افراط: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۱

مقدمه

افراط به معنای تجاوز بیشتر و تفریط کوتاهی و تقصیر بیشتر است. از این ریشه لغوی آیاتی در قرآن کریم آمده است؛ از جمله:

﴿يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ﴾^[۱] ﴿لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ﴾^[۲]. ﴿مُفْرَطُونَ﴾ در قرآن‌ها بصیغه مفعول است و بصیغه فاعل و ایضاً "مُفَرِّطُونَ‌" بکسر راء از باب تفعیل نیز خوانده‌اند.

از آیه فهمید که آنانکه بخدا نسبت زائیدن و فرزند می‌دهند پیش از دیگران بآتش وارد خواهند شد.

﴿وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا﴾^[۳]. فرط (بر وزن عنق) بمعنی افراط و تجاوز است یعنی از هوای نفس پیروی کرده و کارش تجاوز و تعدّی بود "الْفُرُطُ: الامر المجاوز فيه عن الحدّ"^[۴].

جستارهای وابسته

منابع

قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن

پانویس

↑ «ای دریغا از آنچه درباره خداوند کوتاهی کردم» سوره زمر، آیه ۵۶.
↑ «آتش (دوزخ) از آن آنهاست و آنان فراموش شدگانند» سوره نحل، آیه ۶۲.
↑ «از هوای (نفس) خود پیروی کرده و کارش تباه است پیروی مکن» سوره کهف، آیه ۲۸.
↑ قرشی، سید علی اکبر، قاموس کتاب، ج5، ص 163.

[1] «ای دریغا از آنچه درباره خداوند کوتاهی کردم» سوره زمر، آیه ۵۶.

[2] «آتش (دوزخ) از آن آنهاست و آنان فراموش شدگانند» سوره نحل، آیه ۶۲.

[3] «از هوای (نفس) خود پیروی کرده و کارش تباه است پیروی مکن» سوره کهف، آیه ۲۸.

[4] قرشی، سید علی اکبر، قاموس کتاب، ج5، ص 163.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 افراط به معنای [[تجاوز]] بیشتر و [[تفریط]] کوتاهی و تقصیر بیشتر است. از این ریشه لغوی آیاتی در [[قرآن کریم]] آمده است؛ از جمله:
 {{متن قرآن|يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ}}<ref>«ای دریغا از آنچه درباره خداوند کوتاهی کردم» سوره زمر، آیه ۵۶.</ref>
-{{متن قرآن|لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ}}<ref>«آتش (دوزخ) از آن آنهاست و آنان فراموش شدگانند» سوره نحل، آیه ۶۲.</ref> . {{متن قرآن|مُفْرَطُونَ}} در قرآن‌ها بصیغه مفعول است و بصیغه فاعل و ایضاً {{عربی|"مُفَرِّطُونَ‌"}} بکسر راء از باب تفعیل نیز خوانده‌اند.
+{{متن قرآن|لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ}}<ref>«آتش (دوزخ) از آن آنهاست و آنان فراموش شدگانند» سوره نحل، آیه ۶۲.</ref>. {{متن قرآن|مُفْرَطُونَ}} در قرآن‌ها بصیغه مفعول است و بصیغه فاعل و ایضاً {{عربی|"مُفَرِّطُونَ‌"}} بکسر راء از باب تفعیل نیز خوانده‌اند.
 از [[آیه]] فهمید که آنانکه بخدا نسبت زائیدن و فرزند می‌دهند پیش از دیگران بآتش وارد خواهند شد.
-{{متن قرآن|وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا}}<ref>«از هوای (نفس) خود پیروی کرده و کارش تباه است پیروی مکن» سوره کهف، آیه ۲۸.</ref> . فرط (بر وزن عنق) بمعنی [[افراط]] و تجاوز است یعنی از [[هوای نفس]] [[پیروی]] کرده و کارش تجاوز و تعدّی بود {{عربی|"الْفُرُطُ: الامر المجاوز فيه عن الحدّ"}}<ref>[[سید علی اکبر قرشی|قرشی، سید علی اکبر]]، [[قاموس قرآن ج۵ (کتاب)| قاموس کتاب]]، ج5، ص 163.</ref>.
+{{متن قرآن|وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا}}<ref>«از هوای (نفس) خود پیروی کرده و کارش تباه است پیروی مکن» سوره کهف، آیه ۲۸.</ref>. فرط (بر وزن عنق) بمعنی [[افراط]] و تجاوز است یعنی از [[هوای نفس]] [[پیروی]] کرده و کارش تجاوز و تعدّی بود {{عربی|"الْفُرُطُ: الامر المجاوز فيه عن الحدّ"}}<ref>[[سید علی اکبر قرشی|قرشی، سید علی اکبر]]، [[قاموس قرآن ج۵ (کتاب)| قاموس کتاب]]، ج5، ص 163.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==