انجیل در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۲

مقدمه

در احادیث ائمه معصوم (ع) انجیل به عنوان کتابی که در ماه رمضان بر عیسی (ع) نازل گردیده معرفی شده است.^[۱] و بر خلاف قرآن که آیات آن به صورت تدریجی و در غیر الواح و صحف نازل شده و به همین دلیل فرقان نامیده می‌‌شود، انجیل یک باره و در ورق نازل شده است^[۲] از دیدگاه احادیث در کتاب انجیل به مسائلی چون اقامه نماز، امر به معروف، نهی از منکر، تحریم حرام و تحلیل حلال، امر شده و موعظه‌ها و امثال متعددی آمده است؛ با این همه به حکم قصاص، حدود وارث، اشاره ای نشده است.^[۳] و در عوض به پیروان عیسی (ع) امر شده که به شریعت تورات عمل کنند. مگر قسمت‌هایی که توسط آن حضرت، نسخ شده است. ﴿نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ﴾^[۴] این احکام نسخ شده، عبارتند از: حرمت کار کردن در روز شنبه، خوردن پیه حیوانات و پرندگان که در دین عیسی (ع) حلال شده‌اند.^[۵]. بر اساس احادیث اسلامی، انجیل در اختیار پیامبر اکرم (ص) بود و پس از او در اختیار ائمه معصوم (ع) قرار گرفت^[۶] و به هنگام ظهور امام مهدی ظاهر خواهد شد.^[۷] با این که از دیدگاه احادیث، انجیلی که بر عیسی (ع)، نازل شده، غیر از انجیل‌های موجود در عهد جدید و مورد استناد مسیحیان می‌‌باشد^[۸]؛ ولی در برخی اوقات ائمه معصوم (ع) در مناظرات شان با مسیحیان به همین انجیل‌های موجود، استناد کرده و آنان را محکوم کرده‌اند^[۹].^[۱۰]

منابع

رضوی، رسول، مقاله «انجیل»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱

پانویس

↑ کافی، ج۴،ص۱۵۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۹۳
↑ بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۸۴
↑ همان، ص۲۳۴
↑ «(این) کتاب را که کتاب‌های آسمانی پیش از خود را راست می‌شمارد، به حق بر تو (به تدریج) فرو فرستاد و تورات و انجیل را (یکجا) فرو فرستاد» سوره آل عمران، آیه ۳.
↑ بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۴۶
↑ کافی، ج۱، ص۲۲۴
↑ علل الشرائع، ج۱، ص۱۶۱
↑ الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۲و ۴۱۳
↑ همان، ص۴۱۱.
↑ رضوی، رسول، مقاله «انجیل»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ص ۵۰۱.

[1] کافی، ج۴،ص۱۵۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۹۳

[2] بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۸۴

[3] همان، ص۲۳۴

[4] «(این) کتاب را که کتاب‌های آسمانی پیش از خود را راست می‌شمارد، به حق بر تو (به تدریج) فرو فرستاد و تورات و انجیل را (یکجا) فرو فرستاد» سوره آل عمران، آیه ۳.

[5] بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۴۶

[6] کافی، ج۱، ص۲۲۴

[7] علل الشرائع، ج۱، ص۱۶۱

[8] الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۲و ۴۱۳

[9] همان، ص۴۱۱.

[10] رضوی، رسول، مقاله «انجیل»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱ ص ۵۰۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 }}
 == مقدمه ==
-در [[احادیث]] [[ائمه]] [[معصوم]]{{عم}} [[انجیل]] به عنوان کتابی که در [[ماه رمضان]] بر [[عیسی]]{{ع}} نازل گردیده معرفی شده است.<ref>کافی، ج۴،ص۱۵۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۹۳</ref> و بر خلاف [[قرآن]] که [[آیات]] آن به صورت تدریجی و در غیر [[الواح]] و [[صحف]] نازل شده و به همین دلیل فرقان نامیده می‌‌شود، انجیل یک باره و در ورق نازل شده است<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۸۴</ref> از دیدگاه [[احادیث]] در کتاب انجیل به مسائلی چون [[اقامه نماز]]، [[امر به معروف]]، [[نهی از منکر]]، [[تحریم]] [[حرام]] و تحلیل [[حلال]]، امر شده و موعظه‌ها و امثال متعددی آمده است؛ با این همه به [[حکم]] [[قصاص]]، حدود [[وارث]]، اشاره ای نشده است.<ref>همان، ص۲۳۴</ref> و در عوض به [[پیروان]] عیسی{{ع}} امر شده که به [[شریعت]] [[تورات]] عمل کنند. مگر قسمت‌هایی که توسط آن [[حضرت]]، [[نسخ]] شده است. {{متن قرآن|نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ}}<ref>«(این) کتاب را که کتاب‌های آسمانی پیش از خود را راست می‌شمارد، به حق بر تو (به تدریج) فرو فرستاد و تورات و انجیل را (یکجا) فرو فرستاد» سوره آل عمران، آیه ۳.</ref> این [[احکام]] نسخ شده،عبارتند از: [[حرمت]] کار کردن در [[روز]] [[شنبه]]، خوردن پیه حیوانات و پرندگان که در [[دین]] عیسی{{ع}} حلال شده‌اند.<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۴۶</ref>. بر اساس [[احادیث اسلامی]]، انجیل در [[اختیار]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بود و پس از او در [[اختیار]] [[ائمه معصوم]]{{عم}} قرار گرفت<ref>کافی، ج۱، ص۲۲۴</ref> و به هنگام [[ظهور امام مهدی]] ظاهر خواهد شد.<ref>علل الشرائع، ج۱، ص۱۶۱</ref> با این که از دیدگاه [[احادیث]]، انجیلی که بر [[عیسی]]{{ع}}، نازل شده، غیر از انجیل‌های موجود در [[عهد جدید]] و مورد استناد [[مسیحیان]] می‌‌باشد<ref>الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۲و ۴۱۳</ref>؛ ولی در برخی اوقات ائمه معصوم{{عم}} در مناظرات شان با مسیحیان به همین انجیل‌های موجود، استناد کرده و آنان را محکوم کرده‌اند<ref>همان، ص۴۱۱.</ref>.<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[انجیل - رضوی (مقاله)|مقاله «انجیل»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۰۱.</ref>
+در [[احادیث]] [[ائمه]] [[معصوم]] {{عم}} [[انجیل]] به عنوان کتابی که در [[ماه رمضان]] بر [[عیسی]] {{ع}} نازل گردیده معرفی شده است.<ref>کافی، ج۴،ص۱۵۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۹۳</ref> و بر خلاف [[قرآن]] که [[آیات]] آن به صورت تدریجی و در غیر [[الواح]] و [[صحف]] نازل شده و به همین دلیل فرقان نامیده می‌‌شود، انجیل یک باره و در ورق نازل شده است<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۸۴</ref> از دیدگاه [[احادیث]] در کتاب انجیل به مسائلی چون [[اقامه نماز]]، [[امر به معروف]]، [[نهی از منکر]]، [[تحریم]] [[حرام]] و تحلیل [[حلال]]، امر شده و موعظه‌ها و امثال متعددی آمده است؛ با این همه به [[حکم]] [[قصاص]]، حدود [[وارث]]، اشاره ای نشده است.<ref>همان، ص۲۳۴</ref> و در عوض به [[پیروان]] عیسی {{ع}} امر شده که به [[شریعت]] [[تورات]] عمل کنند. مگر قسمت‌هایی که توسط آن [[حضرت]]، [[نسخ]] شده است. {{متن قرآن|نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ}}<ref>«(این) کتاب را که کتاب‌های آسمانی پیش از خود را راست می‌شمارد، به حق بر تو (به تدریج) فرو فرستاد و تورات و انجیل را (یکجا) فرو فرستاد» سوره آل عمران، آیه ۳.</ref> این [[احکام]] نسخ شده، عبارتند از: [[حرمت]] کار کردن در [[روز]] [[شنبه]]، خوردن پیه حیوانات و پرندگان که در [[دین]] عیسی {{ع}} حلال شده‌اند.<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۴۶</ref>. بر اساس [[احادیث اسلامی]]، انجیل در [[اختیار]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بود و پس از او در [[اختیار]] [[ائمه معصوم]] {{عم}} قرار گرفت<ref>کافی، ج۱، ص۲۲۴</ref> و به هنگام [[ظهور امام مهدی]] ظاهر خواهد شد.<ref>علل الشرائع، ج۱، ص۱۶۱</ref> با این که از دیدگاه [[احادیث]]، انجیلی که بر [[عیسی]] {{ع}}، نازل شده، غیر از انجیل‌های موجود در [[عهد جدید]] و مورد استناد [[مسیحیان]] می‌‌باشد<ref>الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۲و ۴۱۳</ref>؛ ولی در برخی اوقات ائمه معصوم {{عم}} در مناظرات شان با مسیحیان به همین انجیل‌های موجود، استناد کرده و آنان را محکوم کرده‌اند<ref>همان، ص۴۱۱.</ref>.<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[انجیل - رضوی (مقاله)|مقاله «انجیل»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۰۱.</ref>
 == منابع ==