تدارک: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تدارک در قرآن]] - [[تدارک در حدیث]] - [[تدارک در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = تدارک (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تدارک در قرآن]] - [[تدارک در حدیث]] - [[تدارک در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = تدارک (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*تدارک: فریادرسی و دستگیری‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref> و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل ([[پیوستن]])<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.</ref>.  
* تدارک: فریادرسی و دستگیری‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref> و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل ([[پیوستن]])<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.</ref>.  
*{{متن قرآن|لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ}}<ref>«اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.</ref>.
*{{متن قرآن|لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ}}<ref>«اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.</ref>.
*تدارک به معنای دستگیری‌ کردن و [[پشتیبانی]] که معمولاً با [[نعمت]] استعمال می‌شود، در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]] به [[خداوند]] نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با تدارک [[الهی]]، به معنای دادن [[توفیق]] [[توبه]] و [[پذیرش]] [[توبه]] از [[بندگان]] محقق می‌شود<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.</ref>. این [[فعل پسندیده]] که با [[رحمت]] و [[فضل]] [[خداوند]] همساز است، در [[جامعه انسانی]] نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با تدارک یکدیگر، به هم‌پوشانی [[اجتماعی]] نایل شوند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۲.</ref>.
* تدارک به معنای دستگیری‌ کردن و [[پشتیبانی]] که معمولاً با [[نعمت]] استعمال می‌شود، در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]] به [[خداوند]] نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با تدارک [[الهی]]، به معنای دادن [[توفیق]] [[توبه]] و [[پذیرش]] [[توبه]] از [[بندگان]] محقق می‌شود<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.</ref>. این [[فعل پسندیده]] که با [[رحمت]] و [[فضل]] [[خداوند]] همساز است، در [[جامعه انسانی]] نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با تدارک یکدیگر، به هم‌پوشانی [[اجتماعی]] نایل شوند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۲.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۰

مقدمه

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.
  3. «اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.
  4. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۷۲.