جز
جایگزینی متن - 'سلسله' به 'سلسله'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'سلسله' به 'سلسله') |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
از منظر قرآن تعصب [[دینی]] مردود است. قرآن درباره [[یهودیان]] و [[نصارا]] که میگفتند: جز ما کسی وارد [[بهشت]] نمیشود {{متن قرآن|وَقَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>«و گفتند هرگز کسی جز یهودی و مسیحی به بهشت در نمیآید، این آرزوی آنهاست، بگو: اگر راست میگویید هر برهانی دارید بیاورید» سوره بقره، آیه ۱۱۱.</ref>؛ میگوید: {{متن قرآن|بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}}<ref>«آری، آن کسان که روی (دل) خویش به (سوی) خداوند نهند در حالی که نکوکار باشند، بیگمان پاداش آنان نزد پروردگارشان است. و بیمی نخواهند داشت و اندوهگین نمیشوند» سوره بقره، آیه ۱۱۲.</ref>. باید توجه داشت که اساساً [[تعصب نژادی]] و قومی از نظر قرآن به هیچ وجه صحیح نیست: «ای [[مردم]]، ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را شعبه شعبه و [[قبیله]] قبیله قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. بیتردید گرامیترین شما، نزد خدا با تقواترین شما است {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ}}<ref>«ای مردم! ما شما را از مردی و زنی آفریدیم و شما را گروهها و قبیلهها کردیم تا یکدیگر را باز شناسید، بیگمان گرامیترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست، به راستی خداوند دانایی آگاه است» سوره حجرات، آیه ۱۳.</ref>. از منظر قرآن تعصب گناهی است {{متن قرآن|وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ }}<ref>«و میگفتند: آیا ما برای یک شاعر دیوانه دست از خدایان خویش بکشیم؟ (او دیوانه نیست) بلکه حقیقت را (با خود) آورده و پیامبران (پیشین) را راست دانسته است» سوره صافات، آیه ۳۶-۳۷.</ref>؛ که [[مجازات]] [[الهی]] در پی دارد {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ}}<ref>«و چون به آنان گویند: از آنچه خداوند فرو فرستاده است پیروی کنید، میگویند: خیر، ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافتهایم پیروی میکنیم؛ آیا حتّی اگر شیطان آنان را به عذاب آتش (دوزخ) فرا میخواند؟» سوره لقمان، آیه ۲۱.</ref>. | از منظر قرآن تعصب [[دینی]] مردود است. قرآن درباره [[یهودیان]] و [[نصارا]] که میگفتند: جز ما کسی وارد [[بهشت]] نمیشود {{متن قرآن|وَقَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>«و گفتند هرگز کسی جز یهودی و مسیحی به بهشت در نمیآید، این آرزوی آنهاست، بگو: اگر راست میگویید هر برهانی دارید بیاورید» سوره بقره، آیه ۱۱۱.</ref>؛ میگوید: {{متن قرآن|بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}}<ref>«آری، آن کسان که روی (دل) خویش به (سوی) خداوند نهند در حالی که نکوکار باشند، بیگمان پاداش آنان نزد پروردگارشان است. و بیمی نخواهند داشت و اندوهگین نمیشوند» سوره بقره، آیه ۱۱۲.</ref>. باید توجه داشت که اساساً [[تعصب نژادی]] و قومی از نظر قرآن به هیچ وجه صحیح نیست: «ای [[مردم]]، ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را شعبه شعبه و [[قبیله]] قبیله قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. بیتردید گرامیترین شما، نزد خدا با تقواترین شما است {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ}}<ref>«ای مردم! ما شما را از مردی و زنی آفریدیم و شما را گروهها و قبیلهها کردیم تا یکدیگر را باز شناسید، بیگمان گرامیترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست، به راستی خداوند دانایی آگاه است» سوره حجرات، آیه ۱۳.</ref>. از منظر قرآن تعصب گناهی است {{متن قرآن|وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ }}<ref>«و میگفتند: آیا ما برای یک شاعر دیوانه دست از خدایان خویش بکشیم؟ (او دیوانه نیست) بلکه حقیقت را (با خود) آورده و پیامبران (پیشین) را راست دانسته است» سوره صافات، آیه ۳۶-۳۷.</ref>؛ که [[مجازات]] [[الهی]] در پی دارد {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ}}<ref>«و چون به آنان گویند: از آنچه خداوند فرو فرستاده است پیروی کنید، میگویند: خیر، ما از آنچه پدرانمان را بر آن یافتهایم پیروی میکنیم؛ آیا حتّی اگر شیطان آنان را به عذاب آتش (دوزخ) فرا میخواند؟» سوره لقمان، آیه ۲۱.</ref>. | ||
[[خداوند]] مقابله صحیح با تعصب را در گرو دو امر دانسته: [[آرامش]] و [[تقوا]]: {{متن قرآن|إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که کافران به ننگ - ننگ جاهلی- دل نهادند و خداوند، آرامش خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان فرو فرستاد و آنان را به فرمان پرهیزگاری پایبند کرد و آنان بدان سزاوارتر و شایسته آن بودند و خداوند به هر چیزی داناست» سوره فتح، آیه ۲۶.</ref>. بنابراین از منظر [[قرآن]] یکی از [[صفات ناپسند]] [[اخلاقی]]، [[تعصب]] است. قرآن با ردّ هر گونه [[تعصب]] [[دینی]] و [[نژادی]]، ریشههای آن را مورد بررسی قرار میدهد و با بیان آثار زیانبخش تعصب در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] از [[مؤمنان]] میخواهد که از آن دوری جویند و در مقابل [[متعصبان]] [[رفتاری]] [[شایسته]] داشته باشند. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} میفرماید: «کسی که [[مردم]] را [[دعوت]] به تعصب کند از ما نیست و کسی که به خاطر تعصب بجنگد از ما نیست و کسی که با تعصب بمیرد از ما نیست»<ref>سنن ابی داود، ج۳-۴، ص۳۳۲، ح۵۱۲۱.</ref>. [[علی]]{{ع}} درباره [[نافرمانی]] [[شیطان]] در مقابل [[دستور خدا]] نسبت به [[سجده]] در برابر [[آدم]]، میفرماید: «تعصب به او دست داد و بر آدم به خاطر [[خلقت]] خویش [[افتخار]] کرد و از جهت اصل و ریشه خود نسبت به او تعصب ورزید به همین دلیل، این [[دشمن خدا]]، پیشوای متعصبان و سر | [[خداوند]] مقابله صحیح با تعصب را در گرو دو امر دانسته: [[آرامش]] و [[تقوا]]: {{متن قرآن|إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که کافران به ننگ - ننگ جاهلی- دل نهادند و خداوند، آرامش خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان فرو فرستاد و آنان را به فرمان پرهیزگاری پایبند کرد و آنان بدان سزاوارتر و شایسته آن بودند و خداوند به هر چیزی داناست» سوره فتح، آیه ۲۶.</ref>. بنابراین از منظر [[قرآن]] یکی از [[صفات ناپسند]] [[اخلاقی]]، [[تعصب]] است. قرآن با ردّ هر گونه [[تعصب]] [[دینی]] و [[نژادی]]، ریشههای آن را مورد بررسی قرار میدهد و با بیان آثار زیانبخش تعصب در [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] از [[مؤمنان]] میخواهد که از آن دوری جویند و در مقابل [[متعصبان]] [[رفتاری]] [[شایسته]] داشته باشند. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} میفرماید: «کسی که [[مردم]] را [[دعوت]] به تعصب کند از ما نیست و کسی که به خاطر تعصب بجنگد از ما نیست و کسی که با تعصب بمیرد از ما نیست»<ref>سنن ابی داود، ج۳-۴، ص۳۳۲، ح۵۱۲۱.</ref>. [[علی]]{{ع}} درباره [[نافرمانی]] [[شیطان]] در مقابل [[دستور خدا]] نسبت به [[سجده]] در برابر [[آدم]]، میفرماید: «تعصب به او دست داد و بر آدم به خاطر [[خلقت]] خویش [[افتخار]] کرد و از جهت اصل و ریشه خود نسبت به او تعصب ورزید به همین دلیل، این [[دشمن خدا]]، پیشوای متعصبان و سر سلسله [[مستکبران]] است و کسی است که بنای تعصب را پیریزی نمود»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.</ref>. | ||
در کتابهای اخلاقی، [[اندیشمندان]] [[اخلاق]] در [[جهان اسلام]]، این موضوع را به صورت مستقل مورد بحث قرار ندادهاند مثلاً صاحب [[جامع السعادات]] آنجا که درباره [[جهل مرکب]] بحث میکند، یکی از عوامل آن را تعصب میشمارد<ref>ترجمه جامع السعادات، ج۱، ص۱۷۳.</ref>. تعصب یکی از [[رذائل]] مربوط به [[اخلاق]] [[اعتقادی]] یا [[باورها]] است و هنگامی جایگاه [[واقعی]] خود را پیدا میکند که چیزی به نام اخلاق [[باور]] طرح شود، امری که در کتابهای اخلاقی [[فرهنگ اسلامی]] حضوری کمرنگ دارد.<ref>[[علی رضا عصیانی|عصیانی، علی رضا]]، [[تعصب (مقاله)|مقاله «تعصب»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> | در کتابهای اخلاقی، [[اندیشمندان]] [[اخلاق]] در [[جهان اسلام]]، این موضوع را به صورت مستقل مورد بحث قرار ندادهاند مثلاً صاحب [[جامع السعادات]] آنجا که درباره [[جهل مرکب]] بحث میکند، یکی از عوامل آن را تعصب میشمارد<ref>ترجمه جامع السعادات، ج۱، ص۱۷۳.</ref>. تعصب یکی از [[رذائل]] مربوط به [[اخلاق]] [[اعتقادی]] یا [[باورها]] است و هنگامی جایگاه [[واقعی]] خود را پیدا میکند که چیزی به نام اخلاق [[باور]] طرح شود، امری که در کتابهای اخلاقی [[فرهنگ اسلامی]] حضوری کمرنگ دارد.<ref>[[علی رضا عصیانی|عصیانی، علی رضا]]، [[تعصب (مقاله)|مقاله «تعصب»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> |