تفسیر ابی‌جناده سلولی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۳: خط ۳:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[آقا بزرگ تهرانی]] از این [[تفسیر]] با همین عنوان یاد کرده و در معرفی ابو جناده گفته است: وی [[حصین بن مخارق بن عبدالرحمان بن ورقاء بن حبشی بن جناده]] است<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۵۲، رقم ۱۲۰۳.</ref>. [[ابن ندیم]] نیز حصین بن مخارق را از [[شیعیان]] پیشین معرفی کرده و این تفسیر را با عنوان کتاب التفسیر از تألیفات وی به شمار آورده است<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص۲۴۳.</ref>. [[نجاشی]] و شیخ با عنوان کتاب التفسیر از این تفسیر خبر داده و هردو سند خود به آن را نیز ذکر کرده‌اند، ولی شیخ نام مؤلف را «حسین» با سین ذکر کرده است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۴۵ رقم ۳۷۶؛ ابن ندیم، الفهرست، ص۵۷ رقم ۲۱۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۹.</ref>
[[آقا بزرگ تهرانی]] از این [[تفسیر]] با همین عنوان یاد کرده و در معرفی ابو جناده گفته است: وی [[حصین بن مخارق بن عبدالرحمان بن ورقاء بن حبشی بن جناده]] است<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۵۲، رقم ۱۲۰۳.</ref>. [[ابن ندیم]] نیز حصین بن مخارق را از [[شیعیان]] پیشین معرفی کرده و این تفسیر را با عنوان کتاب التفسیر از تألیفات وی به شمار آورده است<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص۲۴۳.</ref>. [[نجاشی]] و شیخ با عنوان کتاب التفسیر از این تفسیر خبر داده و هردو سند خود به آن را نیز ذکر کرده‌اند، ولی شیخ نام مؤلف را «حسین» با سین ذکر کرده است<ref>ر. ک: رجال النجاشی، ص۱۴۵ رقم ۳۷۶؛ ابن ندیم، الفهرست، ص۵۷ رقم ۲۱۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==جستارهای وابسته==
== جستارهای وابسته ==
* [[حصین بن مخارق کوفی]]
* [[حصین بن مخارق کوفی]]



نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۵

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حصین بن مخارق کوفی است.

مقدمه

آقا بزرگ تهرانی از این تفسیر با همین عنوان یاد کرده و در معرفی ابو جناده گفته است: وی حصین بن مخارق بن عبدالرحمان بن ورقاء بن حبشی بن جناده است[۱]. ابن ندیم نیز حصین بن مخارق را از شیعیان پیشین معرفی کرده و این تفسیر را با عنوان کتاب التفسیر از تألیفات وی به شمار آورده است[۲]. نجاشی و شیخ با عنوان کتاب التفسیر از این تفسیر خبر داده و هردو سند خود به آن را نیز ذکر کرده‌اند، ولی شیخ نام مؤلف را «حسین» با سین ذکر کرده است[۳].[۴]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۵۲، رقم ۱۲۰۳.
  2. ابن ندیم، الفهرست، ص۲۴۳.
  3. ر. ک: رجال النجاشی، ص۱۴۵ رقم ۳۷۶؛ ابن ندیم، الفهرست، ص۵۷ رقم ۲۱۸.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۹.