حارث بن عبد عمرو: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
وی [[حارث بن عبد عمرو بن معاذ بن یزید]]، از [[بنوجعفر بن کلاب]] است<ref>ر.ک: ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۸۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.</ref>. نام جدش را «معز»<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.</ref>، «معاز»<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۱۶.</ref> و «معاویه»<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۹، ص۳۴.</ref> نیز گفتهاند. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.</ref> در بخش سوم کتاب خود ([[مخضرمین]]) از او یاد کرده، میگوید: حارث دوره [[جاهلی]] را [[درک]] کرد و بعد از [[رسول خدا]]{{صل}} به [[اسلام]] گروید. فرزندش [[زفر بن حارث بن عبد عمرو|زفر]]، از بزرگان [[قبیله]] خویش<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.</ref> و در شمار [[فرماندهان سپاه]] معاویه در [[جنگ صفین]] بود<ref>منقری، وقعة صفین، ص۲۰۶.</ref> که بعدها [[کارگزار]] [[عبدالله بن زبیر]] در قنسیرین شد<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۷، ص۴۱.</ref>. گفتنی است [[نوادگان]] حارث، به نامهای «وکیع» و «هذیل» نیز، از مردان [[شجاع]] و صاحب نام [[زمان]] خود بودهاند<ref>ر.ک: ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۳، ص۱۰۹؛ زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۸، ص۷۹.</ref>.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن عبد عمرو»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۷۶.</ref> | وی [[حارث بن عبد عمرو بن معاذ بن یزید]]، از [[بنوجعفر بن کلاب]] است<ref>ر. ک: ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۸۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.</ref>. نام جدش را «معز»<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.</ref>، «معاز»<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۱۶.</ref> و «معاویه»<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۹، ص۳۴.</ref> نیز گفتهاند. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.</ref> در بخش سوم کتاب خود ([[مخضرمین]]) از او یاد کرده، میگوید: حارث دوره [[جاهلی]] را [[درک]] کرد و بعد از [[رسول خدا]] {{صل}} به [[اسلام]] گروید. فرزندش [[زفر بن حارث بن عبد عمرو|زفر]]، از بزرگان [[قبیله]] خویش<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.</ref> و در شمار [[فرماندهان سپاه]] معاویه در [[جنگ صفین]] بود<ref>منقری، وقعة صفین، ص۲۰۶.</ref> که بعدها [[کارگزار]] [[عبدالله بن زبیر]] در قنسیرین شد<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۷، ص۴۱.</ref>. گفتنی است [[نوادگان]] حارث، به نامهای «وکیع» و «هذیل» نیز، از مردان [[شجاع]] و صاحب نام [[زمان]] خود بودهاند<ref>ر. ک: ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۳، ص۱۰۹؛ زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۸، ص۷۹.</ref>.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن عبد عمرو»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۷۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۰
آشنایی اجمالی
وی حارث بن عبد عمرو بن معاذ بن یزید، از بنوجعفر بن کلاب است[۱]. نام جدش را «معز»[۲]، «معاز»[۳] و «معاویه»[۴] نیز گفتهاند. ابن حجر[۵] در بخش سوم کتاب خود (مخضرمین) از او یاد کرده، میگوید: حارث دوره جاهلی را درک کرد و بعد از رسول خدا (ص) به اسلام گروید. فرزندش زفر، از بزرگان قبیله خویش[۶] و در شمار فرماندهان سپاه معاویه در جنگ صفین بود[۷] که بعدها کارگزار عبدالله بن زبیر در قنسیرین شد[۸]. گفتنی است نوادگان حارث، به نامهای «وکیع» و «هذیل» نیز، از مردان شجاع و صاحب نام زمان خود بودهاند[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- بنوجعفر بن کلاب (قبیله)
- زفر بن حارث بن عبد عمرو (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۸۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.
- ↑ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.
- ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۱۶.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۹، ص۳۴.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۵.
- ↑ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۵.
- ↑ منقری، وقعة صفین، ص۲۰۶.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۷، ص۴۱.
- ↑ ر. ک: ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۳، ص۱۰۹؛ زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۸، ص۷۹.
- ↑ بانشی، رحمتالله، مقاله «حارث بن عبد عمرو»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۷۶.