حجاج بن محمد مصیصی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حجاج بن محمد مصیصی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حجاج بن محمد مصیصی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[حجاج بن یوسف بن مطر کوفی وراق حاسب]] در سال ۱۷۰ هـ متولد شد، گرچه برخی نوشته‌اند که وی در هنگام بنای [[شهر]] [[بغداد]] در سال ۱۴۵ هـ حضور داشته است<ref>موسوعة علماء الریاضیات ۱۱۰.</ref> و از نخستین مترجمان [[علوم]] از زبان‌های یونانی و [[سریانی]] به [[عربی]] در اوایل [[خلافت]] [[عباسیان]] بود<ref>زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی ۲۲۵.</ref>
[[حجاج بن یوسف بن مطر کوفی وراق حاسب]] در سال ۱۷۰ هـ متولد شد، گرچه برخی نوشته‌اند که وی در هنگام بنای [[شهر]] [[بغداد]] در سال ۱۴۵ هـ حضور داشته است<ref>موسوعة علماء الریاضیات ۱۱۰.</ref> و از نخستین مترجمان [[علوم]] از زبان‌های یونانی و [[سریانی]] به [[عربی]] در اوایل [[خلافت]] [[عباسیان]] بود<ref>زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی ۲۲۵.</ref>



نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۶

مقدمه

حجاج بن یوسف بن مطر کوفی وراق حاسب در سال ۱۷۰ هـ متولد شد، گرچه برخی نوشته‌اند که وی در هنگام بنای شهر بغداد در سال ۱۴۵ هـ حضور داشته است[۱] و از نخستین مترجمان علوم از زبان‌های یونانی و سریانی به عربی در اوایل خلافت عباسیان بود[۲]

و از سوی مأمون عباسی مأموریت یافت تا به روم سفر کند و کتب حکمت آن سامان را با خود به ارمغان آورد و کتاب‌های بسیاری را در زمینه حکمت و طب ترجمه کرد[۳] از جمله کتاب اقلیدس در اصول هندسه را دو مرتبه ترجمه و آنها را هارونی و مأمونی نامید.[۴] او همچنین ترجمه کتاب مجسطی بطلمیوس را در سال ۲۱۲ هـ به پایان برد[۵] و کتاب المرأة ارسطو را هم ترجمه کرده است.[۶] از آثار دیگر او می‌‌توان به ترجمه کتاب المرأة ارسطوطالیس اشاره کرد.[۷] حجاج در سال ۲۲۰ هـ درگذشت[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. موسوعة علماء الریاضیات ۱۱۰.
  2. زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی ۲۲۵.
  3. الفهرست (الندیم) ۳۰۴.
  4. تاریخ الحکماء ۶۴.
  5. زندگی نامه ریاضیدانان دوره اسلامی ۲۲۵.
  6. کشف الظنون ۲/۱۴۵۸.
  7. الفهرست ۳۱۲ و ۳۲۷.
  8. موسوعة علماء الریاضیات ۱۱۰.
  9. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۲۴۲.