حزن در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[اندوه]]، [[نگرانی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.</ref> و [[افسردگی]] و ضد [[فرح]] ([[شادی]]) و [[سرور]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۱۱.</ref>. | * [[اندوه]]، [[نگرانی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.</ref> و [[افسردگی]] و ضد [[فرح]] ([[شادی]]) و [[سرور]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۱۱.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ}}<ref>«و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.</ref> | *{{متن قرآن|وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ}}<ref>«و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.</ref> | ||
*در [[قرآن کریم]]، [[حُزن]] به اعتبار متعلق آن به [[حُزن]] فردی و [[حُزن]] جمعی تقسیم می‌شود: | * در [[قرآن کریم]]، [[حُزن]] به اعتبار متعلق آن به [[حُزن]] فردی و [[حُزن]] جمعی تقسیم می‌شود: | ||
* [[حُزن]] فردی به معنای دلتنگی یا [[ناراحتی]] [[وجدان]] و پژمردگی است {{متن قرآن|إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ}}<ref>«پریشانی | * [[حُزن]] فردی به معنای دلتنگی یا [[ناراحتی]] [[وجدان]] و پژمردگی است {{متن قرآن|إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ}}<ref>«پریشانی و اندوهگینی خود را تنها به خداوند شکوه می‌برم» سوره یوسف، آیه ۸۶.</ref>. | ||
* [[حُزن]] جمعی یا [[اجتماعی]] به مفهوم [[افسردگی]] و پژمردگی [[اجتماعی]] اطلاق می‌شود: {{متن قرآن|أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}}<ref>«آگاه باشید که دوستان خداوند نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌شوند» سوره یونس، آیه ۶۲.</ref>. | * [[حُزن]] جمعی یا [[اجتماعی]] به مفهوم [[افسردگی]] و پژمردگی [[اجتماعی]] اطلاق می‌شود: {{متن قرآن|أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}}<ref>«آگاه باشید که دوستان خداوند نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌شوند» سوره یونس، آیه ۶۲.</ref>. | ||
*علل و عوامل ایجاد [[حزن]]، دریغ و حرمان از گذشته و [[نگرانی]] از [[آینده]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۲۷.</ref>. این هر دو علت در محدوده فردی به [[افسردگی]] فردی و در عرصه [[اجتماعی]] به [[افسردگی]] [[اجتماعی]] می‌انجامند. | * علل و عوامل ایجاد [[حزن]]، دریغ و حرمان از گذشته و [[نگرانی]] از [[آینده]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۲۷.</ref>. این هر دو علت در محدوده فردی به [[افسردگی]] فردی و در عرصه [[اجتماعی]] به [[افسردگی]] [[اجتماعی]] می‌انجامند. | ||
* [[خوف]] و [[حُزن]] در بسیاری از [[آیات قرآنی]] (چهارده مورد) با هم استعمال شده‌اند. وجه فرق این دو کلمه چنین بیان شده است: [[خوف]] [[ترس]] از خطر واقعی حال و [[آینده]] است؛ ولی [[حزن]] به صورت [[ترس]] نیست؛ بلکه [[نگرانی]] و اندوهی است که می‌تواند ناشی از گذشته، حال یا [[آینده]] باشد<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۱۶.</ref>. | * [[خوف]] و [[حُزن]] در بسیاری از [[آیات قرآنی]] (چهارده مورد) با هم استعمال شده‌اند. وجه فرق این دو کلمه چنین بیان شده است: [[خوف]] [[ترس]] از خطر واقعی حال و [[آینده]] است؛ ولی [[حزن]] به صورت [[ترس]] نیست؛ بلکه [[نگرانی]] و اندوهی است که می‌تواند ناشی از گذشته، حال یا [[آینده]] باشد<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۱۶.</ref>. | ||
*در [[قرآن کریم]] برای [[شهیدان]]، [[دوستداران]] [[خدا]] {{متن قرآن|أَوْلِيَاءَ اللَّهِ}}، [[مؤمنان]] به [[خدا]] و [[روز قیامت]]، [[پرهیزکاران]]، [[صالحان]] و برخی دیگر از [[نیکوکاران]] تعبیر {{متن قرآن|لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}} به کار رفته است. | * در [[قرآن کریم]] برای [[شهیدان]]، [[دوستداران]] [[خدا]] {{متن قرآن|أَوْلِيَاءَ اللَّهِ}}، [[مؤمنان]] به [[خدا]] و [[روز قیامت]]، [[پرهیزکاران]]، [[صالحان]] و برخی دیگر از [[نیکوکاران]] تعبیر {{متن قرآن|لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}} به کار رفته است. | ||
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، واژه آلمانی "Weltschmerz" به معنای خستگی مالیخولیایی از [[زندگی]]، [[بدبینی]] احساساتی در مورد وضع [[دنیا]]، [[حُزن]] و دلتنگی به واسطه بدی‌های عالم آمده است که در هر صورت ممکن است، [[جهان‌بینی]] شخص از آن رنگ بگیرد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۲۶-۲۲۷.</ref> | * در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، واژه آلمانی "Weltschmerz" به معنای خستگی مالیخولیایی از [[زندگی]]، [[بدبینی]] احساساتی در مورد وضع [[دنیا]]، [[حُزن]] و دلتنگی به واسطه بدی‌های عالم آمده است که در هر صورت ممکن است، [[جهان‌بینی]] شخص از آن رنگ بگیرد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۲۶-۲۲۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حزن است. حزن از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حزن در قرآن - حزن در حدیث - حزن در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- اندوه، نگرانی[۱] و افسردگی و ضد فرح (شادی) و سرور[۲].
- ﴿وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ﴾[۳]
- در قرآن کریم، حُزن به اعتبار متعلق آن به حُزن فردی و حُزن جمعی تقسیم می‌شود:
- حُزن فردی به معنای دلتنگی یا ناراحتی وجدان و پژمردگی است ﴿إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ﴾[۴].
- حُزن جمعی یا اجتماعی به مفهوم افسردگی و پژمردگی اجتماعی اطلاق می‌شود: ﴿أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ﴾[۵].
- علل و عوامل ایجاد حزن، دریغ و حرمان از گذشته و نگرانی از آینده است[۶]. این هر دو علت در محدوده فردی به افسردگی فردی و در عرصه اجتماعی به افسردگی اجتماعی می‌انجامند.
- خوف و حُزن در بسیاری از آیات قرآنی (چهارده مورد) با هم استعمال شده‌اند. وجه فرق این دو کلمه چنین بیان شده است: خوف ترس از خطر واقعی حال و آینده است؛ ولی حزن به صورت ترس نیست؛ بلکه نگرانی و اندوهی است که می‌تواند ناشی از گذشته، حال یا آینده باشد[۷].
- در قرآن کریم برای شهیدان، دوستداران خدا ﴿أَوْلِيَاءَ اللَّهِ﴾، مؤمنان به خدا و روز قیامت، پرهیزکاران، صالحان و برخی دیگر از نیکوکاران تعبیر ﴿لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ﴾ به کار رفته است.
- در فرهنگ سیاسی، واژه آلمانی "Weltschmerz" به معنای خستگی مالیخولیایی از زندگی، بدبینی احساساتی در مورد وضع دنیا، حُزن و دلتنگی به واسطه بدی‌های عالم آمده است که در هر صورت ممکن است، جهان‌بینی شخص از آن رنگ بگیرد[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۱۱۱.
- ↑ «و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.
- ↑ «پریشانی و اندوهگینی خود را تنها به خداوند شکوه می‌برم» سوره یوسف، آیه ۸۶.
- ↑ «آگاه باشید که دوستان خداوند نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌شوند» سوره یونس، آیه ۶۲.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۲۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۱۶.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۲۶-۲۲۷.