حکیم بن سلامه حزامی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حکیم بن سلامه حزامی در تاریخ اسلامی]] - [[حکیم بن سلامه حزامی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*حکیم بن سلامه از [[اصحاب علی]]{{ع}} بود و در [[جنگ جمل]] حضور داشت. | * حکیم بن سلامه از [[اصحاب علی]] {{ع}} بود و در [[جنگ جمل]] حضور داشت. | ||
* [[امیرمؤمنان]] قبل از بروز [[جنگ جمل]]، ابتدا [[قعقاع بن عمرو]] را به عنوان [[نماینده]] خود نزد [[اصحاب جمل]] فرستاد تا آنان را به [[صلح]] و [[پرهیز]] از [[مقاتله]] [[دعوت]] کند، اما اغلب آنان برای [[مذاکره]] تمایلی از خود نشان نداند<ref>ظاهرا گروهی از اصحاب جمل، با صلح ومذاکره با امیرالمؤمنین{{ع}} موافق بودند و حتی پس از شنیدن نصایح امام{{ع}} و نمایندگان آن حضرت، تصمیم داشتند از میدان چجنگ خارج شده و کناره‌گیری نمایند، اما عده‌ای در میان سپاه عایشه، آنان را سرزنش کرده و از کناره‌گیری منع نمودند، ولی زبیر به ملامت یارانش اعتنایی نکرد و از معرکه قتال خارج شد. ر.ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۵۰۷.</ref>. هنگامی که [[قعقاع]] بدون نتیجه به اردوگاه [[امام]]{{ع}} بازگشت، [[حضرت]]، حکیم بن سلامه را همراه [[مالک بن حبیب]] به جانب آنان فرستاد که اگر حاضر به [[مذاکره]] و [[صلح]] نیستند، لااقل مهلت دهید تا هر دو در مورد [[عاقبت]] این کار [[جنگ]] بیندیشیم. | * [[امیرمؤمنان]] قبل از بروز [[جنگ جمل]]، ابتدا [[قعقاع بن عمرو]] را به عنوان [[نماینده]] خود نزد [[اصحاب جمل]] فرستاد تا آنان را به [[صلح]] و [[پرهیز]] از [[مقاتله]] [[دعوت]] کند، اما اغلب آنان برای [[مذاکره]] تمایلی از خود نشان نداند<ref>ظاهرا گروهی از اصحاب جمل، با صلح ومذاکره با امیرالمؤمنین {{ع}} موافق بودند و حتی پس از شنیدن نصایح امام {{ع}} و نمایندگان آن حضرت، تصمیم داشتند از میدان چجنگ خارج شده و کناره‌گیری نمایند، اما عده‌ای در میان سپاه عایشه، آنان را سرزنش کرده و از کناره‌گیری منع نمودند، ولی زبیر به ملامت یارانش اعتنایی نکرد و از معرکه قتال خارج شد. ر. ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۵۰۷.</ref>. هنگامی که [[قعقاع]] بدون نتیجه به اردوگاه [[امام]] {{ع}} بازگشت، [[حضرت]]، حکیم بن سلامه را همراه [[مالک بن حبیب]] به جانب آنان فرستاد که اگر حاضر به [[مذاکره]] و [[صلح]] نیستند، لااقل مهلت دهید تا هر دو در مورد [[عاقبت]] این کار [[جنگ]] بیندیشیم. | ||
* [[اصحاب جمل]] [[پیام]] آنان را نیز رد کرده و گفتند که حرف ما همان است که به [[قعقاع]] گفتیم. از این‌رو نه صلحی صورت می‌گیرد و نه مهلتی داده می‌شود، پس خود را برای [[جنگ]] مهیا کنید<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۹۶.</ref>. | * [[اصحاب جمل]] [[پیام]] آنان را نیز رد کرده و گفتند که حرف ما همان است که به [[قعقاع]] گفتیم. از این‌رو نه صلحی صورت می‌گیرد و نه مهلتی داده می‌شود، پس خود را برای [[جنگ]] مهیا کنید<ref>ر. ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۹۶.</ref>. | ||
*بنابراین حکیم بن سلامه از جمله [[یاران امام]]{{ع}} بود که در رکاب حضرتش با نهروانیان جنگید.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> | * بنابراین حکیم بن سلامه از جمله [[یاران امام]] {{ع}} بود که در رکاب حضرتش با نهروانیان جنگید.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۰
حکیم بن سلامه حزامی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حکیم بن سلامه حزامی در تاریخ اسلامی - حکیم بن سلامه حزامی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- حکیم بن سلامه از اصحاب علی (ع) بود و در جنگ جمل حضور داشت.
- امیرمؤمنان قبل از بروز جنگ جمل، ابتدا قعقاع بن عمرو را به عنوان نماینده خود نزد اصحاب جمل فرستاد تا آنان را به صلح و پرهیز از مقاتله دعوت کند، اما اغلب آنان برای مذاکره تمایلی از خود نشان نداند[۱]. هنگامی که قعقاع بدون نتیجه به اردوگاه امام (ع) بازگشت، حضرت، حکیم بن سلامه را همراه مالک بن حبیب به جانب آنان فرستاد که اگر حاضر به مذاکره و صلح نیستند، لااقل مهلت دهید تا هر دو در مورد عاقبت این کار جنگ بیندیشیم.
- اصحاب جمل پیام آنان را نیز رد کرده و گفتند که حرف ما همان است که به قعقاع گفتیم. از این‌رو نه صلحی صورت می‌گیرد و نه مهلتی داده می‌شود، پس خود را برای جنگ مهیا کنید[۲].
- بنابراین حکیم بن سلامه از جمله یاران امام (ع) بود که در رکاب حضرتش با نهروانیان جنگید.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ ظاهرا گروهی از اصحاب جمل، با صلح ومذاکره با امیرالمؤمنین (ع) موافق بودند و حتی پس از شنیدن نصایح امام (ع) و نمایندگان آن حضرت، تصمیم داشتند از میدان چجنگ خارج شده و کناره‌گیری نمایند، اما عده‌ای در میان سپاه عایشه، آنان را سرزنش کرده و از کناره‌گیری منع نمودند، ولی زبیر به ملامت یارانش اعتنایی نکرد و از معرکه قتال خارج شد. ر. ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۵۰۷.
- ↑ ر. ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۹۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۵۵-۴۵۶.