داود بن کثیر رقی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[داود بن کثیر رقی در تراجم و رجال]] - [[داود بن کثیر رقی در تاریخ اسلامی]] - [[داود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[داود بن کثیر رقی در تراجم و رجال]] - [[داود بن کثیر رقی در تاریخ اسلامی]] - [[داود بن کثیر رقی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
مکنی به [[ابا سلیمان]]، و از [[اصحاب امام کاظم]]{{ع}} و [[امام رضا]]{{ع}} بود<ref>معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref>. وی در روایتی پیرامون [[امامت امام رضا]]{{ع}} می‌گوید: «به [[موسی بن جعفر]]{{ع}} گفتم: پدرم به فدایت! اکنون پیر شده‌ام و آن نیروی گذشته را ندارم، چه بسا نتوانم مثل گذشته به [[دیدار]] شما نایل آیم، از [[امام]] پس از خود مرا [[آگاه]] کنید. امام{{ع}} فرمودند: امام پس از من، فرزندم [[علی]] است»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۰۰.</ref>
مکنی به [[ابا سلیمان]]، و از [[اصحاب امام کاظم]] {{ع}} و [[امام رضا]] {{ع}} بود<ref>معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref>. وی در روایتی پیرامون [[امامت امام رضا]] {{ع}} می‌گوید: «به [[موسی بن جعفر]] {{ع}} گفتم: پدرم به فدایت! اکنون پیر شده‌ام و آن نیروی گذشته را ندارم، چه بسا نتوانم مثل گذشته به [[دیدار]] شما نایل آیم، از [[امام]] پس از خود مرا [[آگاه]] کنید. امام {{ع}} فرمودند: امام پس از من، فرزندم [[علی]] است»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۰۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۳

مقدمه

مکنی به ابا سلیمان، و از اصحاب امام کاظم (ع) و امام رضا (ع) بود[۱]. وی در روایتی پیرامون امامت امام رضا (ع) می‌گوید: «به موسی بن جعفر (ع) گفتم: پدرم به فدایت! اکنون پیر شده‌ام و آن نیروی گذشته را ندارم، چه بسا نتوانم مثل گذشته به دیدار شما نایل آیم، از امام پس از خود مرا آگاه کنید. امام (ع) فرمودند: امام پس از من، فرزندم علی است»[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۲۲-۱۲۳.
  2. عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۲۳.
  3. محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۰۰.