ذلت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[مقهور]] شدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۰.</ref>، [[احساس]] کوچکی و [[ضعف]] (در مقابل کسی که بالاتر و [[برتر]] است)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۲۷.</ref>، [[خوار]] کردن، ناچاری و [[درماندگی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۴.</ref>. اصل آن "ذلّ" به معنای افتادگی، [[نرمی]] و [[فروتنی]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۵.</ref> در مقابل عزّ ([[عزت]] و [[سربلندی]]). | [[مقهور]] شدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۰.</ref>، [[احساس]] کوچکی و [[ضعف]] (در مقابل کسی که بالاتر و [[برتر]] است)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۲۷.</ref>، [[خوار]] کردن، ناچاری و [[درماندگی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۴.</ref>. اصل آن "ذلّ" به معنای افتادگی، [[نرمی]] و [[فروتنی]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۵.</ref> در مقابل عزّ ([[عزت]] و [[سربلندی]]). | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ذلت است. ذلت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ذلت در قرآن - ذلت در حدیث - ذلت در کلام اسلامی - ذلت در معارف دعا و زیارات - ذلت در معارف و سیره سجادی - ذلت در معارف و سیره رضوی - ذلت در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
مقهور شدن[۱]، احساس کوچکی و ضعف (در مقابل کسی که بالاتر و برتر است)[۲]، خوار کردن، ناچاری و درماندگی[۳]. اصل آن "ذلّ" به معنای افتادگی، نرمی و فروتنی[۴] در مقابل عزّ (عزت و سربلندی).
وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ
[۵]
در آیه شریفه فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ[۶] خداوند جامعه‌ای را که مطلوب اوست، به اوصافی توصیف می‌کند. أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (فروتنی و نرمخویی با مؤمنان) از مهم‌ترین و اولین اوصاف این جامعه یا قوم است [۷]. این صفت برای دولت‌ها و حکومت‌ها نیز سنجه‌ای برای میزان الهی بودن آنهاست.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۲۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۴.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۵.
- ↑ «مهر خواری و تهیدستی بر آنان زده شد و سزاوار خشم خداوند شدند» سوره بقره، آیه ۶۱.
- ↑ «به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند» سوره مائده، آیه ۵۴.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۳۹۳-۳۹۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۹۰.