ریاست در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←پانویس) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده: مدخل وابسته به امامت]] | [[رده: مدخل وابسته به امامت]] | ||
[[رده: | [[رده: حکومت]] | ||
[[شئون امامت]] | |||
[[رده: ریاست]] | [[رده: ریاست]] | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ریاست است. ریاست از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ریاست در لغت - ریاست در قرآن - ریاست در حدیث - ریاست در نهج البلاغه - ریاست در کلام اسلامی - ریاست در فقه اسلامی - ریاست در فقه سیاسی - ریاست در تاریخ اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
ریاست فراگیر: گذشت از ریاست پیامبران در حوزه تبلیغ دین و شریعت است؛ ولی امام ریاستی عام، در حوزه‌های تبلیغی و حکومتی دارد که همچون ابراهیم خلیل الله(ع) افزون بر بُعد هدایتگری، شأن اجرای احکام را نیز داراست؛ از این‌رو، امام در این رتبه صرفاً به زعیم سیاسی گفته نمی‌شود. به دیگر سخن، مقام امامت هنگامی به حضرت ابراهیم(ع) اعطا شد که وی شأن هدایتگری را داشت؛ آن‌گاه با حفظ این مسئولیت، شأن و وظیفه اجرای احکام و تشکیل حکومت نیز به حضرت داده شد. از این‌رو، امام کسی است که پیشوای مردم، هم در امر تبلیغ دین و هم در اجرای دین و تشکیل حکومت است[۱].
