زنج: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[زنج در قرآن]] - [[زنج در حدیث]] - [[زنج در معارف مهدویت]] - [[زنج در معارف دعا و زیارات]] - [[زنج در معارف و سیره سجادی]] - [[زنج در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = زنج (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[زنج در قرآن]] - [[زنج در حدیث]] - [[زنج در معارف مهدویت]] - [[زنج در معارف دعا و زیارات]] - [[زنج در معارف و سیره سجادی]] - [[زنج در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = زنج (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
زنج، معرّب زنگ است. زنجی و زنگباری قومی از سیاهان در [[آفریقا]] هستند. [[سرزمین]] زنج جنوب سودان است. زنج سرزمینی است که شمال آن [[یمن]]، و جنوب آن فیافی، و [[مشرق]] آن نوبه و [[غرب]] آن [[حبشه]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] آن‌گاه که از [[خدای متعال]] [[پیروزی اسلام]] را بر [[دشمنان]] درخواست می‌فرماید از زنج نیز در کنار [[هند]] و [[روم]] و... نام می‌برد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ‏ وَ... وَ الزَّنْجِ}}<ref>دعای ۲۷.</ref>؛ «ای [[خداوند]] چنان کن که این [[دعا]] همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد: از [[هندوان]] و [[رومیان]] و... و زنگبار».<ref>ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین{{ع}}، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ الصحیفة السجادیة الکاملة شرح و حاشیة، غائب عسیلی، المؤسسة الدولیة، بیروت، ۱۹۹۹ م، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبد المحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref><ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زنج»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۱.</ref>
زنج، معرّب زنگ است. زنجی و زنگباری قومی از سیاهان در [[آفریقا]] هستند. [[سرزمین]] زنج جنوب سودان است. زنج سرزمینی است که شمال آن [[یمن]]، و جنوب آن فیافی، و [[مشرق]] آن نوبه و [[غرب]] آن [[حبشه]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه]] آن‌گاه که از [[خدای متعال]] [[پیروزی اسلام]] را بر [[دشمنان]] درخواست می‌فرماید از زنج نیز در کنار [[هند]] و [[روم]] و... نام می‌برد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ‏ وَ... وَ الزَّنْجِ}}<ref>دعای ۲۷.</ref>؛ «ای [[خداوند]] چنان کن که این [[دعا]] همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد: از [[هندوان]] و [[رومیان]] و... و زنگبار».<ref>ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین {{ع}}، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ الصحیفة السجادیة الکاملة شرح و حاشیة، غائب عسیلی، المؤسسة الدولیة، بیروت، ۱۹۹۹ م، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبد المحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref><ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زنج»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۲

مقدمه

زنج، معرّب زنگ است. زنجی و زنگباری قومی از سیاهان در آفریقا هستند. سرزمین زنج جنوب سودان است. زنج سرزمینی است که شمال آن یمن، و جنوب آن فیافی، و مشرق آن نوبه و غرب آن حبشه است. امام سجاد (ع) در صحیفه آن‌گاه که از خدای متعال پیروزی اسلام را بر دشمنان درخواست می‌فرماید از زنج نیز در کنار هند و روم و... نام می‌برد: «اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ‏ وَ... وَ الزَّنْجِ»[۱]؛ «ای خداوند چنان کن که این دعا همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد: از هندوان و رومیان و... و زنگبار».[۲][۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. دعای ۲۷.
  2. ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین (ع)، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ الصحیفة السجادیة الکاملة شرح و حاشیة، غائب عسیلی، المؤسسة الدولیة، بیروت، ۱۹۹۹ م، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبد المحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
  3. شیرزاد، امیر، مقاله «زنج»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۶۱.