حکمت امامت: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
# '''[[اهداف امامت|اهداف]]''' و '''[[راهبردهای امامت|راهبردها]]''': | # '''[[اهداف امامت|اهداف]]''' و '''[[راهبردهای امامت|راهبردها]]''': | ||
## ایجاد واسطه فیض الهی و قوام معنوی عالم | ## ایجاد [[واسطه فیض الهی]] و [[قوام معنوی عالم امکان]]؛ | ||
## ایجاد مثل اعلای کمال انسانی و مرجعیت اعلای روحی و معنوی. | ## ایجاد [[مثل اعلای کمال انسانی]] و [[مرجعیت اعلای روحی و معنوی]]. | ||
## مدیریت اراده انسان ها در مسیر کمال. | ## [[مدیریت اراده انسان ها در مسیر کمال]]. | ||
# '''[[شؤون امامت|شؤون]]''' و '''[[جایگاه‌های امامت|جایگاه‌ها]]''': | # '''[[شؤون امامت|شؤون]]''' و '''[[جایگاه‌های امامت|جایگاه‌ها]]''': | ||
## وساطت بین آسمان و زمین یا همان [[وساطت فیض الهی]] ([[مقام ولایت تکوینی]])؛ | ## [[وساطت بین آسمان و زمین]] یا همان [[وساطت فیض الهی]] ([[مقام ولایت تکوینی]])؛ | ||
## اسوه و میزان بودن انسان کامل برای خلق ([[مقام خلافت الهی]])؛ | ## [[اسوه]] و [[میزان بودن]] [[انسان کامل]] برای خلق ([[مقام خلافت الهی]])؛ | ||
## رهبری معنوی و هدایت اخلاقی ([[مقام ولایت باطنی]]). | ## [[رهبری معنوی]] و [[هدایت اخلاقی]] ([[مقام ولایت باطنی]]). | ||
# '''[[وظایف امامت|وظایف]]''' و '''[[کارکردهای امامت|کارکردها]]''': | # '''[[وظایف امامت|وظایف]]''' و '''[[کارکردهای امامت|کارکردها]]''': | ||
## به فرمان درآوردن جهان تکوین در برابر اراده خلیفه الهی و نزول برکات نامحدود، نعمت ها و رحمت های خاصه | ## به فرمان درآوردن جهان تکوین در برابر اراده [[خلیفه الهی]] و نزول برکات نامحدود، نعمت ها و [[رحمت های خاصه الهی]]؛ | ||
## حل اختلاف روشی در سیر و سلوک الی الله (پایه گذاری و محوریت نظام معنوی جامعه و پاسداری از آن به معنای پیشگیری از انحرافات در سیر و سلوک)؛ | ## حل اختلاف روشی در [[سیر و سلوک الی الله]] (پایه گذاری و محوریت نظام معنوی جامعه و پاسداری از آن به معنای پیشگیری از انحرافات در سیر و سلوک)؛ | ||
## هدایت باطنی به سوی کمال و تربیت نفوس مستعد در جامعه (راهنمایی به نظام معنوی جامعه). | ## [[هدایت باطنی]] به سوی [[کمال]] و [[تربیت نفوس مستعد در جامعه]] ([[راهنمایی به نظام معنوی جامعه]]). | ||
==حکمت فکری/فرهنگی امامت== | ==حکمت فکری/فرهنگی امامت== | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۲۷
حکمت امامت در چند عرصه قابل بررسی است:
حکمت تکوینی/روحی امامت
- اهداف و راهبردها:
- شؤون و جایگاه‌ها:
- وساطت بین آسمان و زمین یا همان وساطت فیض الهی (مقام ولایت تکوینی)؛
- اسوه و میزان بودن انسان کامل برای خلق (مقام خلافت الهی)؛
- رهبری معنوی و هدایت اخلاقی (مقام ولایت باطنی).
- وظایف و کارکردها:
- به فرمان درآوردن جهان تکوین در برابر اراده خلیفه الهی و نزول برکات نامحدود، نعمت ها و رحمت های خاصه الهی؛
- حل اختلاف روشی در سیر و سلوک الی الله (پایه گذاری و محوریت نظام معنوی جامعه و پاسداری از آن به معنای پیشگیری از انحرافات در سیر و سلوک)؛
- هدایت باطنی به سوی کمال و تربیت نفوس مستعد در جامعه (راهنمایی به نظام معنوی جامعه).
حکمت فکری/فرهنگی امامت
- اهداف و راهبردها:
- ایجاد اصل و اساس نظام فکری و جهانبینی الهی (ناشی از ضرورت عقلی دفع اختلاف در جامعه)؛
- هدایت مردم و راهنمایی آنان به ارزشها و شریعت الهی (مرجعیت علمی و مرجعیت دینی).
- ایجاد پناهگاه محافظت از رسالت الهی.
- شؤون و جایگاه‌ها:
- وظایف و کارکردها:
- حل اختلاف اعتقادی و فکری جامعه (شامل: پایه گذاری نظام فکری و جهانبینی الهی در جامعه و پاسداری از آن و پیشگیری از انحرافات فکری به علاوه تبیین، تعلیم و تفسیر مفاهیم دینی و احکام شریعت، داوری در منازعات در زمینه های جهانبینی و ایدوئولوژی و دفع شبهات دینی)؛
- حل اختلاف ارزشی و فرهنگی جامعه (شامل: پایه گذاری نظام فرهنگی جامعه که نظام ارزشی الهی است، هدایت به این نظام و پاسداری از آن به معنای پیشگیری از انحرافات فرهنگی)؛
- جلوگیری از تحریف دین الهی و مقابله با دستبرد بدعتگذاران و کج اندیشان.
حکمت سیاسی/اجتماعی امامت
- اهداف و راهبردها:
- ایجاد اصل و اساس نظام قانونگزاری و ایدوئولوژی الهی (تشریع احکام)؛
- ایجاد رهبری اجرایی سیاسی (تشکیل حکومت الهی).
- ایجاد پناهگاه محافظت از ثبات و انسجام در جامعه (ناشی از دو ضرورت عقلی حفظ نظام و دفع فساد).
- شؤون و جایگاه‌ها:
- مرجعیت تقنینی (مقام هدایت تشریعی)؛
- اجرای قانون (مقام رهبری الهی)؛
- حفظ وحدت.
- وظایف و کارکردها:
- تبیین عدل در جامعه از راه تقنین قوانین عادلانه و تبیین و تفسیر احکام دین در جهت حمایت از مظلومان (مستضعفان) در برابر ستمکاران (مستکبران)؛
- اجرا و برپایی عدل و جلوگیری از هرج و مرج و استقرار و پایداری نظام عدل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعه (به معنای: تدبیر عادلانه امر سیاست و اقتصاد و اجتماع)؛
- حفظ اتحاد و انسجام امت و جلوگیری از اخلال در امنیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی جامعه.