شریعه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۸

شریعه در لغت، به معنای راهی است که به آب رود، یا دریا منتهی می‌شود، آبشخور، جای برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچک‌تر که آب رود، از آن طریق بر دشت، مسلط می‌شود.

مقدمه

لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ فرات^[۱]. در روز عاشورا، عباس بن علی (ع) برای آب آوردن از فرات به شریعه رفت. در حاشیۀ رودخانۀ فرات، منطقۀ نخلستانی بود. در همان شریعه بود که در پشت نخل کمین کرده دست راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به شهادت رسید و همانجا نیز دفن شد^[۲].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ لغت‌نامه، دهخدا.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۶۷.

[1] لغت‌نامه، دهخدا.

[2] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۶۷.

[۱]

[۲]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 '''شریعه''' در لغت، به معنای راهی است که به [[آب]] رود، یا دریا منتهی می‌شود، آبشخور، جای برداشتن [[آب]] از رودخانه، نهر کوچک‌تر که [[آب]] رود، از آن طریق بر دشت، مسلط می‌شود.
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، [[ورد]]، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ [[فرات]]<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. در [[روز عاشورا]]، [[عباس بن علی]]{{ع}} برای آب آوردن از [[فرات]] به شریعه رفت. در حاشیۀ رودخانۀ [[فرات]]، منطقۀ نخلستانی بود. در همان شریعه بود که در پشت [[نخل]] کمین کرده [[دست]] راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به [[شهادت]] رسید و همانجا نیز [[دفن]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۷.</ref>.
+لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، [[ورد]]، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ [[فرات]]<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. در [[روز عاشورا]]، [[عباس بن علی]] {{ع}} برای آب آوردن از [[فرات]] به شریعه رفت. در حاشیۀ رودخانۀ [[فرات]]، منطقۀ نخلستانی بود. در همان شریعه بود که در پشت [[نخل]] کمین کرده [[دست]] راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به [[شهادت]] رسید و همانجا نیز [[دفن]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۷.</ref>.
 == منابع ==