طاقت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
مقدار [[توانایی]] [[انسان]] برای انجام فعلی با [[مشقت]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۳۲.</ref>، تاب و توان<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.</ref>. اصل آن "طوق" به معنای دَوَران چیزی بر دیگری<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۴۳۳.</ref> و احاطه کردن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۴۵.</ref>. | مقدار [[توانایی]] [[انسان]] برای انجام فعلی با [[مشقت]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۳۲.</ref>، تاب و توان<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.</ref>. اصل آن "طوق" به معنای دَوَران چیزی بر دیگری<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۴۳۳.</ref> و احاطه کردن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۴۵.</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث طاقت است. طاقت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: طاقت در قرآن - طاقت در حدیث - طاقت در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
مقدار توانایی انسان برای انجام فعلی با مشقت[۱]، تاب و توان[۲]. اصل آن "طوق" به معنای دَوَران چیزی بر دیگری[۳] و احاطه کردن[۴].
﴿قَالُوا لَا طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ﴾[۵].
توانایی و قدرت از شرایط تکلیف هستند و خداوند تعالی مواردی از دعا را برای برداشتن تکالیف طاقت‌سوز به مؤمنان تعلیم می‌فرماید: ﴿رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا﴾[۶].
در امور اجتماعی و قواعد سیاسی، میزان و حدود طاقت افراد و گروه‌های اجتماعی باید در تدوین قوانین و آیین نامه‌ها مد نظر قرار گیرد.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۳۲.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۴۳۳.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۴۵.
- ↑ «گفتند: امروز ما را تاب جالوت و سپاه وی نیست» سوره بقره، آیه ۲۴۹.
- ↑ «خداوند به هیچ کس جز (برابر با) توانش تکلیف نمی‌کند: هر کس آنچه نیکی ورزیده به سود خود و آنچه بدی کرده است به زیان خویش است؛ پروردگارا! اگر فراموش کردیم یا لغزیدیم بر ما مگیر، پروردگارا! بر دوش ما بار گران مگذار چنان که بر دوش پیشینیان ما نهادی؛ پروردگار» سوره بقره، آیه۲۸۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۴۰۰.