علی بن عیسی رمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[ابوالحسن علی بن عیسی بن علی رمانی وراق اخشیدی|ابوالحسن علی بن عیسی بن علی رمّانی ورّاق اُخشیدی]] [[اهل]] [[سامرا]] و متولد سال ۲۹۶ هجری در [[بغداد]] بود. <ref>الفهرست (الندیم) ۶۹.</ref> ادیب و نحوی که [[شاگرد]] [[زجاج]]، [[ابن درید]] و [[ابوبکر بن سراج]] بود و نزد آنان به [[فراگیری علوم]] و [[معارف]] پرداخت. <ref>تاریخ الاسلام ۲۷ / ۸۲.</ref> [[هلال بن محسن]]، [[ابوالقاسم تنوخی]] و [[حسن بن علی جوهری]] از او [[روایت]] کرده‌اند. <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۶ / ۵۳۳.</ref> | [[ابوالحسن علی بن عیسی بن علی رمانی وراق اخشیدی|ابوالحسن علی بن عیسی بن علی رمّانی ورّاق اُخشیدی]] [[اهل]] [[سامرا]] و متولد سال ۲۹۶ هجری در [[بغداد]] بود. <ref>الفهرست (الندیم) ۶۹.</ref> ادیب و نحوی که [[شاگرد]] [[زجاج]]، [[ابن درید]] و [[ابوبکر بن سراج]] بود و نزد آنان به [[فراگیری علوم]] و [[معارف]] پرداخت. <ref>تاریخ الاسلام ۲۷ / ۸۲.</ref> [[هلال بن محسن]]، [[ابوالقاسم تنوخی]] و [[حسن بن علی جوهری]] از او [[روایت]] کرده‌اند. <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۶ / ۵۳۳.</ref> | ||
او را دارای [[فصاحت]] در گفتار، آشنا و [[آگاه]] به [[علوم]] فراوان از جمله [[قرآن]]، [[فقه]]، نحو، [[کلام]] و [[منطق]] معرفی کرده و گفته‌اند وی نحو و منطق را به گونه‌ای درهم آمیخته که [[فهم]] آن بسیار دشوار است. او همچنین از روش بصریان در نحو استفاده کرده و از آن بهره برده است. به خاطر معتزلی [[مذهب]] بودن، [[امام علی]]{{ع}} را پس از [[پیامبر]]{{صل}} فاضل‌ترین [[مردم]] می‌‌داند. گویا ازاین رو او را [[شیعه]] دانسته‌اند. <ref>معجم الادباء ۱۴ / ۷۳.</ref> | او را دارای [[فصاحت]] در گفتار، آشنا و [[آگاه]] به [[علوم]] فراوان از جمله [[قرآن]]، [[فقه]]، نحو، [[کلام]] و [[منطق]] معرفی کرده و گفته‌اند وی نحو و منطق را به گونه‌ای درهم آمیخته که [[فهم]] آن بسیار دشوار است. او همچنین از روش بصریان در نحو استفاده کرده و از آن بهره برده است. به خاطر معتزلی [[مذهب]] بودن، [[امام علی]] {{ع}} را پس از [[پیامبر]] {{صل}} فاضل‌ترین [[مردم]] می‌‌داند. گویا ازاین رو او را [[شیعه]] دانسته‌اند. <ref>معجم الادباء ۱۴ / ۷۳.</ref> | ||
رمانی در سال ۳۸۴ هجری در بغداد از [[دنیا]] رفت. <ref>تاریخ بغداد ۱۲ / ۱۷.</ref> تصنیفات و تألیفات بسیاری در زمینه‌های [[نجوم]]، فقه، لغت، نحو و [[کلام معتزله]] از خود به جا گذاشت که عبارت‌اند از: شرح کتاب سیبویه، نکت سیبویه، اغراض کتاب سیبویه، المسائل المفردات من کتاب سیبویه، شرح المدخل للمبرد، شرح مختصرالجرمی، شرح المسائل، للاخفش دو کتاب کوچک و بزرگ، شرح الالف واللام للمازنی، شرح الموجز لابن سراج، التصریف، الهجا، الایجاز فی النحو، المبتدأ فی النحو، الاشتقاق الصغیر، الاشتقاق الکبیر، الالفات فی القرآن، اعجازالقرآن، شرح کتاب الاصول لابن سراج، <ref>الفهرست (الندیم) ۶۹.</ref> الالفاظ المترادفة والمتقاربه المعنی، شرح الصفات، [[الجامع الکبیر]] فی [[تفسیر القرآن]]، الایجاز فی شرح الایضاح لابی علی، حدودالاکبر والاصغر فی النحو. <ref>هدیه العارفین ۱ / ۶۸۳.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۲۹۰.</ref> | رمانی در سال ۳۸۴ هجری در بغداد از [[دنیا]] رفت. <ref>تاریخ بغداد ۱۲ / ۱۷.</ref> تصنیفات و تألیفات بسیاری در زمینه‌های [[نجوم]]، فقه، لغت، نحو و [[کلام معتزله]] از خود به جا گذاشت که عبارت‌اند از: شرح کتاب سیبویه، نکت سیبویه، اغراض کتاب سیبویه، المسائل المفردات من کتاب سیبویه، شرح المدخل للمبرد، شرح مختصرالجرمی، شرح المسائل، للاخفش دو کتاب کوچک و بزرگ، شرح الالف واللام للمازنی، شرح الموجز لابن سراج، التصریف، الهجا، الایجاز فی النحو، المبتدأ فی النحو، الاشتقاق الصغیر، الاشتقاق الکبیر، الالفات فی القرآن، اعجازالقرآن، شرح کتاب الاصول لابن سراج، <ref>الفهرست (الندیم) ۶۹.</ref> الالفاظ المترادفة والمتقاربه المعنی، شرح الصفات، [[الجامع الکبیر]] فی [[تفسیر القرآن]]، الایجاز فی شرح الایضاح لابی علی، حدودالاکبر والاصغر فی النحو. <ref>هدیه العارفین ۱ / ۶۸۳.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۲۹۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مفسران است. علی بن عیسی رمانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: علی بن عیسی رمانی در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوالحسن علی بن عیسی بن علی رمّانی ورّاق اُخشیدی اهل سامرا و متولد سال ۲۹۶ هجری در بغداد بود. [۱] ادیب و نحوی که شاگرد زجاج، ابن درید و ابوبکر بن سراج بود و نزد آنان به فراگیری علوم و معارف پرداخت. [۲] هلال بن محسن، ابوالقاسم تنوخی و حسن بن علی جوهری از او روایت کرده‌اند. [۳]
او را دارای فصاحت در گفتار، آشنا و آگاه به علوم فراوان از جمله قرآن، فقه، نحو، کلام و منطق معرفی کرده و گفته‌اند وی نحو و منطق را به گونه‌ای درهم آمیخته که فهم آن بسیار دشوار است. او همچنین از روش بصریان در نحو استفاده کرده و از آن بهره برده است. به خاطر معتزلی مذهب بودن، امام علی (ع) را پس از پیامبر (ص) فاضل‌ترین مردم می‌‌داند. گویا ازاین رو او را شیعه دانسته‌اند. [۴]
رمانی در سال ۳۸۴ هجری در بغداد از دنیا رفت. [۵] تصنیفات و تألیفات بسیاری در زمینه‌های نجوم، فقه، لغت، نحو و کلام معتزله از خود به جا گذاشت که عبارت‌اند از: شرح کتاب سیبویه، نکت سیبویه، اغراض کتاب سیبویه، المسائل المفردات من کتاب سیبویه، شرح المدخل للمبرد، شرح مختصرالجرمی، شرح المسائل، للاخفش دو کتاب کوچک و بزرگ، شرح الالف واللام للمازنی، شرح الموجز لابن سراج، التصریف، الهجا، الایجاز فی النحو، المبتدأ فی النحو، الاشتقاق الصغیر، الاشتقاق الکبیر، الالفات فی القرآن، اعجازالقرآن، شرح کتاب الاصول لابن سراج، [۶] الالفاظ المترادفة والمتقاربه المعنی، شرح الصفات، الجامع الکبیر فی تفسیر القرآن، الایجاز فی شرح الایضاح لابی علی، حدودالاکبر والاصغر فی النحو. [۷].[۸]
