غری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۸: خط ۸:
'''غری''' یکی از نام‌های [[نجف]] است. [[غریّ]] و غریّین به معنای زیباروی یا بنای [[زیبا]]، یا [[آلوده]] به [[خون]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۵.</ref>.
'''غری''' یکی از نام‌های [[نجف]] است. [[غریّ]] و غریّین به معنای زیباروی یا بنای [[زیبا]]، یا [[آلوده]] به [[خون]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۵.</ref>.


==مقدمه==
== مقدمه ==
*در [[تاریخ]] آمده که [[منذر]] بن امرء القیس [[حاکم]] [[حیره]]، در حال مستی دو ندیم خویش را کشت و چون به هوش آمد، [[دستور]] داد بر سر [[قبر]] آن دو دو گنبد یا مناره بسازند و داستان مفصّلی دارد.<ref>مروج الذهب، ج ۳ ص ۳۲۰</ref> این منطقه در [[پشت کوفه]] قرار داشته و [[پیکر مطهر]] [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} را هم پس از [[شهادت]] در آن منطقه به [[خاک]] سپردند.<ref>معجم البلدان، ج ۳ ص ۷۹۰، شرح ابن ابی الحدید، ج ۱ ص ۱۶</ref> ازاین‌رو به [[نجف]]، [[غریّ]] هم گفته می‌شد و کتاب‌هایی همچون "شعراء الغریّ" یا "فرحة الغریّ" منسوب به آن است. [[اهل]] [[نجف]] و ساکنان [[نجف]] را به همین جهت "غروی" می‌گویند. تواریخ از [[کشف]] محل [[قبر]] مخفی [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} در زمان [[هارون الرشید]] خبر می‌دهند که وقتی او به طرف غریّین و ثویّه برای شکار رفته بود، از تجمّع و [[پناه]] بردن آهوان به تپه‌ای شگفت‌زده شد. یکی از پیرمردان [[بنی اسد]] را آوردند و ماجرا را پرسیدند، وی گفت [[قبر]] [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} در آن منطقه قرار دارد.<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۲۶، مفاتیح الجنان، فصل زیارت امیر المؤمنین</ref> سیّد بن طاووس کتابی دارد به نام «فرحة الغریّ» که به موضوع [[تعیین]] [[قبر]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} پرداخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۵.</ref>.
* در [[تاریخ]] آمده که [[منذر]] بن امرء القیس [[حاکم]] [[حیره]]، در حال مستی دو ندیم خویش را کشت و چون به هوش آمد، [[دستور]] داد بر سر [[قبر]] آن دو دو گنبد یا مناره بسازند و داستان مفصّلی دارد.<ref>مروج الذهب، ج ۳ ص ۳۲۰</ref> این منطقه در [[پشت کوفه]] قرار داشته و [[پیکر مطهر]] [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} را هم پس از [[شهادت]] در آن منطقه به [[خاک]] سپردند.<ref>معجم البلدان، ج ۳ ص ۷۹۰، شرح ابن ابی الحدید، ج ۱ ص ۱۶</ref> ازاین‌رو به [[نجف]]، [[غریّ]] هم گفته می‌شد و کتاب‌هایی همچون "شعراء الغریّ" یا "فرحة الغریّ" منسوب به آن است. [[اهل]] [[نجف]] و ساکنان [[نجف]] را به همین جهت "غروی" می‌گویند. تواریخ از [[کشف]] محل [[قبر]] مخفی [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} در زمان [[هارون الرشید]] خبر می‌دهند که وقتی او به طرف غریّین و ثویّه برای شکار رفته بود، از تجمّع و [[پناه]] بردن آهوان به تپه‌ای شگفت‌زده شد. یکی از پیرمردان [[بنی اسد]] را آوردند و ماجرا را پرسیدند، وی گفت [[قبر]] [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} در آن منطقه قرار دارد.<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۲۶، مفاتیح الجنان، فصل زیارت امیر المؤمنین</ref> سیّد بن طاووس کتابی دارد به نام «فرحة الغریّ» که به موضوع [[تعیین]] [[قبر]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}} پرداخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۸

غری یکی از نام‌های نجف است. غریّ و غریّین به معنای زیباروی یا بنای زیبا، یا آلوده به خون است[۱].

مقدمه

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۴۵.
  2. مروج الذهب، ج ۳ ص ۳۲۰
  3. معجم البلدان، ج ۳ ص ۷۹۰، شرح ابن ابی الحدید، ج ۱ ص ۱۶
  4. ارشاد مفید، ج ۱ ص ۲۶، مفاتیح الجنان، فصل زیارت امیر المؤمنین
  5. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۴۵.