نگهبان در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که [[خلیفه]] یا [[والی]] با وجود او، [[امنیت]] و [[آرامش]] عمومی [[جامعه]] را برقرار کرده، [[جنایتکاران]] و [[مفسدان]] را جلب و کارهای مربوط به [[امنیت عمومی]] را انجام می‌داد<ref>مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.</ref>.
نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که [[خلیفه]] یا [[والی]] با وجود او، [[امنیت]] و [[آرامش]] عمومی [[جامعه]] را برقرار کرده، [[جنایتکاران]] و [[مفسدان]] را جلب و کارهای مربوط به [[امنیت عمومی]] را انجام می‌داد<ref>مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.</ref>.
[[عمر]]، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ [[علی]]{{ع}} کار [[نگهبانی]]، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت<ref>مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.</ref>. سالار نگهبانان از میان بزرگان [[قوم]] [[انتخاب]] می‌شد و در نظر [[تبهکاران]]، ابّهتی شگفت‌آور داشت. [[نگهبانی]] در آغاز، تابع [[دستگاه قضایی]] وسالار [[نگهبان]] به اجرای [[احکام قضایی]] و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن [[استقلال]] یافت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۸.</ref>.
[[عمر]]، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ [[علی]] {{ع}} کار [[نگهبانی]]، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت<ref>مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.</ref>. سالار نگهبانان از میان بزرگان [[قوم]] [[انتخاب]] می‌شد و در نظر [[تبهکاران]]، ابّهتی شگفت‌آور داشت. [[نگهبانی]] در آغاز، تابع [[دستگاه قضایی]] وسالار [[نگهبان]] به اجرای [[احکام قضایی]] و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن [[استقلال]] یافت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۷۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۰

مقدمه

نگهبان، از نیروهای انتظامی بود که خلیفه یا والی با وجود او، امنیت و آرامش عمومی جامعه را برقرار کرده، جنایتکاران و مفسدان را جلب و کارهای مربوط به امنیت عمومی را انجام می‌داد[۱]. عمر، نخستین کسی بود که شبگردی را به طور سازمان یافته‌ای معمول کرد. در دورۀ علی (ع) کار نگهبانی، تنظیم گشت و متصدّی آن "سالار نگهبانان" نام گرفت[۲]. سالار نگهبانان از میان بزرگان قوم انتخاب می‌شد و در نظر تبهکاران، ابّهتی شگفت‌آور داشت. نگهبانی در آغاز، تابع دستگاه قضایی وسالار نگهبان به اجرای احکام قضایی و حدود می‌پرداخت؛ امّا به مرور زمان، از دستگاه قضایی و دخالت در کارهای مربوط به آن استقلال یافت[۳].

منابع

پانویس

  1. مقدمه ابن خلدون، ص۲۱۹-۲۱۷؛ تاریخ مصر، ص۴۵؛ الانتصار لواسطة عقد الامصار، ج۴، ص۱۱؛ العاظ الحنفا بأخبار الخلفا، ص۹۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۷۱.
  2. مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، ص۲۶۱-۲۶۰؛ الحضارة الاسلامیه، ج۲، ص۲۳۳.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۷۸.