هشیم بن بشیر سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مفسران است. هشیم بن بشیر سلمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: هشیم بن بشیر سلمی در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابومعاویه هشیم بن بشیر بن قاسم بن دینار واسطی سلمی معلم در سال ۱۰۴ یا ۱۰۵ هـ در بخارا متولد شد.[۱] برخی او را اهل واسط دانسته‌اند.[۲] وی از موالی بنی سلیم[۳] بود و در بغداد سکونت داشت.[۴] از زهری، عمرو بن دینار و دیگران حدیث شنید.[۵] محدثانی چون شعبه، ابن مبارک[۶] و ثوری[۷] از او روایت نقل کرده‌اند.
گویند که پدرش آشپز حجاج بن یوسف بود[۸] و هشیم علی‌رغم میل پدر، به تحصیل علم و کتابت حدیث روی آورد و با ابوشیبه قاضی در فقه مناظره کرد.[۹] وی مفسر،[۱۰] فقیه، قاری و محدث بود[۱۱] و در روایت تدلیس می‌‌کرد.[۱۲] هشیم در قیام ابراهیم بن عبدالله، برادر نفس زکیه، در واسط شرکت کرد و پسرش معاویه در آن حادثه کشته شد.[۱۳] سرانجام در شعبان[۱۴] سال ۱۸۳ یا ۱۸۸ [۱۵] در بغداد وفات یافت[۱۶] و در گورستان خیزران به خاک سپرده شد.[۱۷] کتاب التفسیر، السنن، المغازی و القراءات[۱۸] از آثار اوست [۱۹].[۲۰]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ تهذیب الکمال ۳۰/۲۷۲.
- ↑ الثقات ۷/۵۸۷.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۲/۴۳۲.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۴/۸۵.
- ↑ الجرح و التعدیل ۹/۱۱۵.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۴/۸۵.
- ↑ المنتظم ۸/۸۸۹.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۴/۸۵.
- ↑ طبقات المفسرین (داوودی) ۲/۳۵۳.
- ↑ معجم المؤلفین ۱۳/۱۵۰.
- ↑ الثقات ۷/۵۸۷.
- ↑ الاعلام ۸/۸۹.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۳۱۳.
- ↑ هدیة العارفین ۲/۵۱۰.
- ↑ الجرح و التعدیل ۹/۱۱۵.
- ↑ الطبقات الکبری ۷/۳۱۳.
- ↑ هدیة العارفین ۲/۵۱۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۸۲۷-۸۲۸.