همسایه در حدیث: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
با آنکه در [[شریعت اسلام]] برای [[همسایه]] مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در [[روایات]] توسعه داده شده است. [[امام صادق]]{{ع}} از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده است: {{متن حدیث|كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ}}<ref>«تا چهل خانه همسایه است از روبهرو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.</ref>. | با آنکه در [[شریعت اسلام]] برای [[همسایه]] مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در [[روایات]] توسعه داده شده است. [[امام صادق]] {{ع}} از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده است: {{متن حدیث|كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ}}<ref>«تا چهل خانه همسایه است از روبهرو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.</ref>. | ||
[[معاویه بن عمار]] از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} میگوید: به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم، حد [[همسایگی]] چیست؟ فرمود: {{متن حدیث|أَرْبَعِينَ دَاراً مِنْ كُلِّ جَانِبٍ}}<ref>صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.</ref>؛ [[چهل]] [[خانه]] از هر طرف. | [[معاویه بن عمار]] از [[اصحاب امام صادق]] {{ع}} میگوید: به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم، حد [[همسایگی]] چیست؟ فرمود: {{متن حدیث|أَرْبَعِينَ دَاراً مِنْ كُلِّ جَانِبٍ}}<ref>صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.</ref>؛ [[چهل]] [[خانه]] از هر طرف. | ||
در [[روایت]] است که مردی [[خدمت]] رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانهای خریدهام؛ ولی نزدیکترین همسایهام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا{{صل}} به [[علی]]{{ع}}، [[سلمان]]، [[ابوذر]] و یکی دیگر که [[گمان]] میکنم [[مقداد]] بود، فرمود در [[مسجد]] با صدای بلند جار بزنند که [[ایمان]] ندارد کسی که همسایهاش از شرش در [[امان]] نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب میشود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج۱۴، ص ۴۹۲.</ref>. | در [[روایت]] است که مردی [[خدمت]] رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانهای خریدهام؛ ولی نزدیکترین همسایهام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا {{صل}} به [[علی]] {{ع}}، [[سلمان]]، [[ابوذر]] و یکی دیگر که [[گمان]] میکنم [[مقداد]] بود، فرمود در [[مسجد]] با صدای بلند جار بزنند که [[ایمان]] ندارد کسی که همسایهاش از شرش در [[امان]] نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب میشود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج۱۴، ص ۴۹۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۵
مقدمه
با آنکه در شریعت اسلام برای همسایه مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در روایات توسعه داده شده است. امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) نقل کرده است: «كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ»[۱]. معاویه بن عمار از اصحاب امام صادق (ع) میگوید: به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم، حد همسایگی چیست؟ فرمود: «أَرْبَعِينَ دَاراً مِنْ كُلِّ جَانِبٍ»[۲]؛ چهل خانه از هر طرف. در روایت است که مردی خدمت رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانهای خریدهام؛ ولی نزدیکترین همسایهام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا (ص) به علی (ع)، سلمان، ابوذر و یکی دیگر که گمان میکنم مقداد بود، فرمود در مسجد با صدای بلند جار بزنند که ایمان ندارد کسی که همسایهاش از شرش در امان نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب میشود[۳].[۴].
منابع
پانویس
- ↑ «تا چهل خانه همسایه است از روبهرو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.
- ↑ صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج۱۴، ص ۴۹۲.