وراثت علم از پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[دانش]] تمام [[پیامبران پیشین]]، به [[پیامبر خاتم]]{{صل}} واگذار شد و [[حضرت]] آن را به [[اهل بیت]]{{عم}} خود سپرد. [[امام باقر]]{{ع}}، در روایتی از [[پیامبر|پیامبر خدا]]{{صل}} نقل کرده که فرمود: نخستین [[جانشینی]] که بر [[زمین]] بود، [[هبة الله]]، پسر [[حضرت آدم]]{{ع}} بود، و [[پیامبری]] [[رحلت]] نکرده، مگر آنکه جانشینی داشته است و شمار همه [[پیامبران]]، یکصد و بیست هزار [[پیامبر]] بوده است که [[پنج تن]] از ایشان، یعنی: [[حضرت نوح]]، [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت موسی]]، [[حضرت عیسی]] و [[پیامبر|محمد]]{{صل}}، [[اولو العزم]] بوده‌اند و [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}}، [[هدیه خداوند]] به [[پیامبر|محمد]]{{صل}} است که دانش [[اوصیا]] و دانش کسانی را که پیش از او بوده‌اند، به [[ارث]] برده است؛ ولی [[پیامبر|محمد]]{{صل}}، دانش پیامبران و فرستاده شدگان پیشین را به ارث برده است<ref>الکافی، ج ۱، ص۲۲۴، ح ۲.</ref>. [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}}، [[مردم]] را از بی‌راهه و کژراهه، باز می‌داشت و به مردم می‌فرمود: "دانشی که [[آدم]] و آن را فرود آورد و هر آنچه پیامبران تا [[خاتم الأنبیاء]]، بدان [[برتری]] داده شده‌اند، در [[خاندان]] پیامبر|محمد{{صل}} است. پس به کدام کژراهه می‌روید؟ و به کدام سو روانید؟"<ref>{{متن حدیث|إِنَ‏ الْعِلْمَ‏ الَّذِي‏ هَبَطَ بِهِ‏ آدَمُ‏ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ وَ جَمِيعَ مَا فُضِّلَتْ بِهِ النَّبِيُّونَ إِلَى خَاتَمِ النَّبِيِّينَ فِي عِتْرَةِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ‏}}، ارشاد ج۱ ص۲۳۲.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[شرح زیارت جامعه کبیره ۴ (کتاب)|شرح زیارت جامعه کبیره]]، ص۷۶ الی ۸۲.</ref>
[[دانش]] تمام [[پیامبران پیشین]]، به [[پیامبر خاتم]] {{صل}} واگذار شد و [[حضرت]] آن را به [[اهل بیت]] {{عم}} خود سپرد. [[امام باقر]] {{ع}}، در روایتی از [[پیامبر|پیامبر خدا]] {{صل}} نقل کرده که فرمود: نخستین [[جانشینی]] که بر [[زمین]] بود، [[هبة الله]]، پسر [[حضرت آدم]] {{ع}} بود، و [[پیامبری]] [[رحلت]] نکرده، مگر آنکه جانشینی داشته است و شمار همه [[پیامبران]]، یکصد و بیست هزار [[پیامبر]] بوده است که [[پنج تن]] از ایشان، یعنی: [[حضرت نوح]]، [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت موسی]]، [[حضرت عیسی]] و [[پیامبر|محمد]] {{صل}}، [[اولو العزم]] بوده‌اند و [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}}، [[هدیه خداوند]] به [[پیامبر|محمد]] {{صل}} است که دانش [[اوصیا]] و دانش کسانی را که پیش از او بوده‌اند، به [[ارث]] برده است؛ ولی [[پیامبر|محمد]] {{صل}}، دانش پیامبران و فرستاده شدگان پیشین را به ارث برده است<ref>الکافی، ج ۱، ص۲۲۴، ح ۲.</ref>. [[امام علی|امیر مؤمنان]] {{ع}}، [[مردم]] را از بی‌راهه و کژراهه، باز می‌داشت و به مردم می‌فرمود: "دانشی که [[آدم]] و آن را فرود آورد و هر آنچه پیامبران تا [[خاتم الأنبیاء]]، بدان [[برتری]] داده شده‌اند، در [[خاندان]] پیامبر|محمد {{صل}} است. پس به کدام کژراهه می‌روید؟ و به کدام سو روانید؟"<ref>{{متن حدیث|إِنَ‏ الْعِلْمَ‏ الَّذِي‏ هَبَطَ بِهِ‏ آدَمُ‏ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ وَ جَمِيعَ مَا فُضِّلَتْ بِهِ النَّبِيُّونَ إِلَى خَاتَمِ النَّبِيِّينَ فِي عِتْرَةِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ‏}}، ارشاد ج۱ ص۲۳۲.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[شرح زیارت جامعه کبیره ۴ (کتاب)|شرح زیارت جامعه کبیره]]، ص۷۶ الی ۸۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۸

مقدمه

دانش تمام پیامبران پیشین، به پیامبر خاتم (ص) واگذار شد و حضرت آن را به اهل بیت (ع) خود سپرد. امام باقر (ع)، در روایتی از پیامبر خدا (ص) نقل کرده که فرمود: نخستین جانشینی که بر زمین بود، هبة الله، پسر حضرت آدم (ع) بود، و پیامبری رحلت نکرده، مگر آنکه جانشینی داشته است و شمار همه پیامبران، یکصد و بیست هزار پیامبر بوده است که پنج تن از ایشان، یعنی: حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی، حضرت عیسی و محمد (ص)، اولو العزم بوده‌اند و علی بن ابی طالب (ع)، هدیه خداوند به محمد (ص) است که دانش اوصیا و دانش کسانی را که پیش از او بوده‌اند، به ارث برده است؛ ولی محمد (ص)، دانش پیامبران و فرستاده شدگان پیشین را به ارث برده است[۱]. امیر مؤمنان (ع)، مردم را از بی‌راهه و کژراهه، باز می‌داشت و به مردم می‌فرمود: "دانشی که آدم و آن را فرود آورد و هر آنچه پیامبران تا خاتم الأنبیاء، بدان برتری داده شده‌اند، در خاندان پیامبر|محمد (ص) است. پس به کدام کژراهه می‌روید؟ و به کدام سو روانید؟"[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. الکافی، ج ۱، ص۲۲۴، ح ۲.
  2. «إِنَ‏ الْعِلْمَ‏ الَّذِي‏ هَبَطَ بِهِ‏ آدَمُ‏ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ وَ جَمِيعَ مَا فُضِّلَتْ بِهِ النَّبِيُّونَ إِلَى خَاتَمِ النَّبِيِّينَ فِي عِتْرَةِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ‏»، ارشاد ج۱ ص۲۳۲.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره، ص۷۶ الی ۸۲.