وطن: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وطن در قرآن]] - [[وطن در حدیث]] - [[وطن در فقه اسلامی]] - [[وطن در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = وطن (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وطن در قرآن]] - [[وطن در حدیث]] - [[وطن در فقه اسلامی]] - [[وطن در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = وطن (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
وطن در لغت، زادگاه و محل اقامت دائمی را گویند<ref>لغتنامه دهخدا، ج۱۵، ص۲۳۲۰۹.</ref>. وطن از نظر [[فقهاء]] دارای آثار [[فقهی]] و بر سه گونه است: | وطن در لغت، زادگاه و محل اقامت دائمی را گویند<ref>لغتنامه دهخدا، ج۱۵، ص۲۳۲۰۹.</ref>. وطن از نظر [[فقهاء]] دارای آثار [[فقهی]] و بر سه گونه است: | ||
#وطن اصلی - محل [[تولد]] - که علاقۀ [[مالکیت]] در آن تأثیری ندارد؛ | # وطن اصلی - محل [[تولد]] - که علاقۀ [[مالکیت]] در آن تأثیری ندارد؛ | ||
#وطن عرفی یا مستجد: شخص در خارج از وطن اصلی، جایی را برای سکونت [[انتخاب]] کند. در این نوع از وطن، [[صدق]] وطن عرفی کافی است؛ | # وطن عرفی یا مستجد: شخص در خارج از وطن اصلی، جایی را برای سکونت [[انتخاب]] کند. در این نوع از وطن، [[صدق]] وطن عرفی کافی است؛ | ||
#وطن [[شرعی]] که از آن به "استیطان" تعبیر شده است<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۲۵۷؛ وسایل الشیعه، ج۵، ص۵۲۲.</ref>. بعضی از [[فقها]]، در صدق وطن دو شرط ذکر کردند: ۱. اقامت حداقل شش ماه؛ ۲. داشتن [[ملک]] و مستغلات<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۲۵۷.</ref><ref>اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت، علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۸۲.</ref>. | # وطن [[شرعی]] که از آن به "استیطان" تعبیر شده است<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۲۵۷؛ وسایل الشیعه، ج۵، ص۵۲۲.</ref>. بعضی از [[فقها]]، در صدق وطن دو شرط ذکر کردند: ۱. اقامت حداقل شش ماه؛ ۲. داشتن [[ملک]] و مستغلات<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۲۵۷.</ref><ref>اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت، علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۸۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۹
مقدمه
وطن در لغت، زادگاه و محل اقامت دائمی را گویند[۱]. وطن از نظر فقهاء دارای آثار فقهی و بر سه گونه است:
- وطن اصلی - محل تولد - که علاقۀ مالکیت در آن تأثیری ندارد؛
- وطن عرفی یا مستجد: شخص در خارج از وطن اصلی، جایی را برای سکونت انتخاب کند. در این نوع از وطن، صدق وطن عرفی کافی است؛
- وطن شرعی که از آن به "استیطان" تعبیر شده است[۲]. بعضی از فقها، در صدق وطن دو شرط ذکر کردند: ۱. اقامت حداقل شش ماه؛ ۲. داشتن ملک و مستغلات[۳][۴].