یوم الحساب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[یوم الحساب در قرآن]] - [[یوم الحساب در حدیث]] - [[یوم الحساب در نهج البلاغه]] - [[یوم الحساب در کلام اسلامی]] - [[یوم الحساب در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط  = یوم الحساب (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[یوم الحساب در قرآن]] - [[یوم الحساب در حدیث]] - [[یوم الحساب در نهج البلاغه]] - [[یوم الحساب در کلام اسلامی]] - [[یوم الحساب در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط  = یوم الحساب (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*از نام‌های [[قیامت]] در [[قرآن کریم]] است<ref>{{متن قرآن|رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ}}؛
* از نام‌های [[قیامت]] در [[قرآن کریم]] است<ref>{{متن قرآن|رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ}}؛
سوره ابراهیم، آیه ۴۱.</ref>. "حساب" به معنای شمردن است. مراد این است که هر مکلفی به [[روز قیامت]]، نتیجه [[اعمال]] و [[افعال]] خویش را خواهد دید و [[خداوند]] به حساب یکایک آنها می‌رسد. از [[قرآن]] برمی‌آید که حساب [[بندگان]] در [[قیامت]]، تنها به دست [[خداوند]] است<ref>{{متن قرآن|إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ}}؛ سوره شعراء، آیه ۱۱۳.</ref>. [[انسان‌ها]] در [[مقام]] [[محاسبه]] یکسان نیستند و بنابر باورها و [[عقاید]] و اعمالشان دگرگون‌اند. برخی از آنان حسابی ندارند و برخی دیگر، آسان به حساب کشیده می‌شوند و برخی دیگر به صورتی سخت و دقیق. اما از پاره‌ای [[روایات]] برمی‌آید که [[خداوند]] همه را به حساب می‌کشد مگر [[مشرکان]]؛ زیرا آنان بی حساب به [[دوزخ]] می‌روند<ref>معاد، ۳/ ۹۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 481-482.</ref>.
سوره ابراهیم، آیه ۴۱.</ref>. "حساب" به معنای شمردن است. مراد این است که هر مکلفی به [[روز قیامت]]، نتیجه [[اعمال]] و [[افعال]] خویش را خواهد دید و [[خداوند]] به حساب یکایک آنها می‌رسد. از [[قرآن]] برمی‌آید که حساب [[بندگان]] در [[قیامت]]، تنها به دست [[خداوند]] است<ref>{{متن قرآن|إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ}}؛ سوره شعراء، آیه ۱۱۳.</ref>. [[انسان‌ها]] در [[مقام]] [[محاسبه]] یکسان نیستند و بنابر باورها و [[عقاید]] و اعمالشان دگرگون‌اند. برخی از آنان حسابی ندارند و برخی دیگر، آسان به حساب کشیده می‌شوند و برخی دیگر به صورتی سخت و دقیق. اما از پاره‌ای [[روایات]] برمی‌آید که [[خداوند]] همه را به حساب می‌کشد مگر [[مشرکان]]؛ زیرا آنان بی حساب به [[دوزخ]] می‌روند<ref>معاد، ۳/ ۹۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 481-482.</ref>.



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۶

مقدمه

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ؛ سوره ابراهیم، آیه ۴۱.
  2. إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ؛ سوره شعراء، آیه ۱۱۳.
  3. معاد، ۳/ ۹۰.
  4. فرهنگ شیعه، ص 481-482.