واضح ترک: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۶

مقدمه

واضح ترک، برده‌ای از نژاد ترک بود. وی مردی دلیر و قاری قرآن و غلام حرث مذحجی سلمانی بود^[۱].

برخی گفته‌اند: واضح ترک همان اسلم بن عمرو ترکی است^[۲].

سماوی می‌‌نویسد: وی به همراه جنادة بن حرث به کاروان حسینی پیوست^[۳].

این مرد خداشناس در روز عاشورا وقتی دید امام (ع) و حجت خدا تنها شده و جمعی از یارانش به شهادت رسیده‌اند، خدمت حضرت آمد و اذن میدان گرفت و در حالی که سوی میدان نبرد می‌‌رفت، این رجز را می‌‌خواند:

"الْبَحْرُ مِنْ طَعْنِي وَ ضَرْبِي يَصْطَلِي‏ وَ الْجَوُّ مِنْ‏ نَبْلِي‏ وَ سَهْمِي‏ يَمْتَلِي‏"‏

"إِذَا حُسَامِي عَنْ يَمِينِي يَنْجَلِي‏ يَنْشَقُّ قَلْبُ الْحَاسِدِ الْمُبَجَّل"‏؛

دریا از ضربات شمشیر و نیزه‌ام متلاطم و فضا از تیره و پیکانم پر می‌شود، هرگاه شمشیر در دست راستم ظاهر شود قلب حسود را پاره می‌سازد^[۴].

با این اشعار به دشمن حمله کرد و جمعه را به هلاکت رساند و همین که بر اثر جراحات زیاد در آستانه شهات قرار گرفت و بر روی مین افتاد، یاری و کمک خواست! شاید فکر نمی‌کرد کسی بر بالینش بیاید، اما یک باره اباعبدالله الحسین (ع) که در مکتب وحی و دامان پیامبر پرورش یافته است، با سرعت خود را بر بالین او رساند. او را در آغوش گرفت در حالی که نزدیک جان دادن بود!.

به قولی: امام (ع) گریست و صورت به صورت او نهاد!.

غلام چون چشم باز کرد و امام (ع) را دید که با او چنین رفتار می‌کند، چنین گفت: چه کسی مثل من است که فرزند رسول خدا (ص) صورت به صورتش بگذارد؟!.^[۵]؛

این را گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد و روحش به ملکوت اعلی پیوست^[۶].^[۷]

منابع

ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین

پانویس

↑ بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۰؛ ابصارالعین، ص۱۲۹ و ر. ک: مقتل مقرم، ص۲۴۹.
↑ در ذیل نام اسلم بن عمرو ترکی در همین اثر گفته ایم که برخی گفته‌اند: اسلم همان واضح ترک است و از آنجا که نحوه شهادت و تشابه رجزی که خوانده‌اند و کیفیت ملاقاتی که امام (ع) بالین این دو کرده است شبیه به هم می‌‌باشد؛ لذا احتمال دارد اسلم بن عمرو ترکی همان واضح ترک باشد، و این دو شهید یک نفر باشند با دو نام ودو اسم، از طرفی دیگر علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۳، ص۳۰۳ می‌‌نویسد: «اسلم بن عمرو ترکی غیر از واضح ترک می‌‌باشد». به علاوه، در کتب تاریخ، اسلم را غلام امام حسین (ع) گفته‌اند، و واضح را غلام حرث سلمانی، بنابراین به نظر می‌‌رسد اسلم غیر واضح است و ایشان دو شهید کربلا می‌‌باشند، به نظر مؤلف، اسلم غیر واضح است و هر دو از تبار ترک؛ یکی غلام امام حسین (ع) و دیگری غلام حرث سلمانی بوده است. والله العالم.
↑ ابصارالعین، ص۱۲۹.
↑ مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴ و ابصار العین، ص۱۲۹.
↑ همین عمل بزرگوارانه از امام (ع) برای غلام سیاه ابوذر (جون به جوین) و اسلم بن عمرو ترکی آمده است.
↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴، ابصارالعین، ص۱۲۹ و مقتل مقرم، ص۲۴۹.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۶۰۱-۶۰۲.

[1] بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۰؛ ابصارالعین، ص۱۲۹ و ر. ک: مقتل مقرم، ص۲۴۹.

[2] در ذیل نام اسلم بن عمرو ترکی در همین اثر گفته ایم که برخی گفته‌اند: اسلم همان واضح ترک است و از آنجا که نحوه شهادت و تشابه رجزی که خوانده‌اند و کیفیت ملاقاتی که امام (ع) بالین این دو کرده است شبیه به هم می‌‌باشد؛ لذا احتمال دارد اسلم بن عمرو ترکی همان واضح ترک باشد، و این دو شهید یک نفر باشند با دو نام ودو اسم، از طرفی دیگر علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۳، ص۳۰۳ می‌‌نویسد: «اسلم بن عمرو ترکی غیر از واضح ترک می‌‌باشد». به علاوه، در کتب تاریخ، اسلم را غلام امام حسین (ع) گفته‌اند، و واضح را غلام حرث سلمانی، بنابراین به نظر می‌‌رسد اسلم غیر واضح است و ایشان دو شهید کربلا می‌‌باشند، به نظر مؤلف، اسلم غیر واضح است و هر دو از تبار ترک؛ یکی غلام امام حسین (ع) و دیگری غلام حرث سلمانی بوده است. والله العالم.

[3] ابصارالعین، ص۱۲۹.

[4] مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴ و ابصار العین، ص۱۲۹.

[5] همین عمل بزرگوارانه از امام (ع) برای غلام سیاه ابوذر (جون به جوین) و اسلم بن عمرو ترکی آمده است.

[6] بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴، ابصارالعین، ص۱۲۹ و مقتل مقرم، ص۲۴۹.

[7] ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۶۰۱-۶۰۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[واضح ترک در تراجم و رجال]] - [[واضح ترک در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-واضح ترک، برده‌ای از نژاد ترک بود. وی مردی دلیر و [[قاری]] [[قرآن]] و [[غلام]] [[حرث مذحجی سلمانی]] بود<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۰؛ ابصارالعین، ص۱۲۹ و ر.ک: مقتل مقرم، ص۲۴۹.</ref>.
+واضح ترک، برده‌ای از نژاد ترک بود. وی مردی دلیر و [[قاری]] [[قرآن]] و [[غلام]] [[حرث مذحجی سلمانی]] بود<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۰؛ ابصارالعین، ص۱۲۹ و ر. ک: مقتل مقرم، ص۲۴۹.</ref>.
-برخی گفته‌اند: واضح ترک همان [[اسلم بن عمرو ترکی]] است<ref>در ذیل نام اسلم بن عمرو ترکی در همین اثر گفته ایم که برخی گفته‌اند: اسلم همان واضح ترک است و از آنجا که نحوه شهادت و تشابه رجزی که خوانده‌اند و کیفیت ملاقاتی که امام{{ع}} بالین این دو کرده است شبیه به هم می‌‌باشد؛ لذا احتمال دارد اسلم بن عمرو ترکی همان واضح ترک باشد، و این دو شهید یک نفر باشند با دو نام ودو اسم، از طرفی دیگر علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۳، ص۳۰۳ می‌‌نویسد: «اسلم بن عمرو ترکی غیر از واضح ترک می‌‌باشد». به علاوه، در کتب تاریخ، اسلم را غلام امام حسین{{ع}} گفته‌اند، و واضح را غلام حرث سلمانی، بنابراین به نظر می‌‌رسد اسلم غیر واضح است و ایشان دو شهید کربلا می‌‌باشند، به نظر مؤلف، اسلم غیر واضح است و هر دو از تبار ترک؛ یکی غلام امام حسین{{ع}} و دیگری غلام حرث سلمانی بوده است. والله العالم.</ref>.
+برخی گفته‌اند: واضح ترک همان [[اسلم بن عمرو ترکی]] است<ref>در ذیل نام اسلم بن عمرو ترکی در همین اثر گفته ایم که برخی گفته‌اند: اسلم همان واضح ترک است و از آنجا که نحوه شهادت و تشابه رجزی که خوانده‌اند و کیفیت ملاقاتی که امام {{ع}} بالین این دو کرده است شبیه به هم می‌‌باشد؛ لذا احتمال دارد اسلم بن عمرو ترکی همان واضح ترک باشد، و این دو شهید یک نفر باشند با دو نام ودو اسم، از طرفی دیگر علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۳، ص۳۰۳ می‌‌نویسد: «اسلم بن عمرو ترکی غیر از واضح ترک می‌‌باشد». به علاوه، در کتب تاریخ، اسلم را غلام امام حسین {{ع}} گفته‌اند، و واضح را غلام حرث سلمانی، بنابراین به نظر می‌‌رسد اسلم غیر واضح است و ایشان دو شهید کربلا می‌‌باشند، به نظر مؤلف، اسلم غیر واضح است و هر دو از تبار ترک؛ یکی غلام امام حسین {{ع}} و دیگری غلام حرث سلمانی بوده است. والله العالم.</ref>.
 سماوی می‌‌نویسد: وی به همراه [[جنادة بن حرث]] به [[کاروان حسینی]] پیوست<ref>ابصارالعین، ص۱۲۹.</ref>.
-این [[مرد]] [[خداشناس]] در [[روز عاشورا]] وقتی دید [[امام]]{{ع}} و [[حجت خدا]] تنها شده و جمعی از یارانش به [[شهادت]] رسیده‌اند، [[خدمت]] [[حضرت]] آمد و [[اذن میدان]] گرفت و در حالی که سوی میدان [[نبرد]] می‌‌رفت، این [[رجز]] را می‌‌خواند:
+این [[مرد]] [[خداشناس]] در [[روز عاشورا]] وقتی دید [[امام]] {{ع}} و [[حجت خدا]] تنها شده و جمعی از یارانش به [[شهادت]] رسیده‌اند، [[خدمت]] [[حضرت]] آمد و [[اذن میدان]] گرفت و در حالی که سوی میدان [[نبرد]] می‌‌رفت، این [[رجز]] را می‌‌خواند:
 {{عربی|"الْبَحْرُ مِنْ طَعْنِي وَ ضَرْبِي يَصْطَلِي‏ وَ الْجَوُّ مِنْ‏ نَبْلِي‏ وَ سَهْمِي‏ يَمْتَلِي‏"‏}}
@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 :دریا از ضربات [[شمشیر]] و نیزه‌ام متلاطم و فضا از تیره و پیکانم پر می‌شود، هرگاه شمشیر در دست راستم ظاهر شود [[قلب]] [[حسود]] را پاره می‌سازد<ref>مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴ و ابصار العین، ص۱۲۹.</ref>.
-با این اشعار به [[دشمن]] [[حمله]] کرد و [[جمعه]] را به [[هلاکت]] رساند و همین که بر اثر جراحات زیاد در آستانه شهات قرار گرفت و بر روی مین افتاد، [[یاری]] و کمک خواست! شاید [[فکر]] نمی‌کرد کسی بر بالینش بیاید، اما یک باره [[اباعبدالله الحسین]]{{ع}} که در [[مکتب]] [[وحی]] و دامان [[پیامبر]] پرورش یافته است، با سرعت خود را بر بالین او رساند. او را در آغوش گرفت در حالی که نزدیک [[جان]] دادن بود!.
+با این اشعار به [[دشمن]] [[حمله]] کرد و [[جمعه]] را به [[هلاکت]] رساند و همین که بر اثر جراحات زیاد در آستانه شهات قرار گرفت و بر روی مین افتاد، [[یاری]] و کمک خواست! شاید [[فکر]] نمی‌کرد کسی بر بالینش بیاید، اما یک باره [[اباعبدالله الحسین]] {{ع}} که در [[مکتب]] [[وحی]] و دامان [[پیامبر]] پرورش یافته است، با سرعت خود را بر بالین او رساند. او را در آغوش گرفت در حالی که نزدیک [[جان]] دادن بود!.
-به قولی: [[امام]]{{ع}} گریست و صورت به صورت او نهاد!.
+به قولی: [[امام]] {{ع}} گریست و صورت به صورت او نهاد!.
-[[غلام]] چون چشم باز کرد و امام{{ع}} را دید که با او چنین [[رفتار]] می‌کند، چنین گفت: چه کسی مثل من است که فرزند [[رسول خدا]]{{صل}} صورت به صورتش بگذارد؟!.<ref>همین عمل بزرگوارانه از امام{{ع}} برای غلام سیاه ابوذر (جون به جوین) و اسلم بن عمرو ترکی آمده است.</ref>؛
+[[غلام]] چون چشم باز کرد و امام {{ع}} را دید که با او چنین [[رفتار]] می‌کند، چنین گفت: چه کسی مثل من است که فرزند [[رسول خدا]] {{صل}} صورت به صورتش بگذارد؟!.<ref>همین عمل بزرگوارانه از امام {{ع}} برای غلام سیاه ابوذر (جون به جوین) و اسلم بن عمرو ترکی آمده است.</ref>؛
 این را گفت و جان به جان آفرین [[تسلیم]] کرد و روحش به [[ملکوت]] اعلی پیوست<ref> بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۸۴، ابصارالعین، ص۱۲۹ و مقتل مقرم، ص۲۴۹.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۶۰۱-۶۰۲.</ref>