صوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*'''صوفی:''' [[پشمینه‌پوش]]، [[درویش]]. از ریشه صوف (پشم) است. | * '''صوفی:''' [[پشمینه‌پوش]]، [[درویش]]. از ریشه صوف (پشم) است. | ||
*کسانی در دوران‌های نخست [[اسلام]] پیدا شدند که از [[زندگی]] و [[جامعه]] کنار می‌‌گرفتند و با پوشیدن لباس‌های پشمینه و [[ترک دنیا]] وانمود می‌کردند که [[وابستگی]] به [[دنیا]] ندارند. این [[گرایش]] [[انحرافی]] را که در طول [[تاریخ]]، فراز و نشیب‌های فراوانی یافت و فرقه‌های جدیدی به وجود آورد و [[ادبیات]] خاص خود را [[شیعه]] داشت، "تصوف" نیز می‌‌گویند. | * کسانی در دوران‌های نخست [[اسلام]] پیدا شدند که از [[زندگی]] و [[جامعه]] کنار می‌‌گرفتند و با پوشیدن لباس‌های پشمینه و [[ترک دنیا]] وانمود می‌کردند که [[وابستگی]] به [[دنیا]] ندارند. این [[گرایش]] [[انحرافی]] را که در طول [[تاریخ]]، فراز و نشیب‌های فراوانی یافت و فرقه‌های جدیدی به وجود آورد و [[ادبیات]] خاص خود را [[شیعه]] داشت، "تصوف" نیز می‌‌گویند. | ||
* [[امامان شیعه]] با صوفیان و صوفی‌گری مخالف بودند و آن را دکانی در مقابل [[شریعت]] [[پیامبر]] و خط [[اهل‌بیت]] می‌دانستند. محل تجمع آنان در "خانقاه" است و به این [[فرقه]] "متصوفه" هم گفته می‌‌شود. | * [[امامان شیعه]] با صوفیان و صوفی‌گری مخالف بودند و آن را دکانی در مقابل [[شریعت]] [[پیامبر]] و خط [[اهل‌بیت]] می‌دانستند. محل تجمع آنان در "خانقاه" است و به این [[فرقه]] "متصوفه" هم گفته می‌‌شود. | ||
*میان [[عارف]] و صوفی و میان [[عرفان]] و تصوف فرق است و نباید این دو را به هم آمیخت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | * میان [[عارف]] و صوفی و میان [[عرفان]] و تصوف فرق است و نباید این دو را به هم آمیخت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۷
مقدمه
- صوفی: پشمینه‌پوش، درویش. از ریشه صوف (پشم) است.
- کسانی در دوران‌های نخست اسلام پیدا شدند که از زندگی و جامعه کنار می‌‌گرفتند و با پوشیدن لباس‌های پشمینه و ترک دنیا وانمود می‌کردند که وابستگی به دنیا ندارند. این گرایش انحرافی را که در طول تاریخ، فراز و نشیب‌های فراوانی یافت و فرقه‌های جدیدی به وجود آورد و ادبیات خاص خود را شیعه داشت، "تصوف" نیز می‌‌گویند.
- امامان شیعه با صوفیان و صوفی‌گری مخالف بودند و آن را دکانی در مقابل شریعت پیامبر و خط اهل‌بیت می‌دانستند. محل تجمع آنان در "خانقاه" است و به این فرقه "متصوفه" هم گفته می‌‌شود.
- میان عارف و صوفی و میان عرفان و تصوف فرق است و نباید این دو را به هم آمیخت[۱].
