قیام شهید فخ در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

زینب بر آنان [[شیون]] می‌کرد و می‌گریست تا اینکه بی‌هوش می‌گردید، و بیشتر از این جمله نمی‌گفت: {{متن حدیث|يَا فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ‌، يَا عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ، الحَاکِمُ بَیْنَ عِبَادِهِ احْكُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ}}؛ «ای آفریننده [[آسمان‌ها]] و [[زمین]]، ای [[آگاه]] به [[غیب و شهود]]، و کسی که میان بندگانت [[داوری]] می‌کنی، میان ما و [[قوم]] ما به [[حق]] [[حکم]] کن و تو بهترین داوران می‌باشی».<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۴۵۳.</ref>

از [[زید بن علی]] نقل شده است که او گفت: هنگامی که [[رسول خدا]]{{صل}} به موضع «فخ» رسید با [[اصحاب]] خود [[نماز]] میت به جا آورد، سپس فرمود: در اینجا مردی از [[اهل بیت]] من با گروهی از [[مؤمنان]] کشته می‌شود که کفن‌ها و [[حنوط]] آنان از [[بهشت]] آورده شود؛ روح‌های آنان بر بدن‌هایشان در رفتن به بهشت [[سبقت]] گیرد<ref>مقاتل الطالبیین، ص۴۳۶.</ref>.

شیخ در [[رجال]] خود [[حسین بن علی]] را از جمله [[اصحاب حضرت صادق]]{{ع}} ذکر کرده است، و از تعدادی از رجال خود نقل کرده است که آنان گفته‌اند: سرهای کشته‌هایی را نزد موسی بن [[عیسی]] [[عباسی]] آوردند که در میان آن سرها سر [[حسین بن علی صاحب فخ]] بود، در آن هنگام گروهی از [[اولاد]] حسن و حسین{{عم}} نزد موسی بن عیسی بودند؛ از [[موسی بن جعفر]]{{ع}} پرسید: این [[سر حسین]] است؟