ابواسحاق سبیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۹: خط ۱۹:
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = عامی<ref> قاموس الرجال للشوشتری: ج۷، ص۱۵۸.</ref>
| مذهب = عامی<ref> قاموس الرجال للشوشتری: ج۷، ص۱۵۸.</ref>
|| صحابی  = [[امام علی]]{{ع}} <ref>الرجال الطوسی، ص:۶۴، ر ۲۴.</ref>، [[امام حسن]]{{ع}} <ref>الرجال الطوسی، ص۷۱، ر ۲.</ref>، [[امام سجاد]]{{ع}} <ref>التهذيب: ج۹، ص۳۴۸، ح ۱۲۵۱.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}} <ref>الرجال الطوسی، ص۲۴۶، ر ۳۷۵.</ref>
|| صحابی  = [[امام علی]] {{ع}} <ref>الرجال الطوسی، ص:۶۴، ر ۲۴.</ref>، [[امام حسن]] {{ع}} <ref>الرجال الطوسی، ص۷۱، ر ۲.</ref>، [[امام سجاد]] {{ع}} <ref>التهذيب: ج۹، ص۳۴۸، ح ۱۲۵۱.</ref>، [[امام صادق]] {{ع}} <ref>الرجال الطوسی، ص۲۴۶، ر ۳۷۵.</ref>
| راوی از معصوم    = [[امام سجاد]]{{ع}}<ref>التهذيب جلد ۹ حديث ۱۲۵۱</ref>
| راوی از معصوم    = [[امام سجاد]] {{ع}}<ref>التهذيب جلد ۹ حديث ۱۲۵۱</ref>
| مشایخ            =  
| مشایخ            =  
| راویان از او      =[[اسرائيل بن يونس]]<ref>التهذيب جلد ۹ حديث ۱۲۵۱</ref>
| راویان از او      =[[اسرائيل بن يونس]]<ref>التهذيب جلد ۹ حديث ۱۲۵۱</ref>
خط ۳۸: خط ۳۸:
نام [[ابواسحاق سُبیعی]]، [[عمرو بن عبد الله]] است. او از [[ذریه]] [[سُبیع بن صَعْبِ بن همدان]]<ref>سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۲. سبیع بطن من همدان، نه سبیع و قاعده نیز مقتضی خوانش سبیع است؛ مثل حسین و زبیر و کمیل. (یوسفی غروی).</ref> و [[سبیع]] قبیله‌ای از [[همدان]] است<ref>الثقات، ابن حبان، ج۵، ص۱۷۷.</ref><ref>[[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[عمرو بن عبدالله (مقاله)|مقاله «عمرو بن عبدالله»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۷۳-۱۷۴. </ref>.
نام [[ابواسحاق سُبیعی]]، [[عمرو بن عبد الله]] است. او از [[ذریه]] [[سُبیع بن صَعْبِ بن همدان]]<ref>سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۲. سبیع بطن من همدان، نه سبیع و قاعده نیز مقتضی خوانش سبیع است؛ مثل حسین و زبیر و کمیل. (یوسفی غروی).</ref> و [[سبیع]] قبیله‌ای از [[همدان]] است<ref>الثقات، ابن حبان، ج۵، ص۱۷۷.</ref><ref>[[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[عمرو بن عبدالله (مقاله)|مقاله «عمرو بن عبدالله»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۷۳-۱۷۴. </ref>.


دانشمندان و سرگذشت‌نامه‌نویسان شیعه او را جزء أصحاب [[امیر المؤمنین]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۸۷ (باب من عرف بکنیته او بقبیلته).</ref> و از [[اصحاب امام حسن مجتبی]]{{ع}} شمرده‌اند<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۹۶ (باب الکنی).</ref>. همچنین [[شیخ مفید]] او را از موثقین [[علی بن الحسین]]{{عم}} دانسته و می‌گوید: [[ابا اسحاق]] که اسمش [[عمرو بن عبدالله سبیعی]] است، چهل سال [[نماز صبح]] خود را با وضوی [[نماز]] شبش به جای آورد و هر [[شب]] یک ختم [[قرآن]] داشت و کسی عابد‌تر از او و در میان خاص و عام، موثق‌تر از او نبود<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۲۴۸ (باب العین).</ref><ref>[[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[عمرو بن عبدالله (مقاله)|مقاله «عمرو بن عبدالله»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۷۴-۱۷۵.</ref>
دانشمندان و سرگذشت‌نامه‌نویسان شیعه او را جزء أصحاب [[امیر المؤمنین]] {{ع}}<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۸۷ (باب من عرف بکنیته او بقبیلته).</ref> و از [[اصحاب امام حسن مجتبی]] {{ع}} شمرده‌اند<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۹۶ (باب الکنی).</ref>. همچنین [[شیخ مفید]] او را از موثقین [[علی بن الحسین]] {{عم}} دانسته و می‌گوید: [[ابا اسحاق]] که اسمش [[عمرو بن عبدالله سبیعی]] است، چهل سال [[نماز صبح]] خود را با وضوی [[نماز]] شبش به جای آورد و هر [[شب]] یک ختم [[قرآن]] داشت و کسی عابد‌تر از او و در میان خاص و عام، موثق‌تر از او نبود<ref>رجال الطوسی، طوسی، ص۲۴۸ (باب العین).</ref><ref>[[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[عمرو بن عبدالله (مقاله)|مقاله «عمرو بن عبدالله»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۱۷۴-۱۷۵.</ref>


در منابع [[اهل‌سنت]] به شرح حال [[ابواسحاق السبیعی]] بیشتر از [[منابع شیعه]] پرداخته شده است.  
در منابع [[اهل‌سنت]] به شرح حال [[ابواسحاق السبیعی]] بیشتر از [[منابع شیعه]] پرداخته شده است.  

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۵

(عمرو بن عبدالله)
اطلاعات فردی
کنیهأبو إسحاق[۱]
لقبهمدانی، سبیعی، کوفی [۲]
محل زندگیکوفه
مذهبعامی[۳]
صحابیامام علی (ع) [۴]، امام حسن (ع) [۵]، امام سجاد (ع) [۶]، امام صادق (ع) [۷]
اطلاعات حدیثی
راویان از اواسرائيل بن يونس[۹]
تعداد روایاتإسحاق السبیعی: ۱ روایه؛
أبو إسحاق السبیعی: ۱۴ روایه؛
جمع عدد الروایات: ۱۵ روایه

مقدمه

نام ابواسحاق سُبیعی، عمرو بن عبد الله است. او از ذریه سُبیع بن صَعْبِ بن همدان[۱۰] و سبیع قبیله‌ای از همدان است[۱۱][۱۲].

دانشمندان و سرگذشت‌نامه‌نویسان شیعه او را جزء أصحاب امیر المؤمنین (ع)[۱۳] و از اصحاب امام حسن مجتبی (ع) شمرده‌اند[۱۴]. همچنین شیخ مفید او را از موثقین علی بن الحسین (ع) دانسته و می‌گوید: ابا اسحاق که اسمش عمرو بن عبدالله سبیعی است، چهل سال نماز صبح خود را با وضوی نماز شبش به جای آورد و هر شب یک ختم قرآن داشت و کسی عابد‌تر از او و در میان خاص و عام، موثق‌تر از او نبود[۱۵][۱۶]

در منابع اهل‌سنت به شرح حال ابواسحاق السبیعی بیشتر از منابع شیعه پرداخته شده است.

بسیاری از علمای رجال اهل‌سنت ابواسحاق السبیعی را توثیق کرده[۱۷] و در مورد او نوشته‌اند اهتمام به عبادات و تلاوت قرآن داشته است؛ أبُو الأحْوَص می‌گوید: ابواسحاق السبیعی خطاب به جوانان گفته است: "ای گروه جوانان! قدرت و جوانی خود را غنیمت شمارید؛ هیچ شبی بر من نگذشت مگر اینکه در آن شب، هزار آیه از قرآن و در هر رکعت از نماز، سوره بقره را تلاوت کردم و تمام ماه‌های حرام و سه روز از هر ماه و روزهای دوشنبه و پنج‌شنبه هر ماه را، روزه گرفتم"[۱۸]؛

در مقابل گروهی دیگر تصریح بر جرح و ذم او کرده و وی را به تدلیس در احادیث و فراموشی و اختلاط متهم کرده‌اند[۱۹].

منابع

پانویس

  1. تاریخ الاسلام للذهبی: ج۸، ص۱۹۰.
  2. تاریخ الاسلام للذهبی: ج۸، ص۱۹۰.
  3. قاموس الرجال للشوشتری: ج۷، ص۱۵۸.
  4. الرجال الطوسی، ص:۶۴، ر ۲۴.
  5. الرجال الطوسی، ص۷۱، ر ۲.
  6. التهذيب: ج۹، ص۳۴۸، ح ۱۲۵۱.
  7. الرجال الطوسی، ص۲۴۶، ر ۳۷۵.
  8. التهذيب جلد ۹ حديث ۱۲۵۱
  9. التهذيب جلد ۹ حديث ۱۲۵۱
  10. سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۲. سبیع بطن من همدان، نه سبیع و قاعده نیز مقتضی خوانش سبیع است؛ مثل حسین و زبیر و کمیل. (یوسفی غروی).
  11. الثقات، ابن حبان، ج۵، ص۱۷۷.
  12. سبحانی، سید محمد جعفر، مقاله «عمرو بن عبدالله»، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۷۳-۱۷۴.
  13. رجال الطوسی، طوسی، ص۸۷ (باب من عرف بکنیته او بقبیلته).
  14. رجال الطوسی، طوسی، ص۹۶ (باب الکنی).
  15. رجال الطوسی، طوسی، ص۲۴۸ (باب العین).
  16. سبحانی، سید محمد جعفر، مقاله «عمرو بن عبدالله»، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۷۴-۱۷۵.
  17. تهذیب الکمال، مزی، ج۲۲، ص۱۰۳؛ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۲؛ إمتاع الأسماع، مقریزی، ج۴، ص۳۱۰.
  18. سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۳ و تهذیب التهذیب، ابن حجر ۸:.۶۵.
  19. سبحانی، سید محمد جعفر، مقاله «عمرو بن عبدالله»، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۷۸.