ابورمداء بلوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
برخی نام او را [[یاسر]] گفته‌اند<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> ولی در کنیه‌اش [[اختلاف]] است. غالبأ<ref>اهل حدیث؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> وی را ابوالرمداء خوانده‌اند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.</ref>. اما<ref>اهل مصر؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲.</ref> به او ابوالربداء<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> و ابوالربذاء نیز گفته‌اند<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.</ref>. که ناشی از تصحیف است. برخی ابوالرمداء را تصحیف ابوالربداء <ref>زبیدی، ج۲، ص۳۵۰.</ref> یا ابوالربذاء<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref> دانسته‌اند.
برخی نام او را [[یاسر]] گفته‌اند<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> ولی در کنیه‌اش [[اختلاف]] است. غالبأ<ref>اهل حدیث؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> وی را ابوالرمداء خوانده‌اند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.</ref>. اما<ref>اهل مصر؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲.</ref> به او ابوالربداء<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> و ابوالربذاء نیز گفته‌اند<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.</ref>. که ناشی از تصحیف است. برخی ابوالرمداء را تصحیف ابوالربداء <ref>زبیدی، ج۲، ص۳۵۰.</ref> یا ابوالربذاء<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref> دانسته‌اند.


در وجه تسمیه‌اش گفته‌اند در حالی که وی برای اربابش، ربداء، گوسفند می‌چرانید، [[رسول خدا]]{{صل}} بر او گذشت و از وی آب خواست و او از دو گوسفند خودش - که میان گوسفندان بود - شیر دوشید. پس از آنکه [[حضرت]] رفت، هر دو گوسفندش شیر فراوان داشتند. چون او این حادثه را برای اربابش بازگفت، آزادش کرد؛ از این رو، کنیه‌اش را ابوالربداء گفتند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸.</ref>.
در وجه تسمیه‌اش گفته‌اند در حالی که وی برای اربابش، ربداء، گوسفند می‌چرانید، [[رسول خدا]] {{صل}} بر او گذشت و از وی آب خواست و او از دو گوسفند خودش - که میان گوسفندان بود - شیر دوشید. پس از آنکه [[حضرت]] رفت، هر دو گوسفندش شیر فراوان داشتند. چون او این حادثه را برای اربابش بازگفت، آزادش کرد؛ از این رو، کنیه‌اش را ابوالربداء گفتند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸.</ref>.


به جز داستان بالا، از وی جز نقل یک [[روایت]]<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.</ref> اطلاع دیگری در دست نیست. در این روایت وی می‌گوید رسول خدا{{صل}} بر مردی که شراب خورده بود حد جاری کرد. او دوباره شراب خورد و دوباره او را حد زدند تا آنکه برای بار سوم یا چهارم – تردید از [[راوی]] است. وی را به [[قتل]] رساندند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۶۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.</ref>. از وی فرزندانی<ref>ر. ک: ابن عبد البر، ج۴، ص۲۲۲.</ref> در [[مصر]] وجود داشته است<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابورمداء بلوی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۰۰-۳۰۱.</ref>
به جز داستان بالا، از وی جز نقل یک [[روایت]]<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.</ref> اطلاع دیگری در دست نیست. در این روایت وی می‌گوید رسول خدا {{صل}} بر مردی که شراب خورده بود حد جاری کرد. او دوباره شراب خورد و دوباره او را حد زدند تا آنکه برای بار سوم یا چهارم – تردید از [[راوی]] است. وی را به [[قتل]] رساندند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۶۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.</ref>. از وی فرزندانی<ref>ر. ک: ابن عبد البر، ج۴، ص۲۲۲.</ref> در [[مصر]] وجود داشته است<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابورمداء بلوی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۰۰-۳۰۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۲

مقدمه

غلام زنی از تیره بلی[۱] به نام ربداء[۲] دختر عمرو بن عماره[۳] وی را در شمار اصحاب آورده و گفته‌اند در فتح مصر حضور داشت[۴].

برخی نام او را یاسر گفته‌اند[۵] ولی در کنیه‌اش اختلاف است. غالبأ[۶] وی را ابوالرمداء خوانده‌اند[۷]. اما[۸] به او ابوالربداء[۹] و ابوالربذاء نیز گفته‌اند[۱۰]. که ناشی از تصحیف است. برخی ابوالرمداء را تصحیف ابوالربداء [۱۱] یا ابوالربذاء[۱۲] دانسته‌اند.

در وجه تسمیه‌اش گفته‌اند در حالی که وی برای اربابش، ربداء، گوسفند می‌چرانید، رسول خدا (ص) بر او گذشت و از وی آب خواست و او از دو گوسفند خودش - که میان گوسفندان بود - شیر دوشید. پس از آنکه حضرت رفت، هر دو گوسفندش شیر فراوان داشتند. چون او این حادثه را برای اربابش بازگفت، آزادش کرد؛ از این رو، کنیه‌اش را ابوالربداء گفتند[۱۳].

به جز داستان بالا، از وی جز نقل یک روایت[۱۴] اطلاع دیگری در دست نیست. در این روایت وی می‌گوید رسول خدا (ص) بر مردی که شراب خورده بود حد جاری کرد. او دوباره شراب خورد و دوباره او را حد زدند تا آنکه برای بار سوم یا چهارم – تردید از راوی است. وی را به قتل رساندند[۱۵]. از وی فرزندانی[۱۶] در مصر وجود داشته است[۱۷][۱۸]

منابع

پانویس

  1. از قضاعة بن عدنان؛ ر. ک: ابن حزم، ص۴۴۰.
  2. یا ربذاء؛ ر. ک: ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.
  3. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
  4. ابن حجر، ج۷، ص۱۱۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۵؛ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
  5. ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
  6. اهل حدیث؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲.
  7. ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.
  8. اهل مصر؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲.
  9. ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
  10. ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.
  11. زبیدی، ج۲، ص۳۵۰.
  12. ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.
  13. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸.
  14. ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.
  15. ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۶۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.
  16. ر. ک: ابن عبد البر، ج۴، ص۲۲۲.
  17. ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.
  18. خانجانی، قاسم، مقاله «ابورمداء بلوی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۰۰-۳۰۱.