ابوسوید عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
نامش معلوم نیست<ref>ابن حجر، تعجیل، ص۴۹۳.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۶۹.</ref> او را در شمار مخضرمین آورده است. بیشتر منابعی که از او یاد کرده‌اند، به ماجرای [[دیدار]] او با [[عبدالله بن عمر]] بسنده کرده‌اند. ابوسوید می‌گوید: برای دیدار عبدالله بن عمر با عده‌ای به [[خانه]] او رفتیم، اجازه دادن ابن عمر برای دیدارش طولانی شد. به هنگام [[انتظار]] بر در خانه ابن عمر، روی سنگی که در کنار خانه بود رفته، داخل خانه او را نگاه کردم. ابن عمر متوجه نگاه من شد و به وقت دیدار پرسید: کدام یک از شما سر در خانه من کشیدید؟ گفتم: من. گفت: به چه دلیل نظر در خانه مرا [[حلال]] شمردی؟ گفتم: تعمدی نبود. به دلیل طولانی شدن اجازه ورود و انتظار زیاد نگاه کردم. سپس سؤالاتی از او کردند که در پاسخ آنان گفت: از [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدم که فرمود: {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَةِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَإِقَامِ الصَّلاةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالْحَجِّ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ}}؛ ابوسوید می‌گوید: به ابن عمر گفتم: درباره [[جهاد]] چه می‌گویی؟ گفت: {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}<ref>«و هر کس بکوشد تنها برای خویش می‌کوشد» سوره عنکبوت، آیه ۶.</ref><ref>احمد بن حنبل، ج۲، ص۹۳؛ ابن ابی شیبه، ج۶، ص۲۰۲؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>؛ [[حدیث]] {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ}} از راه‌های مختلفی از ابن عمر نقل شده است، اما عبارت {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}؛ در [[حدیث]] ابوسوید اضافه شده است. [[البانی]] گفته است: ابوسوید و [[برکة بن یعلی تیمی]] که این [[روایت]] را از طریق ابن عمر نقل کرده‌اند، شناخته شده نیستند<ref>البانی، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>. ابن حجر در مدخل جداگانه‌ای، از ابوسوید دیگری نام برده، او را غیر از ابوسوید عبدی دانسته، به [[صحابی]] بودنش تصریح کرده و او را در قسم اول از کتاب خود آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۶۵.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسوید عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۶۵.</ref> | نامش معلوم نیست<ref>ابن حجر، تعجیل، ص۴۹۳.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۶۹.</ref> او را در شمار مخضرمین آورده است. بیشتر منابعی که از او یاد کرده‌اند، به ماجرای [[دیدار]] او با [[عبدالله بن عمر]] بسنده کرده‌اند. ابوسوید می‌گوید: برای دیدار عبدالله بن عمر با عده‌ای به [[خانه]] او رفتیم، اجازه دادن ابن عمر برای دیدارش طولانی شد. به هنگام [[انتظار]] بر در خانه ابن عمر، روی سنگی که در کنار خانه بود رفته، داخل خانه او را نگاه کردم. ابن عمر متوجه نگاه من شد و به وقت دیدار پرسید: کدام یک از شما سر در خانه من کشیدید؟ گفتم: من. گفت: به چه دلیل نظر در خانه مرا [[حلال]] شمردی؟ گفتم: تعمدی نبود. به دلیل طولانی شدن اجازه ورود و انتظار زیاد نگاه کردم. سپس سؤالاتی از او کردند که در پاسخ آنان گفت: از [[رسول خدا]] {{صل}} شنیدم که فرمود: {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَةِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَإِقَامِ الصَّلاةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالْحَجِّ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ}}؛ ابوسوید می‌گوید: به ابن عمر گفتم: درباره [[جهاد]] چه می‌گویی؟ گفت: {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}<ref>«و هر کس بکوشد تنها برای خویش می‌کوشد» سوره عنکبوت، آیه ۶.</ref><ref>احمد بن حنبل، ج۲، ص۹۳؛ ابن ابی شیبه، ج۶، ص۲۰۲؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>؛ [[حدیث]] {{متن حدیث|بُنِيَ الإِسْلامُ}} از راه‌های مختلفی از ابن عمر نقل شده است، اما عبارت {{متن قرآن|وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ}}؛ در [[حدیث]] ابوسوید اضافه شده است. [[البانی]] گفته است: ابوسوید و [[برکة بن یعلی تیمی]] که این [[روایت]] را از طریق ابن عمر نقل کرده‌اند، شناخته شده نیستند<ref>البانی، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.</ref>. ابن حجر در مدخل جداگانه‌ای، از ابوسوید دیگری نام برده، او را غیر از ابوسوید عبدی دانسته، به [[صحابی]] بودنش تصریح کرده و او را در قسم اول از کتاب خود آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۶۵.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسوید عبدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۶۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۳
ابوسوید عبدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوسوید عبدی در تراجم و رجال - ابوسوید عبدی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نامش معلوم نیست[۱] و ابن حجر[۲] او را در شمار مخضرمین آورده است. بیشتر منابعی که از او یاد کرده‌اند، به ماجرای دیدار او با عبدالله بن عمر بسنده کرده‌اند. ابوسوید می‌گوید: برای دیدار عبدالله بن عمر با عده‌ای به خانه او رفتیم، اجازه دادن ابن عمر برای دیدارش طولانی شد. به هنگام انتظار بر در خانه ابن عمر، روی سنگی که در کنار خانه بود رفته، داخل خانه او را نگاه کردم. ابن عمر متوجه نگاه من شد و به وقت دیدار پرسید: کدام یک از شما سر در خانه من کشیدید؟ گفتم: من. گفت: به چه دلیل نظر در خانه مرا حلال شمردی؟ گفتم: تعمدی نبود. به دلیل طولانی شدن اجازه ورود و انتظار زیاد نگاه کردم. سپس سؤالاتی از او کردند که در پاسخ آنان گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم که فرمود: «بُنِيَ الإِسْلامُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَةِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَإِقَامِ الصَّلاةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالْحَجِّ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ»؛ ابوسوید می‌گوید: به ابن عمر گفتم: درباره جهاد چه می‌گویی؟ گفت: 
وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ
[۳][۴]؛ حدیث «بُنِيَ الإِسْلامُ» از راه‌های مختلفی از ابن عمر نقل شده است، اما عبارت وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ؛ در حدیث ابوسوید اضافه شده است. البانی گفته است: ابوسوید و برکة بن یعلی تیمی که این روایت را از طریق ابن عمر نقل کرده‌اند، شناخته شده نیستند[۵]. ابن حجر در مدخل جداگانه‌ای، از ابوسوید دیگری نام برده، او را غیر از ابوسوید عبدی دانسته، به صحابی بودنش تصریح کرده و او را در قسم اول از کتاب خود آورده است[۶][۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، تعجیل، ص۴۹۳.
- ↑ الاصابه، ج۷، ص۱۶۹.
- ↑ «و هر کس بکوشد تنها برای خویش می‌کوشد» سوره عنکبوت، آیه ۶.
- ↑ احمد بن حنبل، ج۲، ص۹۳؛ ابن ابی شیبه، ج۶، ص۲۰۲؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.
- ↑ البانی، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۶۵.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «ابوسوید عبدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۶۵.