ارتداد در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۴

مقدمه

مرتدین ممکن است فرد، گروه یا یک واحد مستقل سیاسی در درون خلافت بزرگ اسلامی باشند. ارتداد به معنای خروج از دین اسلام است. در صورتی که فرد عاقل، بالغ و هوشیار و مختار، به صورت زبانی یا عملی، کاری انجام دهد که نشان برگشت او از دین اسلام باشد، مرتد به حساب می‌آید. درباره حکم شرعی مرتد، بسیاری از فقهای اهل سنت با استناد به روایتی از پیامبر (ص) که فرمود: «مَنْ‏ بَدَّلَ‏ دِينَهُ‏ فَاقْتُلُوهُ‏»^[۱]، حکم آن را کشتن می‌دانند، در حالی که پاره‌ای دیگر از فقهای شیعه و اهل سنت، قتل را مجازات ارتداد به حساب نمی‌آورند. که اکنون در مقام بحث از آن نیستیم.^[۲]

پرسش مستقیم

سیره پیامبر خاتم در تعامل با مرتدین از اسلام چه بود؟ (پرسش)

منابع

فراتی، عبدالوهاب، مقاله «نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی»، سیره سیاسی پیامبر اعظم

پانویس

↑ صحیح بخاری، ج۴، ص۱۹۶.
↑ فراتی، عبدالوهاب، مقاله «نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی»، سیره سیاسی پیامبر اعظم ص ۱۶۷.

[1] صحیح بخاری، ج۴، ص۱۹۶.

[2] فراتی، عبدالوهاب، مقاله «نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی»، سیره سیاسی پیامبر اعظم ص ۱۶۷.

[۱]

[۲]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 == مقدمه ==
-مرتدین ممکن است فرد، گروه یا یک واحد مستقل [[سیاسی]] در درون [[خلافت]] بزرگ [[اسلامی]] باشند. [[ارتداد]] به معنای [[خروج از دین]] [[اسلام]] است. در صورتی که فرد [[عاقل]]، بالغ و هوشیار و مختار، به صورت زبانی یا عملی، کاری انجام دهد که نشان برگشت او از [[دین اسلام]] باشد، [[مرتد]] به حساب می‌آید. درباره [[حکم شرعی]] مرتد، بسیاری از [[فقهای اهل سنت]] با استناد به روایتی از [[پیامبر]]{{صل}} که فرمود: {{متن حدیث|مَنْ‏ بَدَّلَ‏ دِينَهُ‏ فَاقْتُلُوهُ‏}}<ref>صحیح بخاری، ج۴، ص۱۹۶.</ref>، [[حکم]] آن را کشتن می‌دانند، در حالی که پاره‌ای دیگر از [[فقهای شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[قتل]] را [[مجازات]] ارتداد به حساب نمی‌آورند. که اکنون در [[مقام]] بحث از آن نیستیم.<ref>[[عبدالوهاب فراتی|فراتی، عبدالوهاب]]، [[نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی (مقاله)|مقاله «نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۱۶۷.</ref>
+مرتدین ممکن است فرد، گروه یا یک واحد مستقل [[سیاسی]] در درون [[خلافت]] بزرگ [[اسلامی]] باشند. [[ارتداد]] به معنای [[خروج از دین]] [[اسلام]] است. در صورتی که فرد [[عاقل]]، بالغ و هوشیار و مختار، به صورت زبانی یا عملی، کاری انجام دهد که نشان برگشت او از [[دین اسلام]] باشد، [[مرتد]] به حساب می‌آید. درباره [[حکم شرعی]] مرتد، بسیاری از [[فقهای اهل سنت]] با استناد به روایتی از [[پیامبر]] {{صل}} که فرمود: {{متن حدیث|مَنْ‏ بَدَّلَ‏ دِينَهُ‏ فَاقْتُلُوهُ‏}}<ref>صحیح بخاری، ج۴، ص۱۹۶.</ref>، [[حکم]] آن را کشتن می‌دانند، در حالی که پاره‌ای دیگر از [[فقهای شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[قتل]] را [[مجازات]] ارتداد به حساب نمی‌آورند. که اکنون در [[مقام]] بحث از آن نیستیم.<ref>[[عبدالوهاب فراتی|فراتی، عبدالوهاب]]، [[نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی (مقاله)|مقاله «نظریه سیاست خارجی در دولت نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۱۶۷.</ref>
 == پرسش مستقیم ==