احمد بن سیار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط =  
| عنوان مدخل  = احمد بن سیار
| عنوان مدخل  = احمد بن سیار
| مداخل مرتبط =  
| مداخل مرتبط = [[احمد بن سیار در تراجم و رجال]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
== مقدمه ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری]] از [[کاتبان]] [[آل طاهر]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> و در شمار [[اصحاب]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]] {{ع}} قرار داشت، <ref>رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.</ref> ولی از این بزرگواران [[روایت]] ننمود. روایتگرانی همچون [[محمد بن یحیی]]، [[علی بن محمد جبائی]]، [[ابراهیم بن اسحاق احمر]]، [[علی بن محمد بن بندار]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.</ref> رجال‌نویسان [[شیعه]] [[احادیث]] سیاری را [[ضعیف]] و مُرسل، و [[عقاید]] او را [[فاسد]] دانسته‌اند.<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]] می‌‌گوید: او قائل به [[تناسخ]] بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۲۹.</ref> [[کشی]] نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که [[بی‌اعتمادی]] [[امام جواد]] {{ع}} را نسبت به وی می‌‌رساند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.</ref> با وجود این، بعضی مانند [[محدث نوری]] با استناد به اینکه مرحوم [[کلینی]] در [[الکافی]] بسیار از او نقل کرده و ظاهر [[کلام]] [[نجاشی]] نیز عدم قبولِ [[تضعیف]] وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او [[اعتماد]] کامل دارند.<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> [[ابن حجر]] [[حیات]] وی را در اواخر [[قرن سوم]] دانسته،<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.</ref> ولی برخی منابع معاصر [[وفات]] او را در سال ۳۶۸ هـ ذکر کرده‌اند <ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> که با توجه به [[حیات]] وی در [[زمان امام جواد]] {{ع}}بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.</ref>
[[ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری]] از [[کاتبان]] [[آل طاهر]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> و در شمار [[اصحاب]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]] {{ع}} قرار داشت، <ref>رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.</ref> ولی از این بزرگواران [[روایت]] ننمود. روایتگرانی همچون [[محمد بن یحیی]]، [[علی بن محمد جبائی]]، [[ابراهیم بن اسحاق احمر]]، [[علی بن محمد بن بندار]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.</ref> رجال‌نویسان [[شیعه]] [[احادیث]] سیاری را [[ضعیف]] و مُرسل، و [[عقاید]] او را [[فاسد]] دانسته‌اند.<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]] می‌‌گوید: او قائل به [[تناسخ]] بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۲۹.</ref> [[کشی]] نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که [[بی‌اعتمادی]] [[امام جواد]] {{ع}} را نسبت به وی می‌‌رساند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.</ref> با وجود این، بعضی مانند [[محدث نوری]] با استناد به اینکه مرحوم [[کلینی]] در [[الکافی]] بسیار از او نقل کرده و ظاهر [[کلام]] [[نجاشی]] نیز عدم قبولِ [[تضعیف]] وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او [[اعتماد]] کامل دارند.<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> [[ابن حجر]] [[حیات]] وی را در اواخر [[قرن سوم]] دانسته،<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.</ref> ولی برخی منابع معاصر [[وفات]] او را در سال ۳۶۸ هـ ذکر کرده‌اند <ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.</ref> که با توجه به [[حیات]] وی در [[زمان امام جواد]] {{ع}}بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.</ref>



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۲

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری از کاتبان آل طاهر[۱] و در شمار اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری (ع) قرار داشت، [۲] ولی از این بزرگواران روایت ننمود. روایتگرانی همچون محمد بن یحیی، علی بن محمد جبائی، ابراهیم بن اسحاق احمر، علی بن محمد بن بندار و احمد بن محمد بن عیسی از او روایت کرده‌اند.[۳] رجال‌نویسان شیعه احادیث سیاری را ضعیف و مُرسل، و عقاید او را فاسد دانسته‌اند.[۴] محمد بن علی بن محبوب می‌‌گوید: او قائل به تناسخ بود.[۵] کشی نیز در کتاب رجال خود روایتی نقل کرده که بی‌اعتمادی امام جواد (ع) را نسبت به وی می‌‌رساند.[۶] با وجود این، بعضی مانند محدث نوری با استناد به اینکه مرحوم کلینی در الکافی بسیار از او نقل کرده و ظاهر کلام نجاشی نیز عدم قبولِ تضعیف وی است، به کتاب‌ها و روایاتِ منقول از او اعتماد کامل دارند.[۷] ابن حجر حیات وی را در اواخر قرن سوم دانسته،[۸] ولی برخی منابع معاصر وفات او را در سال ۳۶۸ هـ ذکر کرده‌اند [۹] که با توجه به حیات وی در زمان امام جواد (ع)بعید به نظر می‌‌رسد. کتاب‌های ثواب القرآن، الطب، القراءات، النوادر و الغارات آثار اوست [۱۰][۱۱]

احمد بن سیار

احمد بن سیار ابوالحسن مروزی شافعی: محدث و فقیه اهل مرو. وی به شام و مصر سفر کرد و احادیث و اخبار بسیار گرد آورد. اوراست: اخبار مرو و فتوح خراسان.[۱۲].[۱۳].

منابع

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
  2. رجال الطوسی، ص۴۱۱ و ۴۲۷.
  3. تنقیح المقال، ج۱، ص۸۷.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
  5. رجال ابن داود، ص۲۲۹.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۶.
  7. اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.
  8. لسان المیزان، ج۱، ص۲۵۲.
  9. اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۱۶.
  10. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۱۱.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۳۹ - ۱۴۰.
  12. دهخدا، ج۱، ص ۱۰۵۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص ۷.
  13. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ ص ۴۱۷.