اصحاب جمل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۳: خط ۱۳:
[[امام علی]] {{ع}} در [[نکوهش]] از [[مردم بصره]] که در این [[فتنه]] شرکت داشتند، از آنان با عنوان [[سپاهیان]] [[زن]] و [[پیروان]] چهارپا یاد می‌کند: {{متن حدیث|کنتم جند المرأة و أتباع البهیمة}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۳.</ref>
[[امام علی]] {{ع}} در [[نکوهش]] از [[مردم بصره]] که در این [[فتنه]] شرکت داشتند، از آنان با عنوان [[سپاهیان]] [[زن]] و [[پیروان]] چهارپا یاد می‌کند: {{متن حدیث|کنتم جند المرأة و أتباع البهیمة}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۳.</ref>


{{جمل}}
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[نقض عهد]]
* [[جنگ جمل]]
* [[ناکثین]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۲۴

اصحاب جمل به معنای یاران و همراهان شتر، کنایه از طلحه و زبیر و کسانی است که در جنگ جمل در سال ۳۶ ق بر ضدّ امیر المؤمنین (ع) جنگیدند.

مقدمه

اصحاب جمل به معنای یاران و همراهان شتر، کنایه از طلحه و زبیر و کسانی است که در جنگ جمل در سال ۳۶ ق بر ضدّ امیر المؤمنین (ع) جنگیدند. در این نبرد که در نزدیکی بصره اتفاق افتاد، عایشه را در هودجی بر شتری سوار کردند و به میدان جنگ آوردند. سخت‌ترین صحنه‌های نبرد پیرامون شتر عایشه درگرفت و مدافعان وی در اطراف آن جمل مقاومت می‌کردند. پس از یک روز جنگ، یاران حضرت امیر (ع) شتر را پی کردند و عایشه فروافتاد و باقیماندگان گریختند و آن فتنه به سود جبهۀ امام، پایان یافت.

امام علی (ع) در نکوهش از مردم بصره که در این فتنه شرکت داشتند، از آنان با عنوان سپاهیان زن و پیروان چهارپا یاد می‌کند: «کنتم جند المرأة و أتباع البهیمة»[۱][۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. نهج البلاغه، خطبه ۱۳.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۳.