انکار امام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[انکار امام در حدیث]] - [[انکار امام در تاریخ اسلامی]] - [[انکار امام در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
خط ۱۳: خط ۱۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:انکار امام]]
[[رده:امام]]

نسخهٔ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۶

مقدمه

در روایات آمده است: هر کس امامی از امامان شیعه را منکر شود، کافر است. و در روایتی از امام موسی کاظم (ع) آمده است: هر کس یکی از امامان زنده را انکار نماید، امامان قبلی را انکار نموده است[۱]. بعد از شهادت امام موسی کاظم (ع)، گروهی از شیعیان، امامت امام رضا (ع) را انکار کردند و امام موسی کاظم (ع) را زنده پنداشتند و از ایشان به عنوان آخرین امام، یاد نمودند. آنها خود را شیعه و از دوستداران اهل بیت (ع) می‌دانستند، اما به طمع مال‌اندوزی، بر حقیقتی که حتی خود امام کاظم (ع) بارها اذعان فرموده بودند که جانشین و امام بعد از من، فرزندم علی است، چشم بستند و امام رضا (ع) را منکر شدند. تاریخ از آنها با عنوان «واقفیان» نام می‌برد.[۲]

منابع

پانویس

  1. اصول کافی، ج۱، ص۳۷۳؛ الغیبة نعمانی، ص۶۳.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۲۷.