جز
جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
بنی قینقاع پس از تبعید در مسیر حرکت به شمال به وادیالقری رفتند (منطقه حاصلخیز نزدیک [[مدینه]] که ساکنان آن عمدتاً [[یهودی]] بودند) و پس از اندی به سمت [[شام]] رفته، در آنجا در منطقه اذرعات مستقر شدند. | بنی قینقاع پس از تبعید در مسیر حرکت به شمال به وادیالقری رفتند (منطقه حاصلخیز نزدیک [[مدینه]] که ساکنان آن عمدتاً [[یهودی]] بودند) و پس از اندی به سمت [[شام]] رفته، در آنجا در منطقه اذرعات مستقر شدند. | ||
منابع در گزارش حوادث [[جنگ احد]] در [[سال سوم هجری]] آوردهاند که [[عبدالله بن ابیّ]] با چند صد تن از هوادارانش برای | منابع در گزارش حوادث [[جنگ احد]] در [[سال سوم هجری]] آوردهاند که [[عبدالله بن ابیّ]] با چند صد تن از هوادارانش برای پیوستن به [[سپاه اسلام]] آمده بودند که [[پیامبر]] متوجه شد بخشی از ایشان از همپیمانان بنیقینقاعی وی هستند و از اینرو با این سخن که از [[مشرکان]] [[یاری]] نمیطلبم، حضور ایشان را نپذیرفت<ref>الطبقات، ج ۲، ص ۴۸.</ref>. این گزارش هرچند مشهور است پذیرفتنی نیست، زیرا ایشان پیش از [[نبرد]] [[احد]] تبعید شده بودند و افزون بر این، [[یهودیان]] [[موحّد]] بودند و نمیتوان عنوان [[مشرک]] را بر ایشان [[تطبیق]] کرد. | ||
به رغم تبعید بنیقینقاع در [[سال دوم هجری]]، در سالهای بعد نیز گاه گزارشهایی از آنان به چشم میخورد؛ از جمله اینکه تنی از آنها در [[نبرد خیبر]] در سپاه اسلام حضور داشتند<ref> الام، ج ۴، ص ۲۷۶.</ref>. [[ابن هشام]] نیز هنگامی که [[منافقان]] مدینه را برمیشمرد تنی چند از بنیقینقاع را چون [[زید بن لصیب]]، [[نعمان بن اوفی]]، [[رافع بن حریمله]]، [[رفاعة بن زید]]، [[سلسلة بن برهام]] و [[کنانة بن صوریا]] نام میبرد<ref> السیرة النبویه، ج ۲، ص ۳۶۹ ـ ۳۷۰؛ المحبر، ص ۴۷۰.</ref>. به نظر میرسد این عده پیش از تبعید بنیقینقاع [[اسلام]] آورده بودند تا بتوانند در یثرب بمانند و شاید بتوان [[منافع]] [[اقتصادی]] را عامل محافظه کاری ایشان دانست، اگرچه منابع، بیشتر از [[اقدامات فرهنگی]] و [[سیاسی]] ایشان بر ضدّ پیامبر یاد کردهاند<ref> السیرةالنبویه، ج ۲، ص ۳۶۹ ـ ۳۷۰؛ المحبر، ص ۴۷۰.</ref> و کمتر از وضعیت اقتصادی ایشان سخنی هست<ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[بنی قَیْنُقاع (مقاله)|مقاله «بنی قَیْنُقاع»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>. | به رغم تبعید بنیقینقاع در [[سال دوم هجری]]، در سالهای بعد نیز گاه گزارشهایی از آنان به چشم میخورد؛ از جمله اینکه تنی از آنها در [[نبرد خیبر]] در سپاه اسلام حضور داشتند<ref> الام، ج ۴، ص ۲۷۶.</ref>. [[ابن هشام]] نیز هنگامی که [[منافقان]] مدینه را برمیشمرد تنی چند از بنیقینقاع را چون [[زید بن لصیب]]، [[نعمان بن اوفی]]، [[رافع بن حریمله]]، [[رفاعة بن زید]]، [[سلسلة بن برهام]] و [[کنانة بن صوریا]] نام میبرد<ref> السیرة النبویه، ج ۲، ص ۳۶۹ ـ ۳۷۰؛ المحبر، ص ۴۷۰.</ref>. به نظر میرسد این عده پیش از تبعید بنیقینقاع [[اسلام]] آورده بودند تا بتوانند در یثرب بمانند و شاید بتوان [[منافع]] [[اقتصادی]] را عامل محافظه کاری ایشان دانست، اگرچه منابع، بیشتر از [[اقدامات فرهنگی]] و [[سیاسی]] ایشان بر ضدّ پیامبر یاد کردهاند<ref> السیرةالنبویه، ج ۲، ص ۳۶۹ ـ ۳۷۰؛ المحبر، ص ۴۷۰.</ref> و کمتر از وضعیت اقتصادی ایشان سخنی هست<ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[بنی قَیْنُقاع (مقاله)|مقاله «بنی قَیْنُقاع»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>. |