حدیث وزارت: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = حدیث| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
'''[[وزارت]]'''، به معنای [[پشتیبانی]]، معاضدت و [[یاری]] است. [[وزیر]]، عهده‌دار مسؤولیت‌هایی از سوی [[حکومت]] می‌شود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۰.</ref>. | '''[[وزارت]]'''، به معنای [[پشتیبانی]]، معاضدت و [[یاری]] است. [[وزیر]]، عهده‌دار مسؤولیت‌هایی از سوی [[حکومت]] می‌شود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۰.</ref>. | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== وزارت پیامبر خاتم == | == وزارت پیامبر خاتم == | ||
{{همچنین|وزارت}} | {{همچنین|وزارت}} | ||
[[منصب]] «وزارت»، همانگونه که برای [[هارون]] نسبت به [[حضرت موسی]] {{ع}} بود، برای [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} نسبت به [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} هم بود و در [[احادیث]] بسیاری [[پیامبر]] از [[امام علی|امیرمؤمنان]] به عنوان [[وزیر]] خود یاد می‌کرد. اینگونه [[احادیث]]، از جمله مستندات [[خلافت]] او پس از [[پیامبر]] خداست، یکی از نقل‌ها به عنوان نمونه چنین است: {{عربی|هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم}}<ref> امالی صدوق، ص ۵۶۴(مجلس ۷۲)</ref>، این [[امام علی|علی]]، برادرم [[وصیّ]] و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من [[امام]] شماست. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} نیز فرمود: [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] مرا به عنوان [[برادر]] خویش پسندید و مرا به [[وزارت]] خویش مخصوص گردانید: {{عربی|"إنّ رسول اللّه رضینی لنفسه أخا و اختصّنی له وزیرا"}}<ref>ارشاد، ج۱ ص ۲۷۶</ref> حدیث‌های مکرّری هم با این مضمون است که [[پیامبر]] به [[خدا]] عرض کرد: پروردگارا، [[موسی]] از تو خواست شرح صدرش عطا کنی و کارش را آسان‌سازی و [[هارون]] را [[وزیر]] او قرار دهی، من نیز از تو می‌خواهم که [[امام علی|علی]] {{ع}} را [[وزیر]] من از خاندانم قرار دهی و او را مایۀ پشت‌گرمی من گردانی.<ref>ر. ک: موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۸ ص ۱۰۴</ref> در [[حدیث]] [[یوم]] الدّار در اوایل [[بعثت]] هم وقتی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} [[خویشاوندان]] خود را [[دعوت]] کرد و مسألۀ [[رسالت]] خویش را اعلام نمود، فرمود: {{عربی|من یؤاخینی و یؤازرنی و یکون ولیّی و وارثی و وصیّی بعدی...}}<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۲۵۲ ح ۴۶، فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۳۳</ref>، که [[برادری]] و [[همراهی]] و [[پشتیبانی]] آن روز را سبب [[ولایت]] و [[وصایت]] دانست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۰.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:احادیث نامدار]] | ||
[[ | [[ردهماحادیث امامت]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۳
وزارت، به معنای پشتیبانی، معاضدت و یاری است. وزیر، عهده‌دار مسؤولیت‌هایی از سوی حکومت می‌شود[۱].
وزارت پیامبر خاتم
منصب «وزارت»، همانگونه که برای هارون نسبت به حضرت موسی (ع) بود، برای حضرت علی (ع) نسبت به پیامبر خدا (ص) هم بود و در احادیث بسیاری پیامبر از امیرمؤمنان به عنوان وزیر خود یاد می‌کرد. اینگونه احادیث، از جمله مستندات خلافت او پس از پیامبر خداست، یکی از نقل‌ها به عنوان نمونه چنین است: هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم[۲]، این علی، برادرم وصیّ و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من امام شماست. حضرت علی (ع) نیز فرمود: پیامبر خدا مرا به عنوان برادر خویش پسندید و مرا به وزارت خویش مخصوص گردانید: "إنّ رسول اللّه رضینی لنفسه أخا و اختصّنی له وزیرا"[۳] حدیث‌های مکرّری هم با این مضمون است که پیامبر به خدا عرض کرد: پروردگارا، موسی از تو خواست شرح صدرش عطا کنی و کارش را آسان‌سازی و هارون را وزیر او قرار دهی، من نیز از تو می‌خواهم که علی (ع) را وزیر من از خاندانم قرار دهی و او را مایۀ پشت‌گرمی من گردانی.[۴] در حدیث یوم الدّار در اوایل بعثت هم وقتی پیامبر خدا (ص) خویشاوندان خود را دعوت کرد و مسألۀ رسالت خویش را اعلام نمود، فرمود: من یؤاخینی و یؤازرنی و یکون ولیّی و وارثی و وصیّی بعدی...[۵]، که برادری و همراهی و پشتیبانی آن روز را سبب ولایت و وصایت دانست[۶].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۰.
- ↑ امالی صدوق، ص ۵۶۴(مجلس ۷۲)
- ↑ ارشاد، ج۱ ص ۲۷۶
- ↑ ر. ک: موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۸ ص ۱۰۴
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۲۵۲ ح ۴۶، فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۳۳
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۰.