زبیر بن اروج تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'احمدبن' به 'احمد بن') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
زبیر بن اروج تمیمی به همراه [[هانی بن ابی حیه همدانی]] [[سفیر]] [[عبیدالله بن زیاد]] به سوی [[دمشق]] بودند تا سرهای [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] را به نزد [[یزید]] ببرند و گزارش کار را ارائه نمایند<ref>ر. ک: انساب الاشراف، بلاذری، | زبیر بن اروج تمیمی به همراه [[هانی بن ابی حیه همدانی]] [[سفیر]] [[عبیدالله بن زیاد]] به سوی [[دمشق]] بودند تا سرهای [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] را به نزد [[یزید]] ببرند و گزارش کار را ارائه نمایند<ref>ر. ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۳۹،۳۴۱-۳۴۲؛الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۲۴۰-۲۴۱؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۶،۳۸۰.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۷۱.</ref> | ||
زبیر بن اروج تمیمی پس از به [[حکومت]] رسیدن [[عبدالملک بن مروان]] به او پیوست و در کنار [[حجاج بن یوسف ثقفی]] – استاندار عبدالملک بن مروان در [[عراق]]- در [[استحکام]] بخشیدن پایه‌های [[حکومت اموی]] تلاش کرد. در برخی از منابع نقل شده است که در پی [[قیام]] [[صالح بن مسرح خارجی]] در عراق،<ref>این قیام در سال ۷۱ هجری به وقوع پیوست.</ref> حجاج بن یوسف ثقفی او را [[فرمانده]] [[جناح چپ]] [[لشکر]] خود قرار داد و او را برای [[درهم]] کوبیدن قیام صالح بن مسرح خارجی، به سوی اردوگاه او گسیل داشت.<ref>البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۸، ص۹ و الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۶، ص۲۲۲.</ref> | زبیر بن اروج تمیمی پس از به [[حکومت]] رسیدن [[عبدالملک بن مروان]] به او پیوست و در کنار [[حجاج بن یوسف ثقفی]] – استاندار عبدالملک بن مروان در [[عراق]]- در [[استحکام]] بخشیدن پایه‌های [[حکومت اموی]] تلاش کرد. در برخی از منابع نقل شده است که در پی [[قیام]] [[صالح بن مسرح خارجی]] در عراق،<ref>این قیام در سال ۷۱ هجری به وقوع پیوست.</ref> حجاج بن یوسف ثقفی او را [[فرمانده]] [[جناح چپ]] [[لشکر]] خود قرار داد و او را برای [[درهم]] کوبیدن قیام صالح بن مسرح خارجی، به سوی اردوگاه او گسیل داشت.<ref>البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۸، ص۹ و الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۶، ص۲۲۲.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۴
زبیر بن اروج تمیمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: زبیر بن اروج تمیمی در تاریخ اسلامی - زبیر بن اروج تمیمی در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردزبیر بن اَروَج (اروح) تمیمی، از هواداران و عمال عبید الله بن زیاد بود.
مقدمه
زبیر بن اروج تمیمی به همراه هانی بن ابی حیه همدانی سفیر عبیدالله بن زیاد به سوی دمشق بودند تا سرهای مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را به نزد یزید ببرند و گزارش کار را ارائه نمایند[۱].[۲]
زبیر بن اروج تمیمی پس از به حکومت رسیدن عبدالملک بن مروان به او پیوست و در کنار حجاج بن یوسف ثقفی – استاندار عبدالملک بن مروان در عراق- در استحکام بخشیدن پایه‌های حکومت اموی تلاش کرد. در برخی از منابع نقل شده است که در پی قیام صالح بن مسرح خارجی در عراق،[۳] حجاج بن یوسف ثقفی او را فرمانده جناح چپ لشکر خود قرار داد و او را برای درهم کوبیدن قیام صالح بن مسرح خارجی، به سوی اردوگاه او گسیل داشت.[۴]
ابن‌عساکر در کتابش از زبیر بن اروح تمیمی به عنوان یکی از تابعین یاد کرده است [۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۳۹،۳۴۱-۳۴۲؛الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۲۴۰-۲۴۱؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۶،۳۸۰.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۷۱.
- ↑ این قیام در سال ۷۱ هجری به وقوع پیوست.
- ↑ البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۸، ص۹ و الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۶، ص۲۲۲.
- ↑ ابن‌عساکر؛ تاریخ مدینه دمشق، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵، ج۱۸، ص۳۰۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه.