عبید بن عبد کندی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'اصحاب امیرالمؤمنین' به 'اصحاب امیرالمؤمنین') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
* نام او عبید [[فرزند]] [[عبد]]، معروف به کنیه‌اش [[ابو عبدالله جَدلی]]<ref>جدلی منسوب به «جدیله» قبیله‌ای از طایفه «قیس عیلان» در کوفه است.</ref> از [[خواص یاران]] و [[اصحاب | * نام او عبید [[فرزند]] [[عبد]]، معروف به کنیه‌اش [[ابو عبدالله جَدلی]]<ref>جدلی منسوب به «جدیله» قبیله‌ای از طایفه «قیس عیلان» در کوفه است.</ref> از [[خواص یاران]] و [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۳؛ رجال برقی، ص۴-۵.</ref>. | ||
* [[شیخ مفید]] نیز او را از بزرگان و [[مقربّان]] [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}}، و از [[تابعین]] [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} یاد کرده است<ref>ر. ک: الاختصاص، ص۳ و ۷؛ تاریخ طبری، ج۶، ص۷۶-۷۷.</ref>. | * [[شیخ مفید]] نیز او را از بزرگان و [[مقربّان]] [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}}، و از [[تابعین]] [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} یاد کرده است<ref>ر. ک: الاختصاص، ص۳ و ۷؛ تاریخ طبری، ج۶، ص۷۶-۷۷.</ref>. | ||
* [[ابوعبدالله]]، همواره [[وفاداری]] خود نسبت به [[خاندان پیامبر]] {{صل}} و خصوصاً [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را به [[ظهور]] رسانده و هیچ گاه در [[مقام]] [[دفاع]] از آن [[حضرت]] و [[خاندان عصمت]] و [[طهارت]] کوتاهی ننمود. و در کنار مختار ثقفی علیه عاملان جنایات [[عاشورا]] [[قیام]] کرد و در سرکوبی [[ستمکاران]] صحنه [[کربلا]] با [[مختار ثقفی]] [[همکاری]] نمود. | * [[ابوعبدالله]]، همواره [[وفاداری]] خود نسبت به [[خاندان پیامبر]] {{صل}} و خصوصاً [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را به [[ظهور]] رسانده و هیچ گاه در [[مقام]] [[دفاع]] از آن [[حضرت]] و [[خاندان عصمت]] و [[طهارت]] کوتاهی ننمود. و در کنار مختار ثقفی علیه عاملان جنایات [[عاشورا]] [[قیام]] کرد و در سرکوبی [[ستمکاران]] صحنه [[کربلا]] با [[مختار ثقفی]] [[همکاری]] نمود. | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۵
عبید بن عبد کندی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبید بن عبد کندی در تاریخ اسلامی - عبید بن عبد کندی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- نام او عبید فرزند عبد، معروف به کنیه‌اش ابو عبدالله جَدلی[۱] از خواص یاران و اصحاب امیرالمؤمنین (ع) بود[۲].
- شیخ مفید نیز او را از بزرگان و مقربّان اصحاب حضرت علی (ع)، و از تابعین اصحاب پیامبر (ص) یاد کرده است[۳].
- ابوعبدالله، همواره وفاداری خود نسبت به خاندان پیامبر (ص) و خصوصاً امیرالمؤمنین (ع) را به ظهور رسانده و هیچ گاه در مقام دفاع از آن حضرت و خاندان عصمت و طهارت کوتاهی ننمود. و در کنار مختار ثقفی علیه عاملان جنایات عاشورا قیام کرد و در سرکوبی ستمکاران صحنه کربلا با مختار ثقفی همکاری نمود.
- در تقرب ابو عبدالله به امیرالمؤمنین (ع) همین بس که امام باقر (ع) نقل می‌کند: "روزی أبو عبدالله جدلی بر امیرالمؤمنین (ع) وارد شد، حضرت فرمود: ای ابو عبدالله، آیا از قول خدای -عزوجل- که می‌فرماید: ﴿مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ * وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾[۴] خبر ندهم؟ ابو عبدالله گفت: چرا خبر دهید ای امیرمؤمنان، فدایت شوم. حضرت فرمود: حسنه در این آیه شناخت ولایت اهل بیت و حب و دوستی ما اهل بیت است. و مراد از سیئه، انکار ولایت و دشمنی و بغض ما اهل بیت است"[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ جدلی منسوب به «جدیله» قبیله‌ای از طایفه «قیس عیلان» در کوفه است.
- ↑ رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۳؛ رجال برقی، ص۴-۵.
- ↑ ر. ک: الاختصاص، ص۳ و ۷؛ تاریخ طبری، ج۶، ص۷۶-۷۷.
- ↑ «آنان که کار نیک آورند (پاداشی) بهتر از آن خواهند داشت و آنان در آن روز از هر بیمی در امانند * و کسانی که کار بد آورند (با) چهره‌هایشان در آتش افکنده می‌شوند؛ آیا جز (برای) آنچه انجام می‌دادید کیفر داده می‌شوید؟» سوره نمل، آیه ۸۹-۹۰.
- ↑ سفینة البحار، ج۲، عنوان عبد، ص۱۴۳؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۳۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۵۸.