غمره: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←منابع) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''غمره''' نام یکی از منازل [[راه]] [[مکه]] به [[عراق]]، که [[امام حسین]] {{ع}} در مسیر خویش از آنجا هم گذشت. آبشخوری بوده است. معنای اصلی آن جای انبوه [[مردم]] و محلّ فراهم آمدن اشیاء است، [[سختی]] و شدّت، بسیاری، آب بسیار، گرداب<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۳.</ref>. | '''غمره''' نام یکی از منازل [[راه]] [[مکه]] به [[عراق]]، که [[امام حسین]] {{ع}} در مسیر خویش از آنجا هم گذشت. آبشخوری بوده است. معنای اصلی آن جای انبوه [[مردم]] و محلّ فراهم آمدن اشیاء است، [[سختی]] و شدّت، بسیاری، آب بسیار، گرداب<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۳.</ref>. | ||
==غَمرَه== | |||
آبشخوری است از آبشخورهای مسیر [[مکه]] و منزلی است از منازل آن.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref> این مکان را که برخی آن را از نواحی [[مدینه]] در طریق نجد عنوان کرده‌اند،<ref>ابن الفقیه، البلدان، ص۸۴.</ref>حد فاصل بین تهامه و نجد گفته‌اند.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۲-۱۰۰۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref> در آثار برخی از اقلیم شناسان، غمرة سوداء بین صاحه و دو [[کوه]] عمایتین معرفی شده،<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref> ضمن این که یاقوت حموی هم، با استناد به برخی اشعار، [[غمره]] را نام کوهی برشمرده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.</ref> برخی منابع متأخر هم، این مکان را یکی از ایستگاه‌های قدیمی زوّار عراقی گفته‌اند در کرانه شرقی [[وادی العقیق]] بین [[عشیره]] و المِسلح در ۶ مرحله‌ای شمال شرق مکه. از این موضع در جریان [[سریه]] [[عکاشة بن محصن]] ذکری به میان آمده است.<ref>خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۳۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۵۵.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۲۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
# [[پرونده:IM010527.jpg|22px]] [[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|'''معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۲
غمره نام یکی از منازل راه مکه به عراق، که امام حسین (ع) در مسیر خویش از آنجا هم گذشت. آبشخوری بوده است. معنای اصلی آن جای انبوه مردم و محلّ فراهم آمدن اشیاء است، سختی و شدّت، بسیاری، آب بسیار، گرداب[۱][۲].
غَمرَه
آبشخوری است از آبشخورهای مسیر مکه و منزلی است از منازل آن.[۳] این مکان را که برخی آن را از نواحی مدینه در طریق نجد عنوان کرده‌اند،[۴]حد فاصل بین تهامه و نجد گفته‌اند.[۵] در آثار برخی از اقلیم شناسان، غمرة سوداء بین صاحه و دو کوه عمایتین معرفی شده،[۶] ضمن این که یاقوت حموی هم، با استناد به برخی اشعار، غمره را نام کوهی برشمرده است.[۷] برخی منابع متأخر هم، این مکان را یکی از ایستگاه‌های قدیمی زوّار عراقی گفته‌اند در کرانه شرقی وادی العقیق بین عشیره و المِسلح در ۶ مرحله‌ای شمال شرق مکه. از این موضع در جریان سریه عکاشة بن محصن ذکری به میان آمده است.[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۶۳.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
- ↑ ابن الفقیه، البلدان، ص۸۴.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۲-۱۰۰۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۲.
- ↑ خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۳۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۵۵.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۲۸.