مارقین در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:(.*)\sدر\sفقه\sسیاسی\]\]' به '')
خط ۱۶: خط ۱۶:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:مارقین در فقه سیاسی]]

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۵

مقدمه

مارقین - بیرون شدگان از دین -[۱] اصطلاحاً به کسانی گفته می‌شد که پس از تحمیل حکمیت بر علی (ع) در جریان جنگ با معاویه - در جنگ صفین -[۲] آن حضرت را مورد بازخواست قرار دادند که چرا از پذیرش حکمیت توبه نکرده و مجدداً با معاویه نمی‌جنگند؟!. علی (ع) آنها را نصیحت کرد، ولی فایده‌ای نبخشید. از این‌رو، آنها از اطاعت آن حضرت خارج شدند و در محلی بنام "نهروان" برای جنگ با علی (ع) گرد هم آمدند. امام (ع) نیز ناچار به جنگ با آنان شد، و این سومین جنگ در حوزه داخلی حکومت علی (ع) بود. این گروه، در تاریخ اسلام به گروه "خوارج" مشهورند[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۱۹۹۴۵.
  2. ر. ک: حکمیت.
  3. ر. ک: خوارج.
  4. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۷.