مارقین در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:(.*)\sدر\sفقه\sسیاسی\]\]' به '') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۵
مقدمه
مارقین - بیرون شدگان از دین -[۱] اصطلاحاً به کسانی گفته میشد که پس از تحمیل حکمیت بر علی (ع) در جریان جنگ با معاویه - در جنگ صفین -[۲] آن حضرت را مورد بازخواست قرار دادند که چرا از پذیرش حکمیت توبه نکرده و مجدداً با معاویه نمیجنگند؟!. علی (ع) آنها را نصیحت کرد، ولی فایدهای نبخشید. از اینرو، آنها از اطاعت آن حضرت خارج شدند و در محلی بنام "نهروان" برای جنگ با علی (ع) گرد هم آمدند. امام (ع) نیز ناچار به جنگ با آنان شد، و این سومین جنگ در حوزه داخلی حکومت علی (ع) بود. این گروه، در تاریخ اسلام به گروه "خوارج" مشهورند[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ لغتنامه دهخدا، ج۳، ص۱۹۹۴۵.
- ↑ ر. ک: حکمیت.
- ↑ ر. ک: خوارج.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۵۷.