محمد بن خالد بن عبدالرحمن برقی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رجال نویسان' به 'رجال‌نویسان'
جز (جایگزینی متن - 'رجال نویسان' به 'رجال‌نویسان')
خط ۴: خط ۴:
[[ابوعبدالله محمد بن خالد بن عبدالرحمان برقی]] رجال‌شناسان او را منسوب به یکی از روستاهای اطراف [[قم]] به نام برق رود (برقه) دانسته‌اند، ولی از محل ولادت و [[تاریخ]] آن سخنی به میان نیامده است. او را پسری به نام احمد<ref> الفهرست (طوسی) ۶۲.</ref> و برادرانی به نام‌های ابوعلی، حسن و فضل بود. برخی او را از [[موالیان]] [[ابوموسی اشعری]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۲۲۰.</ref> و بعضی از موالیان [[جریر بن عبدالله]] گفته‌اند.<ref> الوجیزه ۱۱۳.</ref>  
[[ابوعبدالله محمد بن خالد بن عبدالرحمان برقی]] رجال‌شناسان او را منسوب به یکی از روستاهای اطراف [[قم]] به نام برق رود (برقه) دانسته‌اند، ولی از محل ولادت و [[تاریخ]] آن سخنی به میان نیامده است. او را پسری به نام احمد<ref> الفهرست (طوسی) ۶۲.</ref> و برادرانی به نام‌های ابوعلی، حسن و فضل بود. برخی او را از [[موالیان]] [[ابوموسی اشعری]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۲۲۰.</ref> و بعضی از موالیان [[جریر بن عبدالله]] گفته‌اند.<ref> الوجیزه ۱۱۳.</ref>  


وی از اصحاب [[امام کاظم]]، [[امام رضا]] و [[امام جواد]] {{ع}}،<ref>رجال الطوسی ۳۴۳، ۳۶۳ و ۳۷۷.</ref> و [[موثق]] و مورد [[اعتماد]] برخی از صاحبان رجال بود<ref>رجال الطوسی ۳۶۳ رجال ابن داود ۱۷۱ الوجیزه ۱۱۳.</ref> و حتی می‌‌گویند که بزرگانی از [[فقها]] چون [[شیخ صدوق]] در الفقیه و [[محقق اردبیلی]] در مجمع الفایده به [[روایات]] او اعتماد کرده‌اند.<ref>تنقیح المقال ۳/۱۱۳.</ref> ولی برخی دیگر از رجال نویسان چون [[نجاشی]] او را در [[نقل روایت]] [[ضعیف]] دانسته اند<ref>رجال النجاشی ۲/۲۲۰.</ref> و بعضی برآن‌اند که دلیل [[ضعف]] محمد بن خالد، [[روایت]] او از [[راویان]] ضعیف و اعتماد زیاد او بر [[اخبار]] مرسل بوده است.<ref>الوجیزه ۱۱۳.</ref> به هر حال وی از راویانی مانند [[اسماعیل بن عبدالخالد]] (الخالق)، [[خلف بن حماد]]، [[زکریا بن عمران]]، [[حماد بن عیسی]] و [[قاسم بن محمد جوهری]] روایت کرده و راویانی چون [[محمد بن احمد نهدی]]، [[محمد بن حسن صفار]]، [[محمد بن علی محبوب]] و [[علی بن ابراهیم]] از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۲/۱۰۸.</ref>
وی از اصحاب [[امام کاظم]]، [[امام رضا]] و [[امام جواد]] {{ع}}،<ref>رجال الطوسی ۳۴۳، ۳۶۳ و ۳۷۷.</ref> و [[موثق]] و مورد [[اعتماد]] برخی از صاحبان رجال بود<ref>رجال الطوسی ۳۶۳ رجال ابن داود ۱۷۱ الوجیزه ۱۱۳.</ref> و حتی می‌‌گویند که بزرگانی از [[فقها]] چون [[شیخ صدوق]] در الفقیه و [[محقق اردبیلی]] در مجمع الفایده به [[روایات]] او اعتماد کرده‌اند.<ref>تنقیح المقال ۳/۱۱۳.</ref> ولی برخی دیگر از رجال‌نویسان چون [[نجاشی]] او را در [[نقل روایت]] [[ضعیف]] دانسته اند<ref>رجال النجاشی ۲/۲۲۰.</ref> و بعضی برآن‌اند که دلیل [[ضعف]] محمد بن خالد، [[روایت]] او از [[راویان]] ضعیف و اعتماد زیاد او بر [[اخبار]] مرسل بوده است.<ref>الوجیزه ۱۱۳.</ref> به هر حال وی از راویانی مانند [[اسماعیل بن عبدالخالد]] (الخالق)، [[خلف بن حماد]]، [[زکریا بن عمران]]، [[حماد بن عیسی]] و [[قاسم بن محمد جوهری]] روایت کرده و راویانی چون [[محمد بن احمد نهدی]]، [[محمد بن حسن صفار]]، [[محمد بن علی محبوب]] و [[علی بن ابراهیم]] از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۲/۱۰۸.</ref>


[[محمد بن خالد برقی]] ادیب و عالم به تاریخ و سِیَر و [[علوم]] [[عرب]] بود و آثاری بر جای گذارد که عبارت‌اند از: «التنزیل و التعبیر»، «یوم و لیله»، «کتاب مکة»، «کتاب المدینه» «حروب الأوس والخزرج»، «کتاب العلل»، «کتاب علم الباری»، «کتاب الخطب» و «کتاب التفسیر».<ref>رجال النجاشی ۲/۲۲۰.</ref>
[[محمد بن خالد برقی]] ادیب و عالم به تاریخ و سِیَر و [[علوم]] [[عرب]] بود و آثاری بر جای گذارد که عبارت‌اند از: «التنزیل و التعبیر»، «یوم و لیله»، «کتاب مکة»، «کتاب المدینه» «حروب الأوس والخزرج»، «کتاب العلل»، «کتاب علم الباری»، «کتاب الخطب» و «کتاب التفسیر».<ref>رجال النجاشی ۲/۲۲۰.</ref>
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش