مراغم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{متن قرآن|وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً}}<ref>«و هر کس در راه خداوند هجرت گزیند، در زمین سرپناه‌های فراوان و گستردگی (در روزی) خواهد یافت» سوره نساء، آیه ۱۰۰.</ref>. | {{متن قرآن|وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً}}<ref>«و هر کس در راه خداوند هجرت گزیند، در زمین سرپناه‌های فراوان و گستردگی (در روزی) خواهد یافت» سوره نساء، آیه ۱۰۰.</ref>. | ||
[[آیه شریفه]] به کسی که در [[راه خدا]] هجرت می‌کند با [[انگیزه]] [[مبارزه]] با [[محرومیت]]، [[استضعاف]]، کسب [[توفیق]] و [[تأیید الهی]]، [[اطاعت]] و [[خدمت]]، [[وعده]] رسیدن به سرزمین‌های [[امن]] و مطمئن را می‌دهد که زمینه [[زندگی مادی]] و [[روحانی]] مناسب در آن فراهم باشد. | [[آیه شریفه]] به کسی که در [[راه خدا]] هجرت می‌کند با [[انگیزه]] [[مبارزه]] با [[محرومیت]]، [[استضعاف]]، کسب [[توفیق]] و [[تأیید الهی]]، [[اطاعت]] و [[خدمت]]، [[وعده]] رسیدن به سرزمین‌های [[امن]] و مطمئن را می‌دهد که زمینه [[زندگی مادی]] و [[روحانی]] مناسب در آن فراهم باشد. وصف [[مراغم]] برای [[زمین]] در مقابل [[صلابت]] و [[سختی]] زمین، از نظر [[طبیعت]] و [[خاک]] برای محیط [[اجتماعی]] و سکونت است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۱۵۲.</ref>. این [[آیه]] برای تهییج و تحریک [[مؤمنان]] برای هجرت از [[شهرها]] و کشورهای [[کفر]] و [[شرک]] است که مانع‌تراشی در [[راه]] [[ایمان]]، [[معنویت]] و [[اعمال صالح]] در آنها فراوان به چشم می‌خورد؛ به چنین مؤمنانی که در ضیق و [[سختگیری]] شرک و کفر گرفتار آمده‌اند، [[امر]] به هجرت شده است. این آیه قوت [[قلبی]] برای [[مهاجران]] است که روی زمین مأمن و مأوای آنان مهیا و فراهم آمده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۵۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۱-۴۷۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مراغم است. مراغم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مراغم در قرآن - مراغم در حدیث - مراغم در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
سرپناه[۱]، گریزگاه (مهرب)[۲]، محل هجرت و هجران[۳]، محل رفتن[۴].
﴿وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً﴾[۵].
آیه شریفه به کسی که در راه خدا هجرت می‌کند با انگیزه مبارزه با محرومیت، استضعاف، کسب توفیق و تأیید الهی، اطاعت و خدمت، وعده رسیدن به سرزمین‌های امن و مطمئن را می‌دهد که زمینه زندگی مادی و روحانی مناسب در آن فراهم باشد. وصف مراغم برای زمین در مقابل صلابت و سختی زمین، از نظر طبیعت و خاک برای محیط اجتماعی و سکونت است[۶]. این آیه برای تهییج و تحریک مؤمنان برای هجرت از شهرها و کشورهای کفر و شرک است که مانع‌تراشی در راه ایمان، معنویت و اعمال صالح در آنها فراوان به چشم می‌خورد؛ به چنین مؤمنانی که در ضیق و سختگیری شرک و کفر گرفتار آمده‌اند، امر به هجرت شده است. این آیه قوت قلبی برای مهاجران است که روی زمین مأمن و مأوای آنان مهیا و فراهم آمده است[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۱۱.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۲۴۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۴۱۸.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۱۳.
- ↑ «و هر کس در راه خداوند هجرت گزیند، در زمین سرپناه‌های فراوان و گستردگی (در روزی) خواهد یافت» سوره نساء، آیه ۱۰۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۱۵۲.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۵۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۷۱-۴۷۲.