وزارت تنفیذ: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[وزارت تنفیذ در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
وزارت تنفیذ، منحصر بود به تنفیذ آنچه که [[خلیفه]] [[مصلحت]] بداند. [[وزیر]] تنفیذ، واسطهای میان خلیفه و [[مردم]] بوده و [[احکام]] [[نصب]] و [[عزل]] صادره از خلیفه رااجرا میکرد. (بر خلاف وزیر [[تفویض]]، که از [[مسؤولیت]] محدودتری برخوردار بود) خلیفه میتوانست حداقل دو وزیر تنفیذ داشته باشد: یکی برای [[جنگ]] و دیگری برای [[خراج]]، ولی بیش از یک وزیر تفویض نداشت<ref>ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳؛ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۵۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۶۱؛ النظم الاسلامیه، ص۱۱۷؛ مقدمه ابن خلدون، ص۲۰۹-\۲۰۸.</ref><ref>اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت، علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۸۱.</ref> | وزارت تنفیذ، منحصر بود به تنفیذ آنچه که [[خلیفه]] [[مصلحت]] بداند. [[وزیر]] تنفیذ، واسطهای میان خلیفه و [[مردم]] بوده و [[احکام]] [[نصب]] و [[عزل]] صادره از خلیفه رااجرا میکرد. (بر خلاف وزیر [[تفویض]]، که از [[مسؤولیت]] محدودتری برخوردار بود) خلیفه میتوانست حداقل دو وزیر تنفیذ داشته باشد: یکی برای [[جنگ]] و دیگری برای [[خراج]]، ولی بیش از یک وزیر تفویض نداشت<ref>ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳؛ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۵۵؛ تاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۶۱؛ النظم الاسلامیه، ص۱۱۷؛ مقدمه ابن خلدون، ص۲۰۹-\۲۰۸.</ref>.<ref>اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت، علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۸۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژهنامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
{{حکومت}} | {{حکومت}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات سیاسی]] |
نسخهٔ ۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۹
مقدمه
وزارت تنفیذ، منحصر بود به تنفیذ آنچه که خلیفه مصلحت بداند. وزیر تنفیذ، واسطهای میان خلیفه و مردم بوده و احکام نصب و عزل صادره از خلیفه رااجرا میکرد. (بر خلاف وزیر تفویض، که از مسؤولیت محدودتری برخوردار بود) خلیفه میتوانست حداقل دو وزیر تنفیذ داشته باشد: یکی برای جنگ و دیگری برای خراج، ولی بیش از یک وزیر تفویض نداشت[۱].[۲]