احمد بن عبدالله کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر به ابن‌خانبه)
برچسب: تغییر مسیر جدید
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
#تغییر_مسیر [[ابن‌خانبه]]
| موضوع مرتبط =
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط = [[احمد بن عبدالله کوفی در تراجم و رجال]]
| پرسش مرتبط  =
}}
== آشنایی اجمالی ==
[[احمد بن عبدالله الکوفی]] تنها در یک سند از اسناد [[تفسیر کنز الدقائق]]، به نقل از [[کتاب الکافی]] ذکر شده است:
{{متن حدیث|وَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْكَرْخِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ اَلْمُتَمَتِّعُ يَقْدَمُ وَ لَيْسَ مَعَهُ هَدْيٌ أَ يَصُومُ مَا لَمْ يَجِبْ عَلَيْهِ قَالَ يَصْبِرُ إِلَى يَوْمِ اَلنَّحْرِ ، فَإِنْ لَمْ يُصِبْ فَهُوَ مِمَّنْ لاَ يَجِدُ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۲۸۳، به نقل از: الکافی، ج۴، ص۵۱۰، ح۱۶.</ref>.
 
عنوان [[راوی]] در سند کتاب الکافی<ref>ر.ک: الکافی، ج۴، ص۵۱۰، ح۱۶.</ref> و نیز در [[روضة المتقین]]<ref>ر.ک: روضة المتقین، ج۵، ص۱۹۵.</ref>، [[الوافی|وافی]]<ref>ر.ک: الوافی، ج۱۴، ص۱۱۷۴، ح۱۴۰۲۴.</ref> و [[وسائل الشیعة]]<ref>ر.ک: وسائل الشیعة، ج۱۴، ص۱۸۰، ح۱۸۹۲۴ و ۱۹۹، ح۱۸۹۷۶.</ref> به نقل از [[الکافی]] «احمد بن عبدالله الکرخی» ثبت شده است؛ بنابراین «الکوفی» در سند تفسیر کنز الدقائق، [[مصحف]] «الکرخی» است.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۶۶.</ref>
 
== شرح حال راوی ==
در [[کتب رجالی]] قدما، از [[احمد بن عبدالله کرخی]] یاد گردیده و گزارشی از حال وی در این کتاب‌ها ارائه شده است. [[کشی]] نوشته است: {{عربی|"علي بن محمد القتيبي، قال حدثني أبوطاهر محمد بن علي بن بلال، و سألته عن أحمد بن عبدالله الكرخي إذ رأيته يروي كتباً كثیرة عنه فقال كان كاتب إسحاق بن إبراهيم<ref>مقصود «اسحاق بن ابراهیم بن مصعب» است که در خدمت حکوت طاغوت و رئیس نیروهای انتظامی شهر بغداد در زمان مأمون، معتصم، واثق و متوکل عباسی بوده است؛ ر.ک: تاریخ مدینة دمشق، ج۶۱، ص۴۵۶؛ العلل، ج۱، ص۷۵؛ تاریخ الطبری، ج۷، ص۳۴۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۵۲۶؛ ج۷، ص۴۶.</ref> فتاب و أقبل على تصنيف الكتب، وكان أحد غلمان يونس بن عبدالرحمن و يعرف به و هو يعرف بابن خانبة وكان من العجم}}<ref>رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۵۶۶، ش۱۰۷۱.</ref>.
 
[[نجاشی]] نوشته است: {{عربی|"أحمد بن عبدالله بن مهران المعروف بابن خانبة<ref>علامه حلی در ضبط واژه «خانبة» نوشته است: {{عربی|بالخاء المعجمة، والنون بعد الألف المكسورة، والباء المنقطة تحتها نقطة المفتوحة»؛ إیضاح الإشتباه، ص۱۰۶، ش۷۳. او در موضع دیگر، ذیل عنوان «أبوخانیة» می‌نویسد: {{عربی|بالخاء المعجمة، و النون المکسورة، و الباء المنقطة تحتها نقطة المفتوحة، اسمه محمد بن أحمد بن عبدالله بن مهران بن خانبة بن مابندار: بالمیم أولاً، و الباء المنقطة تحتها نقطة المضمومة بعد الألف، و النون الساکنة بعدها}}؛ إیضاح الإشتباه، ص۳۲۵، ش۷۹۲.</ref>، أبوجعفر، كان من أصحابنا الثقات، ولا نعرف له إلا كتاب التأديب وهو كتاب يوم و ليلة، حسن جيد صحيح}}<ref>رجال النجاشی، ص۹۱، ش۲۲۶.</ref>.
 
و در ترجمه فرزندش می‌نویسد: {{عربی|"محمد بن أحمد بن عبدالله بن مهران بن خانبة الكرخي، أبوجعفر، لوالده أحمد بن عبدالله مكاتبة إلى الرضا{{ع}}"}}<ref>رجال النجاشی، ص۳۴۶، ش۹۳۵.</ref>.
 
[[شیخ طوسی]] در [[الفهرست]] نوشته است: {{عربی|"أحمد بن عبدالله بن مهران، المعروف بابن خانبة، أبوجعفر، کان من أصحابنا الثقاة، و ما ظهر له روایة و صنف کتاب التأدیب، و هو کتاب یوم و لیلة"}}<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۳، ش۷۹.</ref>.
 
و در کتاب [[رجال]] در باب {{عربی|"من لم یرو عن واحد من الأئمة{{عم}}"}} نوشته است: {{عربی|"أحمد بن عبدالله بن مهران یعرف بابن خانبة، أبوجعفر"}}<ref>رجال الطوسی، ص۴۱۶، ش۶۰۱۲.</ref>.
 
به تصریح [[نجاشی]] و شیخ طوسی، «احمد بن عبدالله الکرخی» اثری با عنوان «کتاب التأدیب» دارد که با نام دیگر، یعنی «کتاب یوم و لیلة»<ref>موضوع کتاب یوم و لیلة، اعمال و نمازهایی است که در شبانه روز خوانده می‌شود؛ مانند کتاب یوم و لیلة راوی جلیل القدر «یونس بن عبدالرحمن».</ref> از آن یاد می‌شود. این همان کتابی است که [[امام حسن عسکری]]{{ع}} آن را برای عمل کردن، به یکی از [[شیعیان]] معرفی کرده است.
 
نجاشی در ترجمه فرزندش [[محمد بن احمد بن عبدالله بن خانبة]] نوشته است: {{عربی|"له کتب، منها: کتاب التأدیب، کتاب یوم و لیلة أخبرنا أبوالعباس بن نوح قال: حدثنا الصفوانی (محمد بن أحمد الصفوانی) قال: حدثنا الحسن بن محمد بن الوجناء أبومحمد النصیبی قال: کتبنا إلی أبی محمد{{ع}}، نسأله أن یکتب أو یخرج إلینا کتاباً نعمل به (یعمل به)، فأخرج إلینا [[کتاب عمل]] قال الصفوانی: نسخته؛ فقابل به کتاب إبن خانبة زیادة حروف أو نقصان حروف یسیرة"}}<ref>رجال النجاشی، ص۳۴۶، ش۹۳۵.</ref>.
 
بعضی بزرگان، از جمله [[سید بن طاووس]] و [[علامه شوشتری]] معتقدند کتاب التأدیب (الیوم و الیلة) «محمد بن احمد بن عبدالله بن خانبة»، همان کتاب پدرش است<ref>فلاح السائل، ص۱۸۳؛ قاموس الرجال، ج۹، ص۶۹، ش۶۳۸۳.</ref>، ولی صاحب «الزریعة» و [[آیة الله خویی]] کتاب [[پدر]] و فرزند را دو کتاب جدای از هم می‌دانند<ref>{{عربی|و علیه یکون لکل واحد من الأب و الإبن، کتاب یسمی بهذا الإسم}}؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۳. و نیز ر.ک: الذریعة، ج۳، ص۲۱۱، ش۷۷۷.</ref>.
 
بعضی هم معتقدند کتاب الیوم و اللیلة، تألیف «احمد بن عبدالله» نیست، بلکه تألیف [[راوی]] [[جلیل القدر]] [[یونس بن عبدالرحمن]] است<ref>{{عربی|... أبوهاشم داود بن القاسم الجعفری: عرضت علی أبی محمد صاحب العسکر{{ع}} کتاب یوم و لیلة لیونس فقال لی: تصنیف من هذا؟ فقلت: تصنیف یونس مولی آل یقطین. فقال: أعطاه الله بکل حرف نوراً یوم القیامة}}؛ رجال النجاشی، ص۴۴۷، ش۱۲۰۸.</ref> که «احمد بن عبدالله الکرخی» که از [[شاگردان]] وی بوده، آن را بازنویسی و استنساخ کرده است<ref>ر.ک: بحارالأنوار، ج۸۴، پانوشت ص۲۹۱.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۶۶-۳۶۹.</ref>
 
== [[اتحاد]] [[احمد بن عبدالله بن مهران]] با [[احمد بن عبدالله کرخی]] ==
بعضی [[رجالیان]]، به [[اختلاف]] دو عنوان نظر دادند<ref>{{عربی|أقول: الظاهر أن الذی کان کاتب إسحاق بن إبراهیم هو أحمد بن عبدالله الکرخی، و هو غیر هذا...}}؛ شعب المقال، ص۲۳۸، ش۳۲.</ref> و قرائنی هم آن را [[تأیید]] می‌کند؛ از جمله:
#[[کشی]]؛ «احمد بن عبدالله الکرخی» را [[عجم]] و غیر عرب دانسته<ref>{{عربی|کان من العجم}}؛ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۵۶۶، ش۱۰۷۱.</ref>، در حالی که [[نجاشی]] [[محمد بن عبدالله بن مهران الکرخی]] را عجمی معرفی کرده<ref>{{عربی|من أبناء الأعاجم}}؛ رجال النجاشی، ص۳۵۰، ش۹۴۲.</ref>، نه احمد بن عبدالله بن مهران الکرخی را.
#به تصریح کشی، «احمد بن عبدالله کرخی» کاتب<ref>وصف «کاتب» در کتب رجالی درباره فردی به کار می‌رود که مأمور ثبت، ضبط و نگارش امور جاری شخص خاص، نهاد و سازمان حکومتی بوده باشد.</ref>[[اسحاق بن ابراهیم]] ([[رئیس]] نیروهای انتظامی [[شهر]] [[بغداد]] در [[زمان]] [[معتصم]] و [[متوکل عباسی]])<ref>إسحاق بن إبراهیم بن الحسین بن مصعب المصعبی الخزاعی؛ ر.ک: تاریخ مدینة دمشق، ج۶۱، ص۴۵۶؛ تاریخ الطبری، ج۷، ص۳۴۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۵۲۶؛ ج۷، ص۴۶. چنان که محتمل است اسحاق بن ابراهیم الموصلی (م. ۲۳۵ق) باشد که فردی آوازه‌خوان، ادیب، شاعر و راوی اخبار بوده که در زمان هارون الرشید و مأمون میزیسته و در خدمت و حمایت آنان قرار داشته است؛ ر.ک: الفهرست (إبن ندیم)، ص۱۵۷؛ سیر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۱۱۸، ش۴۲؛ الأعلام (زرکلی)، ج۱، ص۲۹۲؛ هدیة العارفین، ج۱، ص۱۹۷؛ تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۱۱؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۷، ص۱۸۵، ج۸، ص۱۵۴.</ref> بوده است، و این عمل از مصادیق کمک و [[یاری ظالم]] است و با آنچه [[نجاشی]] در [[وصف]] «احمد بن عبدالله بن مهران» ذکر کرده است، سازگاری ندارد<ref>{{متن حدیث|کان من أصحابنا الثقات، و لا نعرف له إلا کتاب التأدیب و هو کتاب یوم و لیلة، حسن جید صحیح}}؛ رجال النجاشی، ص۹۱، ش۲۲۶.</ref>.
#«احمد بن عبدالله کرخی»، صاحب تألیفات فراوان بوده است<ref>{{متن حدیث|عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ الْقُتَيْبِيُّ، قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو طَاهِرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ بِلَالٍ، وَ سَأَلْتُهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْكَرْخِيِّ إِذْ رَأَيْتُهُ يَرْوِي كُتُباً كَثِيرَةً عَنْهُ...}}؛ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۵۶۶، ش۱۰۷۱.</ref>، در حالی که «احمد بن عبدالله بن مهران» دارای یک کتاب به نام «التأدیب» بوده است<ref>{{عربی|لا نعرف له إلا کتاب التأدیب}}؛ رجال النجاشی، ص۹۱، ش۲۲۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۶۹-۳۷۰.</ref>
 
== تحقیق ==
#هر دو از [[عجم]] و [[اهل]] [[کرخ]] بوده‌اند؛ زیرا کشی، «احمد بن عبدالله» را با وصف «الکرخی» آورده و نجاشی گرچه «احمد بن عبدالله بن مهران» را با وصف الکرخی یاد نکرده، لکن فرزندش (محمد بن احمد بن...) را با وصف الکرخی یاد کرده است.
#کاتب «[[اسحاق بن ابراهیم]]» بودن، منافاتی با عبارت نجاشی ندارد؛ زیرا وی به تصریح کشی از این کار خود [[توبه]] کرده و عبارت نجاشی ناظر است به حال ایشان پس از توبه.
#کتابی که تألیف خود «إبن خانبة» است، همین کتاب «التأدیب» بوده است که [[شیخ طوسی]] و [[نجاشی]] به آن اشاره کرده‌اند و کتب کثیره‌ای که در عبارت کشی برای «احمد کرخی» ذکر شده است، تألیف دیگران بوده که «[[محمد بن علی بن بلال]]» اجازه نقل آنها را از احمد کرخی دریافت کرده است.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۷۱.</ref>
 
== [[طبقه راوی]] ==
[[تاریخ]] [[تولد]] و [[وفات]] [[راوی]] مشخص نیست<ref>صاحب أعیان الشیعة سال وفات احمد بن عبدالله الکرخی را ۲۳۲ (ق) ثبت کرده است (ر.ک: أعیان الشیعة، ج۳، ص۱۲)، ولی محدث قمی تاریخ وفات وی را به نقل از أعیان الشیعة، سال ۲۳۴ (ق) دانسته است (ر.ک: الکنی و الألقاب، ج۱، ص۲۷۵)؛ این در حالی است که هیچ کدام مدرکی ارائه نکرده‌اند.</ref>. البته «برقی» او را از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} برشمرده<ref>ر.ک: رجال البرقی، ص۵۵.</ref> و به تصریح نجاشی، مکاتباتی با [[امام رضا]]{{ع}} داشته است<ref>{{عربی|لوالده أحمد بن عبدالله مکاتبة إلی الرضا{{ع}}}}؛ رجال النجاشی، ص۳۴۶، ش۹۳۵.</ref> و [[آیة الله]] [[بروجردی]] او را از [[راویان]] طبقه ششم به شمار آورده است<ref>ر.ک: الموسوعة الرجالیة، ج۴، ص۴۴؛ ج۷، ص۶۱.</ref>.
 
اما آنچه [[سید بن طاووس]] در [[فلاح المسائل]] (ص۱۸۳)<ref>فلاح المسائل، ص۱۸۳.</ref> به اسناد خود از [[سعد بن عبدالله]] نقل کرده است که [[احمد بن عبدالله بن خانبة]]، کتابش را بر [[ابومحمد الحسن بن علی العسکری]]{{ع}} عرضه کرده و آن [[حضرت]] در پاسخ فرموده‌اند: {{عربی|"فاعملوا به"}}؛ افتادگی در عبارت [[ابن طاووس]] وجود دارد و عبارت صحیح این است: {{عربی|"أنه عرض أصحاب ابن خانبة الکتاب علی الإمام العسکری{{ع}} لأن جواب الإمام بصفة الجمع، فالمخاطب لا یمکن أن یکون مفرداً"}}؛ چنان که بعضی محققان یادآوری کرده‌اند<ref>ر.ک: فهرس التراث، ج۱ ص۲۵۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۷۱-۳۷۲.</ref>
 
== استادان و [[شاگردان راوی]] ==
افرادی مانند: [[محمد بن الحسین]]، [[محمد بن عیسی]]، [[احمد بن هلال]]، [[ابوجعفر محمد بن اسحاق]] و [[محمد بن علی بن بلال]]<ref>ر.ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۲، ص۲۸۳؛ بصائرالدرجات، ج۱، ص۱۸۰، ح۲۱؛ تهذیب الأحکام، ج۲، ص۲۴۰، ح۲۲؛ رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال)، ص۳۱۷، ش۵۷۳، ۵۶۶، ش۱۰۷۱، ۳۱۷، ش۵۷۳.</ref> از وی [[روایت]] کرده‌اند که از شاگردانش هستند، چنان‌که وی از اشخاصی مانند [[یونس بن عبدالرحمن]]<ref>ر.ک: رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال)، ص۳۱۷، ش۵۷۳.</ref> [[روایت]] کرده است که از استادانش به حساب می‌آید.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۷۲.</ref>
 
== [[مذهب]] [[راوی]] ==
[[گرایش]] [[فکری]] راوی و امامی بودنش از قرائن ذیل استفاده می‌شود:
#عنوان شدنش در [[رجال نجاشی]] که به مصنفین امامی اختصاص دارد.
#تعبیر {{عربی|"كان من أصحابنا"}} که [[نجاشی]] درباره‌اش به کار برده است.
#[[اهل]] «[[کرخ]]» بودن راوی که به گفته [[یاقوت حموی]]<ref>ر.ک: معجم البلدان، ج۴، ص۴۴۸.</ref> از [[شیعیان]] [[امامیه]] بوده‌اند.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۷۲.</ref>
 
== جایگاه [[حدیثی]] راوی ==
با توجه به [[اتحاد]] «احمد بن عبدالله الکرخی» با «احمد بن عبدالله بن مهران»، [[وثاقت]] و [[جلالت]] راوی ثابت و [[قطعی]] است؛ چنان که نجاشی و [[شیخ طوسی]]<ref>ر.ک: الفهرست (طوسی)، ص۶۳، ش۷۹.</ref> به آن تصریح کرده‌اند. نجاشی نوشته است: {{عربی|"كان من أصحابنا الثقات"}}؛ و در ترجمه فرزندش می‌نویسد: {{عربی|"وهم بيت من أصحابنا كبیر"}}<ref>رجال النجاشی، ص۹۱، ش۲۲۶.</ref>.
 
شیخ طوسی هم نوشته است: {{عربی|"أحمد بن عبدالله بن مهران، يعرف بابن خانبة، أبوجعفر، ثقة"}}<ref>رجال الطوسی، ص۴۱۶، ش۶۰۱۲.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۳۷۳.</ref>
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009726.jpg|22px]] [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|'''رجال تفسیری ج۲''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:اعلام]]
[[رده:رجال تفسیری]]

نسخهٔ ‏۳۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۶

تغییرمسیر به: