| مداخل مرتبط = [[مغیریه در حدیث]] - [[مغیریه در تاریخ اسلامی]] - [[مغیریه در اخلاق اسلامی]] - [[مغیریه در سیره معصوم]] - [[مغیریه در معارف مهدوی]]
| پرسش مرتبط =
}}
== مقدمه ==
* از فرقههایی که [[انحراف]] آنها، به نوعی با بحث [[مهدویت]] مرتبط است، مغیریه یا [[محمدیه]] است<ref>ر. ک: نعمت اللّه صفری فروشانی، غالیان، ص ۹۳</ref>. این [[فرقه]]، از [[پیروان]] [[محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب]] {{عم}} هستند. که ملقب به "[[نفس زکیه]]" و "[[امام مهدی|مهدی]]" و "ارقط" "دارای لکه سپید و سیاه در صورت" بود. آنان، کشته شدن او را باور ندارند و می‌گویند: وی در کوه حاجر در نجد پنهان است و تا [[فرمان خدا]] به وی نرسد، از آنجا بیرون نمیآید۵<ref>ر. ک: شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۹۴</ref>.
* [[مغیرة بن سعید عجلی]] به [[یاران]] خویش میگفت: [[محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بن علی مهدی]] {{عم}} آینده است؛ زیرا وی همنام [[رسول خدا]] {{صل}} و پدرش نیز همنام پدر [[پیامبر]] {{صل}} بود. آنها گمان کردهاند در حدیثی از [[پیامبر|پیغمبر]] {{صل}} [[روایت]] شده که درباره [[امام مهدی|مهدی]] فرموده است: "[[امام مهدی|مهدی]] همنام من و پدرش همنام پدر من است".
* [[محمد بن عبد اللّه بن حسن]] در [[مدینه]] [[دعوت]] خویش را آشکار کرد و بر [[مکه]] و [[مدینه]] چیره شد. برادرش [[ابراهیم بن عبد اللّه]] [[بصره]] را گرفت و برادر دیگرش [[ادریس بن عبد اللّه]] به برخی شهرهای [[مغرب]] دست یافت؛ پس [[ابو جعفر منصور]] [[خلیفه عباسی]]، [[عیسی بن موسی]] را با سپاهی انبوه به [[جنگ]] او فرستاد. در [[مدینه]] نبردی روی داد و [[محمد]] در آن [[جنگ]] کشته شد. پس از آن [[منصور عیسی بن موسی]] را به [[جنگ]] [[ابراهیم بن عبد اللّه بن حسن بن حسن]] {{عم}} گسیل داشت".
* گروهی کشته شدن او را راست دانستند و از [[مغیرة بن سعید عجلی]]، بیزاری جستند. گروهی دیگر در [[دوستی]] و [[پیروی]] از [[مغیرة بن سعید عجلی]]، استوار مانده، گفتند: [[محمد بن عبد اللّه]] هرگز کشته نشده و او [[مهدی]] آینده است<ref> ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۰۵ - ۴۰۶.</ref>.
== مغیریه در موعودنامه ==
* فرقه‌ای از [[غلات]] [[شیعه]] و پیرو "مغیرة بن سعید عجلی" می‌باشند. آنان "[[عبدالله بن حسن]]" را پس از [[امام باقر]] {{ع}} [[امام]] دانند و او را [[مهدی منتظر]] می‌خوانند و می‌گویند او نمرده است و روزی [[ظهور]] خواهد کرد. هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}} خبر یافت که بزیع (یکی از سران مغیریه) به قتل رسیده، گفت: الحمد لله این مغیریان را جز قتل، چاره‌ای نباشد، زیرا آنان تا ابد [[توبه]] نمی‌کنند<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۱۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۹.</ref>.
