بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = احمد بن عبید بن ناصح در تراجم و رجال | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == احمد بن عبید بن ناصح<ref>ر.ک: أ. منابع شیعی: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۶۲، ش۱۱۶۹؛ الذریعة، ج۱۵، ص۳۷۶، ش۲۳۶۸...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
و از جمله آنان أبوجعفر نحوی، معروف به أبوعصیده است و اسمش [[احمد بن عبید بن ناصح بن بلنجر]]، [[مولی]] [[هاشم کوفی]] دیلمی الأصل است. او از پیشتازان [[زبان عربی]] است و [[تربیت]] معتزّ، فرزند [[متوکّل]] را عهده‌دار شد. در [[مناقب اهل بیت]]{{عم}} از [[واقدی]] و غیر او روایاتی را نقل کرده است و حکایتی با معتزّ در روزی که قصد کشتن [[متوکّل]] را نمود، دارد که [[نورالله مرعشی]] در طبقات الشیعی در ترجمه أبوعصیده آن را نقل کرده است<ref>تأسیس الشیعة، ص۱۶۳.</ref>. | و از جمله آنان أبوجعفر نحوی، معروف به أبوعصیده است و اسمش [[احمد بن عبید بن ناصح بن بلنجر]]، [[مولی]] [[هاشم کوفی]] دیلمی الأصل است. او از پیشتازان [[زبان عربی]] است و [[تربیت]] معتزّ، فرزند [[متوکّل]] را عهده‌دار شد. در [[مناقب اهل بیت]]{{عم}} از [[واقدی]] و غیر او روایاتی را نقل کرده است و حکایتی با معتزّ در روزی که قصد کشتن [[متوکّل]] را نمود، دارد که [[نورالله مرعشی]] در طبقات الشیعی در ترجمه أبوعصیده آن را نقل کرده است<ref>تأسیس الشیعة، ص۱۶۳.</ref>. | ||
[[ | [[ سيد محمد باقر موسوی خوانساری]] در [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات (کتاب)|روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات]] و [[شیخ عباس قمی]] در [[الکنی و الالقاب (کتاب)|الکنی و الالقاب]] ذیل عنوان أبوعصیده می‌نویسند: [[ابوجعفر احمد بن عبید بن ناصح نحوی کوفی]] دیلمی الأصل، از [[موالیان]] بنی‌هاشم است. صاحب بُغیه به نقل از یاقوت گوید: أبوعصیده از اصمعی و [[واقدی]] [[نقل حدیث]] کرده است و قسم انباری از او [[روایت]] کرده است و از پیشتازان و بزرگان [[زبان عربی]] و ادیبان است. | ||
[[متوکّل عباسی]]، صاحب [[فرزندی]] به نام «معتزّ» شد. هنگامی که پدرش قصد کرد او را به [[ولایتعهدی]] [[منصوب]] کند، أبوعصیده او را [[تحقیر]] کرد و شامش را مقداری به تأخیر انداخت! پس زمانی که وقت برگشتن او فرا رسید، به [[خادم]] گفت من خود او را می‌برم و بدون آنکه خطایی مرتکب گردد، او را کتک زد! | [[متوکّل عباسی]]، صاحب [[فرزندی]] به نام «معتزّ» شد. هنگامی که پدرش قصد کرد او را به [[ولایتعهدی]] [[منصوب]] کند، أبوعصیده او را [[تحقیر]] کرد و شامش را مقداری به تأخیر انداخت! پس زمانی که وقت برگشتن او فرا رسید، به [[خادم]] گفت من خود او را می‌برم و بدون آنکه خطایی مرتکب گردد، او را کتک زد! | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== دستور کشتن [[متوکل]] == | == دستور کشتن [[متوکل]] == | ||
[[ | [[ سيد محمد باقر موسوی خوانساری]] در «روضات الجنات» و به تبع ایشان [[قاضی]] [[نوراللّه شوشتری]] در «طبقات الشیعی»، [[سید حسن صدر]] در «تأسیس الشیعة»، [[شیخ عباس قمی]] در «الکُنی والألقاب» و نمازی در «مستدرکات علم رجال الحدیث» نوشته‌اند که ابوعصیده به «معتز» - فرزند [[متوکّل عباسی]] - اجازه داد پدرش را به خاطر [[توهین]] به [[حضرت زهرا]]{{س}} به [[قتل]] برساند<ref>ر.ک: روضات الجنات، ج۱، ص۲۱۰، ش۵۴؛ الکُنی والألقاب، ج۱، ص۱۲۴؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۶۳، ش۱۱۶۹؛ الشیعة و فنون الإسلام، ص۱۶۷.</ref>. | ||
ولی این مطلب با آنچه در کتب [[تاریخ]] و [[سیر]] نقل شده است، سازگاری ندارد، زیرا: اولاً، [[قاتل]] [[متوکّل]]، پسرش «منتصر» بوده و نه «معتز»؛ ثانیاً، علت آن [[اهانت]] به [[حضرت علی]]{{ع}} بوده است، نه [[حضرت فاطمه]]{{س}}؛ و ثالثاً، اشاره‌ای به [[اذن]] [[احمد بن عبید بن ناصح]] نشده است. | ولی این مطلب با آنچه در کتب [[تاریخ]] و [[سیر]] نقل شده است، سازگاری ندارد، زیرا: اولاً، [[قاتل]] [[متوکّل]]، پسرش «منتصر» بوده و نه «معتز»؛ ثانیاً، علت آن [[اهانت]] به [[حضرت علی]]{{ع}} بوده است، نه [[حضرت فاطمه]]{{س}}؛ و ثالثاً، اشاره‌ای به [[اذن]] [[احمد بن عبید بن ناصح]] نشده است. | ||