جمع: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = جمع | عنوان مدخل = جمع | مداخل مرتبط = جمع در قرآن - جمع در حدیث | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== {{متن قرآن|فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا}}<ref>«و با آن (تاختن)، در میان جمعی (از دشمنان) درآمدند،» سوره عادیات، آیه ۵.</ref>. «علی...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
جز (جایگزینی متن - '-،' به '-') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[حجاج]] در راه بازگشت از عرفات به سوی [[مکه]]، از وادی مأزمین می‌گذرند که میان دو [[کوه]] است. «مأزم» به معنای راه تنگ و به عبارت دیگر، تنگه است، این اشاره به دو راه رفت و برگشت تنگ این ناحیه دارد. [[حاجی]] با عبور از این وادی، به مزدلفه یا [[سرزمین]] [[مشعرالحرام]] می‌رسد. | [[حجاج]] در راه بازگشت از عرفات به سوی [[مکه]]، از وادی مأزمین می‌گذرند که میان دو [[کوه]] است. «مأزم» به معنای راه تنگ و به عبارت دیگر، تنگه است، این اشاره به دو راه رفت و برگشت تنگ این ناحیه دارد. [[حاجی]] با عبور از این وادی، به مزدلفه یا [[سرزمین]] [[مشعرالحرام]] می‌رسد. | ||
نامگذاری این نقطه به مزدلفه، یعنی محل ازدحام [[مردم]]، به دلیل [[اجتماع]] تمامی حجاج در شب دهم [[ذی حجه]] در آنجاست<ref>رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۳۳.</ref>. «حجاج باید بعد از غروب [[شرعی]] [[روز عرفه]]؛ یعنی پس از پایان وقوف اختیاری در عرفات، به این سمت حرکت کنند تا از آن هنگام تا [[طلوع]] [[آفتاب]] [[روز دهم ذی حجه]]- همان [[روز]] - | نامگذاری این نقطه به مزدلفه، یعنی محل ازدحام [[مردم]]، به دلیل [[اجتماع]] تمامی حجاج در شب دهم [[ذی حجه]] در آنجاست<ref>رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۳۳.</ref>. «حجاج باید بعد از غروب [[شرعی]] [[روز عرفه]]؛ یعنی پس از پایان وقوف اختیاری در عرفات، به این سمت حرکت کنند تا از آن هنگام تا [[طلوع]] [[آفتاب]] [[روز دهم ذی حجه]]- همان [[روز]] - [[اعمال]] مخصوص این مکان را انجام دهند. وقوف در این مدت از ارکان [[حج]] است<ref>اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ص۱۵۱.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۴۱۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جمع است. جمع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جمع در قرآن - جمع در حدیث - پرسش مرتبط نداردمقدمه
﴿فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا﴾[۱]. «علی بن ابی طالب(ع) و عبدالله بن عباس و قتاده و ابو عالیه گفته‌اند: او آدم در هند بر کوهی به نام نود فرود آورده شد که از زمین‌های سرندیب بود. حواء در جده فرود آورده شد... او آدم همچنان راه پیمود تا به «جمع» رسید و در این هنگام بود که حواء به او نزدیک شد و از این رو آنجا مزدلفه (گرد آمدن گاه) خوانده شد. آن دو در «عرفات» یکدیگر را شناختند و از این رو بود که آنجا «عرفات» (شناخت گاه) خوانده شد و در «جمع» با همدگر گرد آمدند و از آن رو آنجا «جمع» (گرد آمدن گاه) خوانده شد»[۲]. سیوطی در الاتقان آورده است: جمع: و آن مزدلفه است[۳]. مزدلفه یعنی جای نزدیک به درگاه خدا[۴]. محمد بن کعب گوید: مقصود از جمع منی است[۵].
حجاج در راه بازگشت از عرفات به سوی مکه، از وادی مأزمین می‌گذرند که میان دو کوه است. «مأزم» به معنای راه تنگ و به عبارت دیگر، تنگه است، این اشاره به دو راه رفت و برگشت تنگ این ناحیه دارد. حاجی با عبور از این وادی، به مزدلفه یا سرزمین مشعرالحرام می‌رسد. نامگذاری این نقطه به مزدلفه، یعنی محل ازدحام مردم، به دلیل اجتماع تمامی حجاج در شب دهم ذی حجه در آنجاست[۶]. «حجاج باید بعد از غروب شرعی روز عرفه؛ یعنی پس از پایان وقوف اختیاری در عرفات، به این سمت حرکت کنند تا از آن هنگام تا طلوع آفتاب روز دهم ذی حجه- همان روز - اعمال مخصوص این مکان را انجام دهند. وقوف در این مدت از ارکان حج است[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ «و با آن (تاختن)، در میان جمعی (از دشمنان) درآمدند،» سوره عادیات، آیه ۵.
- ↑ تاریخ کامل، عزالدین علی بن الاثیر، برگردان سید محمدحسین روحانی، ج۱، ص۴۰.
- ↑ الاتقان، سیوطی، ص۴۵۲.
- ↑ تاریخ کامل، ص۱۱۸.
- ↑ ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۷، ص۲۳۹.
- ↑ رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۳۳.
- ↑ اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ص۱۵۱.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۴۱۸.