حسین بن یزید نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حسین بن یزید نوفلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حسین بن یزید نوفلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
 
== آشنایی اجمالی ==
== مقدمه ==
به نوشته [[نجاشی]]، [[ابوعبدالله حسین بن یزید بن محمد بن عبدالملک نوفلی نخعی کوفی]] [[اهل کوفه]] و از [[موالیان]] [[قبیله]] [[نوفل]] و ساکن [[ری]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.</ref> و از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} بود.<ref>رجال الطوسی، ص۳۷۳.</ref> از [[امام صادق]]{{ع}}، [[حسن بن علی بن ابی حمزه]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.</ref> و [[سکونی]]<ref>رجال ابن داود، ص۱۲۸.</ref>[[حدیث]] نقل کرد. راویانی چون [[ابوسعید آدمی]]،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۳.</ref> [[احمد بن ابی عبدالله برقی]] <ref>الفهرست (طوسی)، ص۵۹.</ref> و [[موسی بن عمران نخعی]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.</ref> از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. [[ابن داود]] از نوفلی با عنوان متطبّب یاد کرده که بر فرض [[صحت]]، از آن استظهار می‌‌شود که او احتمالا در طبابت و [[علم]] [[پزشکی]] نیز دستی داشته است.<ref>رجال ابن داود، ص۱۲۸.</ref> به هر حال وی [[محدث]]، شاعر و ادیب بود و به گفته نجاشی، برخی از [[مردم]] [[قم]] برآن‌اند که او در اواخر [[عمر]] [[غلو]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.</ref> با این همه عده‌ای از [[رجال شناسان]] [[شاگردان]] برجسته و کثرت [[روایات]] قابل قبول او را از نشانه‌های نادرستی این گفته دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۳۴۹.</ref> نوفلی سرانجام در ری [[وفات]] یافت.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۱۶.</ref> کتاب التقیه، کتاب السنه<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.</ref> و کتاب الحدیث<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۲۵.</ref> آثار اوست.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص 285.</ref>
به نوشته [[نجاشی]]، [[ابوعبدالله حسین بن یزید بن محمد بن عبدالملک نوفلی نخعی کوفی]] [[اهل کوفه]] و از [[موالیان]] [[قبیله]] [[نوفل]] و ساکن [[ری]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.</ref> و از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} بود.<ref>رجال الطوسی، ص۳۷۳.</ref> از [[امام صادق]]{{ع}}، [[حسن بن علی بن ابی حمزه]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.</ref> و [[سکونی]]<ref>رجال ابن داود، ص۱۲۸.</ref>[[حدیث]] نقل کرد. راویانی چون [[ابوسعید آدمی]]،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۳.</ref> [[احمد بن ابی عبدالله برقی]] <ref>الفهرست (طوسی)، ص۵۹.</ref> و [[موسی بن عمران نخعی]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.</ref> از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. [[ابن داود]] از نوفلی با عنوان متطبّب یاد کرده که بر فرض [[صحت]]، از آن استظهار می‌‌شود که او احتمالا در طبابت و [[علم]] [[پزشکی]] نیز دستی داشته است.<ref>رجال ابن داود، ص۱۲۸.</ref> به هر حال وی [[محدث]]، شاعر و ادیب بود و به گفته نجاشی، برخی از [[مردم]] [[قم]] برآن‌اند که او در اواخر [[عمر]] [[غلو]] کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.</ref> با این همه عده‌ای از [[رجال شناسان]] [[شاگردان]] برجسته و کثرت [[روایات]] قابل قبول او را از نشانه‌های نادرستی این گفته دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۳۴۹.</ref> نوفلی سرانجام در ری [[وفات]] یافت.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۱۶.</ref> کتاب التقیه، کتاب السنه<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.</ref> و کتاب الحدیث<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۲۵.</ref> آثار اوست.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص 285.</ref>



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۳

آشنایی اجمالی

به نوشته نجاشی، ابوعبدالله حسین بن یزید بن محمد بن عبدالملک نوفلی نخعی کوفی اهل کوفه و از موالیان قبیله نوفل و ساکن ری[۱] و از اصحاب امام رضا(ع) بود.[۲] از امام صادق(ع)، حسن بن علی بن ابی حمزه[۳] و سکونی[۴]حدیث نقل کرد. راویانی چون ابوسعید آدمی،[۵] احمد بن ابی عبدالله برقی [۶] و موسی بن عمران نخعی[۷] از او روایت نقل کرده‌اند. ابن داود از نوفلی با عنوان متطبّب یاد کرده که بر فرض صحت، از آن استظهار می‌‌شود که او احتمالا در طبابت و علم پزشکی نیز دستی داشته است.[۸] به هر حال وی محدث، شاعر و ادیب بود و به گفته نجاشی، برخی از مردم قم برآن‌اند که او در اواخر عمر غلو کرده است.[۹] با این همه عده‌ای از رجال شناسان شاگردان برجسته و کثرت روایات قابل قبول او را از نشانه‌های نادرستی این گفته دانسته‌اند.[۱۰] نوفلی سرانجام در ری وفات یافت.[۱۱] کتاب التقیه، کتاب السنه[۱۲] و کتاب الحدیث[۱۳] آثار اوست.[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.
  2. رجال الطوسی، ص۳۷۳.
  3. جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.
  4. رجال ابن داود، ص۱۲۸.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۳.
  6. الفهرست (طوسی)، ص۵۹.
  7. جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.
  8. رجال ابن داود، ص۱۲۸.
  9. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.
  10. تنقیح المقال، ج۱، ص۳۴۹.
  11. خلاصة الاقوال، ص۲۱۶.
  12. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.
  13. الذریعه، ج۶، ص۳۲۵.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص 285.