ایله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۱۶: خط ۱۶:
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:000056.jpg|22px]] [[امیر مسعود صفری|صفری، امیر مسعود]]، [[ایله (مقاله)|مقاله «ایله»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۵''']]
# [[پرونده:000056.jpg|22px]] [[امیر مسعود صفری|صفری، امیر مسعود]]، [[ایله (مقاله)|مقاله «ایله»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۵''']]
# [[پرونده:IM010527.jpg|22px]] [[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|'''معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۵

واژه‌شناسی لغوی

اَیله در زبان عبری به معنای درختان است.[۱] برخی منابع تاریخی آن را نام شهری میان «یَنْبُع» و مصر، یا روستایی میان «مَدْیَن» و کوه طور دانسته‌اند؛[۲] ولی بنابر قول مشهور شهری است از نواحی شام که در کنار دریای قُلْزُم (سرخ)، نزدیک خلیج عَقَبه میان مصر و شام واقع شده[۳] و امروزه به نام ایلات معروف است. [۴] برخی آن را منسوب به دختر مَدْیَن بن ابراهیم(ع) دانسته‌اند.[۵] در عهد عتیق چندین بار از «ایلا» (Ila) یا «ایلت» (Elath) یا «ایلوت» (Eloth) نام برده شده است که در ساحل شرقی دریای قُلزُم واقع بوده و اسرائیلیان هنگام خروج از مصر از این شهر گذشته‌اند و حضرت داوود(ع) آن را مسخّر کرده و در زمان حضرت سلیمان(ع) آباد شده است.[۶]

ایله در قرآن

موقعیت تاریخی و جغرافیایی

یادکردهای ایله در تفاسیر

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. قاموس کتاب مقدس، ص۱۴۲.
  2. مجمع‌البحرین، ج ۱، ص۱۴۰، «ایل»؛ معجم البلدان، ج ۴، ص۴۸.
  3. معجم‌البلدان، ج ۱، ص۲۰۶، ۲۹۲؛ ج ۲، ص۴۸، ۶۹؛ معجم ما استعجم، ج ۱، ص۲۰۰.
  4. نمونه، ج 6 ، ص 418.
  5. نمونه، ج ۶، ص۴۱۸.
  6. قاموس کتاب مقدس، ص۱۴۲؛ اعلام قرآن، ص۱۴۴؛ المفصل، ج ۱، ص۱۴۲.