ابورافع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۵۹: خط ۵۹:


== مشایخ در روایت ==
== مشایخ در روایت ==
{{مدخل وابسته}}
{{فهرست ستونی|۲}}
* [[جندب بن عبدالله بن جنادة بن سفیان]] مشهور به [[ابوذر غفاری]]
* [[جندب بن عبدالله بن جنادة بن سفیان]] مشهور به [[ابوذر غفاری]]
* [[سعد بن مالک بن وهیب بن عبد مناف بن زهرة]] مشهور به [[سعد بن ابی وقاص]]
* [[سعد بن مالک بن وهیب بن عبد مناف بن زهرة]] مشهور به [[سعد بن ابی وقاص]]
خط ۷۰: خط ۷۰:
* [[هند بنت حذیفة بن مغیرة بن عبد الله]] مشهور به [[ام سلمه (همسر پیامبر)|ام سلمة]]<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/548/%D8%A3%D8%B3%D9%84%D9%85 موسوعة الحدیث]
* [[هند بنت حذیفة بن مغیرة بن عبد الله]] مشهور به [[ام سلمه (همسر پیامبر)|ام سلمة]]<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/548/%D8%A3%D8%B3%D9%84%D9%85 موسوعة الحدیث]
</ref>
</ref>
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان}}


== روایت‌کنندگان از او ==
== روایت‌کنندگان از او ==

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۵

ابورافع
نام کاملابورافع اسلم قبطی بریه
جنسیتمرد
از قبیلهقبطیان
همسرسلمی ام رافع
پسر
محل تولدمکه
محل زندگیمکه، مدینه، کوفه
درگذشت۴۰ هجری
از اصحابپیامبر، امام علی، امام حسن
حضور در جنگجمل، صفین، نهروان، خندق
مشخصات حدیثی
مشایخ او
راویان از او

مقدمه

ابورافع اسلم قبطی بریه از قبطیان مصر و اهل مدینه به حساب می‌‌آمد.[۱] صحابی پیامبر (ص)،[۲] امام علی و امام حسن (ع) بود[۳] و از پیامبر، امام علی و ابن مسعود روایت کرده است.[۴] فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،[۵]علی بن حسین، فضل بن عبیدالله[۶] و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.

وی از محدثان ثقه و شیعه بود.[۷] ابورافع غلام عباس بن عبدالمطلب بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر مسلمان شدن عباس را به پیامبر (ص) داد، حضرت او را آزاد کرد.[۸] او پیش از هجرت مسلمان شد و همراه جعفر بن ابی طالب به حبشه مهاجرت نمود. او در برخی از جنگ‌ها شرکت داشت و امین پیامبر (ص) بود. وی پس از رحلت آن حضرت، تا به خلافت رسیدن امام علی (ع) با او بود و در ۸۵ سالگی زمین و خانه خود را در خیبر و مدینه فروخت و همراه امام به کوفه آمد و از سوی حضرت به خزانه داری منصوب شد. پس از شهادت آن حضرت، به همراه امام حسن (ع) به مدینه آمد و حضرت نصف خانه علی (ع) و زمینی را به او واگذار کرد.[۹] دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب امیرمؤمنان علی (ع) بودند.[۱۰] ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه[۱۱] یا مدینه[۱۲] از دنیا رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست [۱۳][۱۴]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الثقات ۳/۱۶.
  2. رجال الطوسی ۵.
  3. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  4. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  5. الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.
  6. سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.
  7. خلاصة الاقوال ۳.
  8. الطبقات الکبری ۴/۷۳.
  9. رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.
  10. اسد الغابه ۱/۴۱.
  11. المنتظم ۵/۱۶۷.
  12. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  13. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.
  15. موسوعة الحدیث
  16. موسوعة الحدیث